Trener Tory Boya mówi, że jej psychiczne zmagania nie były traktowane poważnie

U Tori Boy zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową, jak wykazała sekcja zwłok, a jej trener mówi, że zmagania ze zdrowiem psychicznym zmarłej biegaczki nie były traktowane „tak poważnie” przed jej śmiercią.

Według nowego raportu Departamentu Stanu USA, trzykrotna medalistka olimpijska, która zmarła w maju z powodu komplikacji porodowych, miała chorobę psychiczną wymienioną w jej historii medycznej podczas sekcji zwłok i mogła odegrać rolę w jej śmierci. Agencja prasowa.

Urzędnicy z Amerykańskiego Komitetu Olimpijskiego i Paraolimpijskiego oraz Lekkoatletyka USA powiedzieli, że Bowie nie szukała leczenia, mimo że miała dostęp do usług w zakresie zdrowia psychicznego. Zauważyli również, że podczas trudnej ciąży nie otrzymała zbytniej pomocy od przyjaciół, rodziny ani lekarzy.

Sekcja zwłok przeprowadzona przez Associated Press wykazała również, że Bowie ważył 96 funtów. W chwili śmierci, gdy była w ósmym miesiącu ciąży – znacznie poniżej swojej wagi 130 funtów. kiedy rywalizowała.

„Nie, żeby wymknęła się spod kontroli” – powiedział Associated Press jej były trener, 63-letni Al Joyner, ale uważa, że ​​„ludzie po prostu nie potraktowali tego wystarczająco poważnie”.

Było też kilka telefonów do policji i Amerykańskiego Komitetu Olimpijskiego od osób zaniepokojonych stanem jej zdrowia w miesiącach poprzedzających jej śmierć.

Associated Press uzyskała zapisy rozmowy telefonicznej pod numer 911 od znajomego rodziny, proszącego policję o sprawdzenie Bowiego w jej domu po tym, jak zauważyli, że nikt nie miał od niej wiadomości od kilku dni.

Znajomy powiedział policji podczas rozmowy telefonicznej: „Ostatni raz rozmawiałem z tą dziewczyną ponad trzy tygodnie temu. Widziałem ją tutaj w jej domu i żyła bez energii”. Dodali, że „poinformowali jej rodzinę”, że są „zaniepokojeni” „zdrowiem psychicznym” Bowiego.

Według zapisów, znajomy Bowiego również zadzwonił na policję, aby powiedzieć im, że nie czuje się bezpiecznie wchodząc do domu Bowiego z powodu wydobywającego się z niego zapachu. To wezwanie, jak również wiele innych, skłoniło policję do udania się do domu Bowie 2 maja, dzień przed upublicznieniem wiadomości o jej śmierci.

Jej sąsiedzi powiedzieli również Associated Press, że widzieli Bowie śpiącego na ławce w parku z zakupami u jej stóp w parku w pobliżu jej domu i na podłodze lokalnego centrum rekreacyjnego. Zainteresowany sąsiad zaalarmował Komitet Olimpijski Stanów Zjednoczonych, który następnie powiadomił USA Lekkoatletyka, która skontaktowała się z agentką Boya, Kimberly Holland.

Jednak Holland podobno powiedziała im, że Bowie nie potrzebuje pomocy, a także powiedziała Associated Press, że „nie ma żadnych czerwonych flag” na temat byłej lekkoatletki.

Pozew złożony w celu uzyskania przejęcia domu Bowie’s Winter Garden na Florydzie ujawnił również, że Bowie nie nadążał za płatnościami domu od 1 października 2022 r.

Wiadomość o śmierci Bowie pojawiła się po raz pierwszy po tym, jak jej firma zarządzająca udostępniła plik Oświadczenie w mediach społecznościowych 3 maja, mówiąc: „Jesteśmy zszokowani, dzieląc się niezwykle smutną wiadomością o śmierci Tory Boya”.

Departament szeryfa hrabstwa Orange potwierdził później LUDZIOM, że Bowie została znaleziona martwa w jej domu po tym, jak poproszono ich o „przeprowadzenie badania stanu zdrowia trzydziestokilkuletniej kobiety, której nie widziano ani nie słyszano od kilku dni”.

Nigdy nie przegap historii — zasubskrybuj Bezpłatny codzienny biuletyn PEOPLE Aby być na bieżąco z tym, co ludzie mają do zaoferowania, od soczystych plotek o celebrytach po fascynujące historie o ludziach.

Biuro medycyny sądowej Orange County na Florydzie opublikowało sekcję zwłok miesiąc później, w której stwierdzono, że 32-latka miała „dobrze rozwinięty płód” i rodziła w chwili śmierci. W raporcie dodano, że do śmierci Bowiego przyczyniły się „potencjalne komplikacje”, w tym „duszność i stan przedrzucawkowy”.

Bowie pomógł Stanom Zjednoczonym zdobyć złoto w sztafecie na 100 metrów na Igrzyskach Olimpijskich 2016 w Rio de Janeiro, a także srebro na 100 metrów i brąz na 200 metrów.

W następnym roku zdobyła złoto na 100 m na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce, pomagając jednocześnie Stanom Zjednoczonym zachować złoto w sztafecie na 100 m.