Jose Mourinho ustanowił rekord Ligi Europy z Bayerem Leverkusen – i to boli

Po końcowym gwizdku gracze Bayeru Leverkusen nie mogli znieść więcej. Sędzia Slavko Finch był wielokrotnie uderzany przez Jeremy’ego Frimponga i Moussę Diaby, którzy musieli zostać zrzuceni przez sędziów na spadochronie w drodze do tunelu.

Vincic zarezerwował dla opozycji Xabiego Alonso chwilę wcześniej. Wcześniej szef Bayeru, który w półfinale Ligi Europy prezentował się bardziej żywiołowo i wściekle niż w pierwszym meczu 1:0 z Romą tydzień temu, musiał zdjąć skrzydło. – Mitchell Packer pojawił się, by go chronić.

Holender stracił głowę i uderzył piłką w tablicę reklamową, co przyniosło mu ostrzeżenie i wkrótce potem został zastąpiony. Pięciu kolejnych jego kolegów z drużyny znalazło się w książce sędziowskiej, trzech z nich w doliczonym czasie gry.

Wszyscy byli Mourinho Edem: fachowo doprowadzony do rozproszenia przez mroczną magię menedżera Romy. Podopieczni Dartha José zwalniali i zatrzymywali grę przy każdej nadarzającej się okazji, aż w Leverkusen czas stanął w miejscu, a gospodarze oszaleli z nagromadzonej energii.

Gniew wywołany odejściem Bayera był najbardziej widoczny na trybunach. Kilku ultrasów z dywizji Nordkorf wtargnęło na boisko krótko po bezbramkowym remisie w proteście przeciwko niesprawiedliwości wszystkiego, zanim powrócił spokój i duma z wysiłków zastąpiła rozczarowanie. Gracze i Alonso zostali oklaskami podczas małej rundy honorowej, ściskając dłonie potężnemu, wdzięcznemu tłumowi.

A Alonso również okazał się hojnym przegranym. „Nie chcę tu płakać, mamy wystarczająco dużo okazji do zdobycia gola” – powiedział. „Jestem zadowolony z naszego występu w obu meczach, były one godne półfinałów. Powodzenia Romie w finale.”

Inni byli znacznie mniej hojni. Simon Rolfes, dyrektor sportowy Bayera, przyznał, że jego zespół ponosi odpowiedzialność za to, że nie oddał więcej z 23 oddanych strzałów, w większości spoza pola karnego. Ale nie mógł ukryć swojego gniewu z powodu wyjątkowego apetytu Włochów na zniszczenie ani pobłażania mu przez sędziego.

– Łamali rytm gry przy każdej nadarzającej się okazji – narzekał były pomocnik Leverkusen. „Po każdym naszym strzale ktoś inny rzucał się na ziemię i wyglądał, jakby trzeba go było podnieść. To oczywiście taktyka. To nie wina sędziego, że cały czas ktoś schodzi.

„Ale dużo rozmawialiśmy o czasie gry w sieci i widzieliśmy, że nawet normalne mecze na Mistrzostwach Świata trwały 100 minut. Powinien był im powiedzieć: 'Będę grał jeszcze przez 20 minut, jeśli nie przestaniecie’. Ale oni nie byli skłonni do tego. Pozwolił im. Biorąc mocz. Wszyscy na stadionie będą życzyć Sevilli powodzenia w finale. To smutne, że takie rzeczy są nagradzane.

Vincic dołożył osiem minut doliczonego czasu gry w drugiej połowie, ale tylko trzy minuty przed przerwą, kiedy przerwa została powtórzona w podobny sposób. Pomimo tych wszystkich dodatkowych minut, piłka była w grze tylko przez 54 minuty. Ale czuła, że ​​to wciąż było o wiele krótsze.

Bramkarz Lukas Hradecki ubolewał, że cały mecz nie trwał dłużej niż „25 lub 30 minut” i nazwał kunszt Włochów „hańbą”. Pomocnik Nadeem Amiri powiedział to samo: „Nie zasługujemy na wyrzucenie przez drużynę, która nie jest zainteresowana piłką nożną. Nie mogę uwierzyć w ich policzki, że grają w ten sposób dzisiaj iw Rzymie”.

Alonso, który grał pod okiem Mourinho w Realu Madryt, wiedział, czego się spodziewać. Wyraźnie ostrzegł swoich graczy, aby przygotowywali się na ciągłe przerwy, ale dobrze jest przygotować się na „calcio ceneco” (satyryczną piłkę nożną) i spróbować samemu w półfinale Europy, kiedy każda próba buduje trochę rozpędu i hałasu tłumu zostaje natychmiast zaprzęgnięty przez przeciwnika.Kolejny pokłon.

Akceptacja tej niefortunnej sceny przez Vincica sprawiła, że ​​podstęp okazał się szczególnie udany. Pod koniec frustracja Leverkusen wyraźnie wzięła górę nad nimi. Mourinho był naturalnie szczęśliwy. „Epicki mecz ze świetnym sędzią” – powiedział 60-latek z olśniewającym uśmiechem. Co oznacza „wcieranie” po włosku?

Alonso opuścił już budynek, zanim podano ostatni widelec, ale i tak nie miał ochoty gryźć. – Musimy to kontynuować, jestem dumny z chłopaków – powiedział, próbując podnieść morale przed dwoma ostatnimi meczami w Bundeslidze. Leverkusen, siódme miejsce w tabeli, może ponownie zakwalifikować się do Europy w przyszłym roku.

Przed meczem Alonso obiecał, że zobowiąże się do co najmniej jeszcze jednego sezonu, a to było tak samo ważne jak wynik, jaki mógł osiągnąć w czwartkowy wieczór. On i jego ludzie muszą ostatecznie skorzystać z tego traumatycznego doświadczenia.

Bayer ma krótkie zadanie, aby zabawiać i dobrze myśleć o swojej marce właścicieli, tytułowej firmie farmaceutycznej, dlatego nigdy nie próbowaliby naśladować Jose-ball w najciemniejszym wydaniu. Ale wciąż można wyciągnąć cenne lekcje z tego irytującego pędzla z doskonale dostrojoną negatywnością. Dojrzalsze zarządzanie grą i lepsza skuteczność pod bramką powinny pomóc w rozwoju zarówno Leverkusen, jak i Alonso.

(Górne zdjęcie: Joachim Bywaletz/DeFodi Images za pośrednictwem Getty Images)