Ofensywa Clemsona ponownie zanika w przegranej 31-14 Orange Bowl z Tennessee

Długo oczekiwana zmiana rozgrywającego Clemsona nie miała większego znaczenia w Orange Bowl.

Z DJ Uiagalelei w Oregon State i wyróżniającym się pierwszoroczniakiem Kadym Klopnikiem, który rozpoczął swoją pierwszą karierę, Tygrysy stosunkowo dobrze operowali piłką, ale szybko spadali, gdy dotarli na terytorium Tennessee.

Clemson i Tennessee prowadzili ponad 50 w dziewięciu z pierwszych 10 przejazdów, ale wyszli z zaledwie sześcioma punktami w tym przedziale. Doszło do nieudanego fałszywego rzutu z gry, trzech niecelnych rzutów z gry, złego zarządzania zegarem czerwonej strefy pod koniec połowy i strat przy przyłożeniach.

To było brzydkie dla Klopnika i Tygrysów, a ta długa lista fauli okazała się kosztowna, gdy Tennessee odniosło zwycięstwo 31-14 – największe zwycięstwo programu od zdobycia mistrzostwa narodowego BCS w 1998 roku.

Podczas gdy Clemson nieustannie się kołysał, Tennessee był w stanie umieścić piłkę w strefie końcowej za ramieniem Joe Meltona. Milton Hendon wspierał Hookera przez ostatnie dwa sezony, ale po raz drugi wystartował po tym, jak Hooker doznał kontuzji kolana kończącej sezon.

Milton ma ogromne ramię, ale przez całą swoją karierę miał problemy z celnością. W tym meczu Melton był najlepszym rozgrywającym na boisku. Rzucał mnóstwo imponujących głębokich piłek, jednocześnie dopasowując rzuty do ciasnych okienek z szybkością umożliwiającą konwersję trzeciej próby. Jego podanie przyłożenia do Bru McCoya otworzyło wynik pod koniec pierwszej kwarty.

A w drugiej połowie Melton dodał jeszcze dwa podania przyłożenia. Jeden z nich pojawił się w ostatnich sekundach trzeciej kwarty, zwiększając prowadzenie Tennessee do 21-6. A po tym, jak Clemson w końcu zdobył przyłożenie i zrobił wynik 21-14 na 10:01 przed końcem, Melton odpowiedział, znajdując Ramella Keatona za obroną na 46 jardów, co przywróciło wynik na prowadzenie 28-14.

Telefon Meltona do Keatona był pewną odpowiedzią Tennessee, gdy Clemson wydawał się mieć promyk nadziei. Przyłożenie nastąpiło zaledwie 1:27 po tym, jak Clemson wyrównał wynik na 21-14 po biegu Klopnika. To zdjęło wiatr z żagli Clemsona i okazało się sztyletem, który zakończył wspaniały sezon dla Tennessee.

Kontynuacja historii

Najlepszy sezon Tennessee od 20 lat

Tennessee nie wygrał żadnego ważnego meczu od czasu zdobycia mistrzostwa kraju w 1998 roku. Wygrywając Orange Bowl, Tennessee po raz pierwszy od 2001 roku osiągnął 11 zwycięstw.

To był niezły zwrot w przypadku serialu, który zaledwie kilka lat temu pogrążył się w skandalu. Przybył trener Josh Heupel z UCF, szybko trafił i patrzył, jak gromadzą się wygrane.

Tennessee przeszedł 18-8 w dwóch sezonach Hobble i wygrał 13 z ostatnich 16 meczów. UT wspiął się na 1. miejsce w sezonie zasadniczym i był obecny na obrazie College Football Playoff przez cały listopad.

Chociaż Hooker i kilku innych czołowych graczy przeniesie się do NFL, wciąż jest mnóstwo talentów, które powrócą w 2023 roku. Obejmuje to Meltona, który będzie rywalizował o posadę z pięciogwiazdkowym pierwszoroczniakiem Niko Iamalievą, który jest już w kampus jako wcześnie zapisany.

Trudno nie być optymistą, jeśli chodzi o przyszłość programu Tennessee — zwłaszcza biorąc pod uwagę rozszerzenie rozgrywek play-off w ciągu zaledwie kilku krótkich lat. Bycie w tej samej lidze co Gruzja jest oczywiście nie lada wyzwaniem, ale dostęp do mistrzostw narodowych będzie większy, gdy stadion powiększy się do 12 w 2024 roku.

Co dalej z Clemsonem?

Ze strony Clemsona był to rozczarowujący koniec kolejnego niestabilnego sezonu. Tygrysy źle walczyły w ataku w 2021 roku, a ACC Championship Series minęło już sześć lat. Pomimo ciągłych rozczarowujących występów w ataku, Clemson wrócił na szczyt AFC w tym sezonie, ale trudno nie zastanawiać się nad ogólną trajektorią programu.

Ze stratą, Clemson zakończył 11-3. Przed dwoma poprzednimi sezonami Clemson nie miał kolejnych sezonów z trzema lub więcej porażkami od 2010 i 2011 roku.

Klopnik to po prostu prawdziwy debiutant, a jego poziom talentu był bardzo widoczny w piątkowym meczu. Ale trenerzy Clemsona również włożyli wiele na jego barki – i zrobili to na dużej scenie meczu New Year’s Six. Klopnik zakończył z 54 próbami podania i 20 próbami pośpiechu. Miał swoje momenty, ale zniewaga jako całość wydawała się chaotyczna.

Wydaje się, że Dabo Swinney ma w swoim programie obiecującego młodego rozgrywającego, ale można się zastanawiać, czy całe jego ofensywne podejście wymaga nowego spojrzenia.