Detroit — Earl Cureton miał długą i bogatą w podróże karierę zawodową w koszykówce, która trwała prawie dwie dekady i pozwoliła mu grać dla siedmiu drużyn NBA i wielu organizacji za granicą.
Ale Cureton zawsze miał tylko jeden prawdziwy dom. To zawsze było Detroit.
Cureton, który grał na Uniwersytecie w Detroit, a następnie w Detroit Pistons i przez wiele lat był niestrudzonym ambasadorem obu drużyn, zmarł w niedzielę rano, potwierdzili Pistons i Detroit Mercy. Miał 66 lat. Przyczyna śmierci nie została od razu znana. W niedzielę rano zasłabł w swoim domu w Farmington Hills.
„Earl był jedną z najbardziej hojnych, pozytywnych i troskliwych osób, jakie znam” – powiedział właściciel Pistons Tom Gores w niedzielnym oświadczeniu ogłaszającym śmierć Curetona. „Był kochającym ojcem, a ja byłem zaszczycony, że mogę być jego przyjacielem.
„Był bohaterem jako zawodnik i ważnym ambasadorem w naszej społeczności. Jesteśmy zasmuceni jego stratą”.
Cureton pracował przy transmisji ESPN+ meczu Detroit Mercy przeciwko Robertowi Morrisowi w Callihan Hall w sobotnie popołudnie. Ten mecz był zawsze ulubionym miejscem programów Curetona, ponieważ znajduje się on w Galerii sław Detroit Mercy i Robert Morris Athletics.
Cureton dorastał w Detroit w latach 60. XX wieku, pośród zamieszek na tle rasowym, i grał w koszykówkę na słynnej St. Cecilia Arena w zachodniej części miasta, zanim przeniósł się do Finney High School w Detroit. Następnie uczęszczał do Robert Morris i grał tam przez sezon – pierwszy dla Roberta Morrisa w I lidze po skoku z junior college’u – i notował średnio 17,9 punktu i 10,5 zbiórek, zanim zdecydował się wrócić do domu, na teren znany wówczas jako Uniwersytet w Detroit .
Cureton wzrósł z czterech cali wzrostu do 6 stóp i 9 cali między szkołą średnią a przybyciem na uniwersytet w Detroit. Przerwał sezon zgodnie z przepisami dotyczącymi transferów NCAA, co oznacza, że nigdy nie miał okazji grać pod wodzą ówczesnego trenera Detroit Dicka Vitale, który odszedł do Pistons w następnym roku i ostatecznie zrobił legendarną karierę nadawczą – ale Cureton uważał Vitale za wieloletniego mentora. W końcu to Vitale sprowadził go z Roberta Morrisa do Detroit.
„Jestem smutny” – napisał Vitale w niedzielnej wiadomości tekstowej dla „The News”. Witalij toczy długą walkę z rakiem i stosuje się do zaleceń lekarzy, aby nie zabierać głosu. W zeszłym miesiącu przeszedł czterogodzinną operację strun głosowych. „Uwielbiał Motor City i był dumny z tego, że ciężko pracował, aby dostać się do NBA.
„Earl zawsze starał się inspirować młodych ludzi do podążania za swoimi marzeniami”.
Cureton robił to na boisku i poza nim.
Cureton, wraz z takimi zawodnikami jak Terry Durwood, który zmarł w 2020 r., Gerry Davis, Wilbert McCormick i Dave Niles, poprowadzili Giants do mistrzostw NCAA 1979. Giants zakończyli ten sezon na 20. miejscu w kraju. Cureton notował średnio 11,7 punktu i 9 zbiórek jako junior oraz 19,9 punktu i 9,1 zbiórki jako senior.
Został wybrany w trzeciej rundzie draftu NBA w 1979 roku przez Philadelphia 76ers, a także grał w Pistons, Los Angeles Clippers, Charlotte Hornets, Chicago Bulls, Toronto Raptors i Houston Rockets. Siłowy napastnik zdobył mistrzostwo NBA z 76ers w 1983 r. i z Rockets w 1994 r., a podczas 12-letniej kariery w NBA, która zakończyła się po sezonie 1996/97, notował średnio 5,4 punktu i 4,7 zbiórek.
W trakcie swojej kariery Cureton dzwonił do kilku najlepszych zawodników NBA, w tym między innymi Juliusa Ervinga, Michaela Jordana, Hakina Olajuwona, Mosesa Malone i Charlesa Oakleya.
Grał w Detroit w latach 1983-86, notując średnio 8,6 punktu i 6,3 zbiórek w swoim ostatnim roku tutaj, 1985-86.
„Wszyscy jesteśmy zdruzgotani nieoczekiwaną stratą Earla Curetona” – powiedział w oświadczeniu legenda Pistons, Isiah Thomas. „Był świetnym kolegą z drużyny, trudnym konkurentem, mistrzem i wspaniałym człowiekiem. Earl zawsze trzymał społeczność Detroit blisko swojego serca i niestrudzenie pracował, aby coś zmienić w mieście, które kochał”.
„Będziemy za nim bardzo tęsknić”.
Cureton powrócił do Pistons oficjalnie w 2013 roku, pomagając Jurisowi w renowacji boisk do koszykówki w całym mieście. Był także gospodarzem wydarzeń społecznych i brał udział w corocznej kampanii Gores „Zabawki dla małych dzieci”.
Pod koniec ubiegłego roku Cureton wydał swoją autobiografię „Earl the Twirl: My Life in Basketball”, w której opowiedział o swojej podróży do NBA i znaczeniu bycia dobrym członkiem drużyny. W jego przypadku zaowocowało to długą i pomyślną karierą, mimo że nie był gwiazdą profesjonalnych drużyn, w których grał. Jednak zagrał na studiach.
Cureton zobaczył, jak jego numer 24 przeszedł na emeryturę przez Detroit Mercy w 2020 roku, jeden z 11 męskich koszykarzy Detroit / Detroit Mercy, którzy otrzymali ten zaszczyt. Cureton został wprowadzony do Detroit Mercy Athletics Hall of Fame w 2007 roku. W 1991 roku był inauguracyjnym członkiem Robert Morris Athletics Hall of Fame.
„To niewiarygodne” – powiedział The News Cureton, jeden z zaledwie dwóch byłych graczy Roberta Morrisa, którzy grali w NBA, w wywiadzie w 2021 roku. „Daje ci to trochę prawa do przechwalania się, gdzie doszedłeś, tam dotarłeś był wpływowy.” .
Cureton, którego Tytani wygrali 36 meczów podczas dwóch sezonów spędzonych w drużynie pod wodzą zmarłego trenera Smokeya Gainesa, powrócił do transmisji męskiej koszykówki Detroit Mercy na początku XXI wieku, współpracując z zawodnikiem grającym na zasadzie play-by-play. Ostatnio grając z Danem Hastym i Jeremym Otto . Lat, zawsze w pełni ubrany i zawsze z najlepszym krzesłem w kampusie. W zeszłym tygodniu Cureton pracował w telewizji przy dwóch meczach Tytanów, w czwartek i sobotę.
W 2011 roku Cureton uzyskał dyplom na Uniwersytecie Detroit Mercy, spełniając obietnicę złożoną matce po wcześniejszym ukończeniu szkoły, aby przejść na zawodowstwo, że pewnego dnia dokończy studia.
Dyrektor sportowy Detroit Mercy, Robert Voyles, powiedział, że Cureton był obecny w Callihan Hall niemal codziennie, nawet w dni wolne. Regularnie uczęszczał na treningi, a we wtorek miał być współgospodarzem Detroit Mercy Night w Wayne State, gdzie podczas rejsu Motor City Cruise ligi NBA G League odbędzie się Rip City Remix, w którym obecnie gra była gwiazda Titans Antoine Davis.
„Co to oznacza dla miasta, co to oznacza dla tego programu i co to oznacza dla społeczności, to naprawdę smutne” – powiedział Voyles. „Earl jest prawdziwym gigantem z Detroit, jeśli taki kiedykolwiek istniał.
„Uwielbia tę szkołę, kocha ludzi, kocha społeczność i rozwija się w niej.
„To właśnie dzięki temu codziennie wstawał z łóżka”.
Po zakończeniu kariery Cureton trenował w WNBA, NBA i Continental Basketball Association. Pracował także w radiu Bally Sports Detroit.
Cureton pozostawił żonę Judith i córkę Sari, która grała w koszykówkę w Georgetown.
W niedzielę trwały ustalenia dotyczące pogrzebu.
@toniball1984
„Zagorzały fanatyk podróży. Amatorski praktyk zombie. Badacz żywności. Wielokrotnie nagradzany ekspert popkultury. Internetowy ninja”.
More Stories
Auston Matthews z Maple Leafs wypada z meczu 6: Co słyszymy o jego kontuzji i harmonogramie
Biuro gubernatora Illinois spotyka się z Bears i nazywa ich propozycję dotyczącą stadionu „pozbawioną zasad”
Celtics pokonuje Heat w piątym meczu i awansuje do półfinału Konferencji Wschodniej