Bohaterska postawa Jalena Bronsona zapewniła Knicks piąte zwycięstwo z rzędu

Chicago – Posiniaczona stopa? Co za siniaki na stopach.

Jalen Bronson z pewnością nie wygląda na kogoś, kto został przywiązany z powodu kontuzji w środę wieczorem. Decydując się na czas na zabawę, Bronson nie przegapiłby zabaw przed rodziną i przyjaciółmi w pobliżu miejsca, w którym spędził dużą część swojego dzieciństwa.

Po ucieczce się do piłki izolacyjnej z Juliusem Randle’em, aby zamknąć regulamin, Knicks położyli piłkę w ręce Bronsona w dodatkowej sesji, a on nie zawiódł. Zdobył siedem ze swoich 30 punktów w ostatnich pięciu minutach, gdy Knicks pokonali Bulls 128-120 w United Center po objęciu pięciopunktowej przewagi w regulaminowym czasie 2:07. Zwycięstwo, szósta wygrana wyjazdowa Knicks w ośmiu próbach, zapewniło im serię pięciu zwycięstw z rzędu i przesunęło ich do dwóch gier powyżej 500 przy stanie 15-13 po raz pierwszy od końca października.

Quentin Grimes wykonał prawdopodobnie największy strzał w meczu, trójkę, która odbiła się od przedniej krawędzi obręczy i spadła, dając Knicksom sześciopunktową przewagę na 1:04 przed końcem. Następnie Bronson trafił kolejną trójkę po tym, jak zostawił Alexa Caruso na parkiecie z crossoverem. Okazując rzadkie uczucie, uczcił wielki strzał, krzycząc na swojego trenera z liceum, Pata Ambrose’a i dwóch jego najlepszych przyjaciół, którzy kucali pod koszem.

Bronson opisał wieczór jako „bardzo wyjątkowy”.

Ostatnio, w poniedziałek, Bronson był w butach do chodzenia po tym, jak Davion Mitchell niezgrabnie wylądował prawą stopą w niedzielnym zwycięstwie Knicks nad Kings. Nie dokończył tego meczu i nie był w stanie trenować we wtorek. Ale przeciwko Bulls zdobył 39 minut i był najlepszy w dogrywce.

Z perspektywy czasu wydawało się to tak absurdalne, że pojawiło się nawet pytanie o jego status.

„Nie chcę nikogo przekonywać, że jestem zdrowy, ale nie chciałem dziś przestawać” – powiedział Bronson, który również miał siedem asyst. „Ja jako kapitan, jeśli mogę chodzić i grać, muszę go sprowadzić”.

Jako grupa Knicks weszli do dogrywki, zwłaszcza po stronie defensywnej. Utrzymali Bulls zaledwie 3 punkty w strzelaniu 1 z 7 po tym, jak pozwolili na 58 procent strzelania w pierwszych czterech kwartach. Było to podobne do ich poprzednich czterech zwycięstw, kiedy Knicks zmierzyli się z trzema przeciwnikami poniżej 100 punktów.

– Wspaniale było to zobaczyć – powiedział trener Tom Thibodeau. – Wolałbym zobaczyć ją wcześniej.

Randle zdobył najwięcej w drużynie 31 punktów – jego trzecia próba 30-punktowa w czterech meczach – dokładając do tego 13 zbiórek i siedem asyst, a RJ Barrett miał 22 punkty, zanim przegrał w końcówce meczu. Grimes miał 14 punktów, pięć zbiórek i najlepszy wynik drużyny plus 14. DeMar DeRozan zdobył 32 punkty dla Bulls (11-16), którzy przerwali serię trzech zwycięstw u siebie.

W pierwszej połowie Knicks prowadzili aż 14 punktami, aw ostatnich dwóch minutach prowadzili pięcioma punktami. Ale nie byli w stanie ukończyć bullpen w regulaminowym czasie, gdy Randle przełamał linię bazową, pozostawiając Chicago z 0,7 sekundy do wygrania. Mimo to Randle dobrze przeczytał sztukę i znalazł się między Patrickiem Williamsem a Edge’em, wymuszając dogrywkę.

„Czasami trzeba wygrywać mecze na różne sposoby, a rezultatem końcowym jest znalezienie sposobu na wygraną” – powiedział Thibodeau.

Od tamtej pory Knicks nie pozostawiają złudzeń. Bronson zadbał o to, kiepską prawą stopę iw ogóle, kiedy rozegrał swój czwarty 30-punktowy mecz w tym sezonie.

„To wiele o nim mówi” – ​​powiedział Thibodeau. „Przychodząc tutaj, [getting] Kilka zabiegów każdego dnia. To staje się jego grą, jego praktyką. Przeszedł przez wiele różnych rzeczy. Ma strategię na wszystko. Po prostu wychodzi i robi to”.