Studium filmowe Michigan-Iowa: Hawkeyes przetestuje gotowość JJ McCarthy’ego do NFL

Jeśli chodzi o rozgrywających, Jimowi Harbaughowi w Michigan zajęło prawie dziesięć lat znalezienie i rozwinięcie zawodnika, którego chciał. Potem znalazł dwa.

Czego szukałeś? Kilka rzeczy: rozgrywający, który grał z pasją i niepohamowaną stanowczością; Gracz, który nie bał się zostać uderzony, krzyczeć lub udawać zranionego – w rzeczywistości po prostu uczyń z niego „nieustraszoną osobę”; Uzależniony od piłki nożnej, którego pewność siebie graniczy z iluzją.

Najwyraźniej chciał tego samego.

To właśnie odkrył, gdy Michigan podpisał kontrakt z Cade’em McNamarą przed sezonem 2019. Harbaugh i McNamara dogadali się, gdy tylko spotkali się w biurze Harbaugha podczas wyjazdu rekrutacyjnego, kiedy McNamara był oddany Notre Dame, ale był całkiem pewien, że chce grać w Alabamie Zamiast . Pod koniec początkowej interakcji Footballu z Harbaughiem całkowicie zmienił zdanie.

Niecały rok później Harbaugh znalazł JJ McCarthy’ego.

„Jest lepszy ode mnie” – przyznał publicznie Harbaugh – być może po raz pierwszy w życiu spośród wszystkich rozgrywających w historii futbolu – po pierwszym zwycięstwie wyjazdowym McCarthy’ego w roli startera w 2022 roku. Jak na ironię, zwycięstwo to padło przeciwko Iowa State. , obecna drużyna McNamary i przeciwnik drużyny Michigan w sobotnim meczu o mistrzostwo Wielkiej Dziesiątki.

Mentalnie można argumentować, że Harbaugh i McNamara są bardziej podobni. Wszyscy rozgrywający NFL, którzy trenują z McNamarą, wychodzą z tym samym wynikiem: McNamara naprawdę wierzy, że jest lepszym graczem od nich. McNamara nie był przyjacielem McCarthy’ego, kiedy byli razem w Ann Arbor. Był jego rywalem i kolegą z drużyny, czasem bardziej tym pierwszym niż drugim. Nadal nie jest zadowolony z przebiegu zawodów i istnieje duże prawdopodobieństwo, że nigdy nie będzie szczęśliwy.

Powiedział mi, że Harbaugh poradziłby sobie z tym inaczej.

Michigan i Iowa spotkają się ponownie w ten weekend, a największym problemem jest to, że nie zobaczymy McNamary i McCarthy’ego – byłych członków drużyny zajmujących szczególne miejsce w historii stanu Michigan – w akcji, podczas gdy McNamara nadal dochodzi do siebie po operacji ACL.

Może w przyszłym roku. Może w świecie piłki nożnej, albo w innym miejscu i czasie.

Na razie przyjrzyjmy się kolejnemu wielkiemu testowi dla McCarthy’ego przeciwko kolejnej świetnej obronie Hawkeyes.

Być może nie ma bardziej polaryzującej perspektywy draftu do NFL w tej nadchodzącej klasie, niezależnie od zajmowanego stanowiska, niż McCarthy. Dzieje się tak z różnych powodów. Być może największym jest to, że jego atak, w porównaniu z większością jego rówieśników QB, poważnie ogranicza jego możliwości. Przestępstwo Michigan jest zupełnie inne, więc inny jest także kontekst oceny McCarthy’ego.

Weźmy na przykład zwycięstwo stanu Michigan nad Penn State. W tym meczu McCarthy, bez swojego głównego trenera, został poproszony o osiem razy uderzyć piłkę na boisku przeciwko drużynie, która nie była w stanie zatrzymać biegu. Żaden z jego rzutów tego dnia nie był celny. Wyciągnął piłkę wtedy, kiedy powinien, upewnił się, że każda sygnalizacja biegu została odpowiednio sprawdzona i wygrał mecz. jeszcze raz.

Leniwa narracja tego dnia była taka, że ​​nie grał dobrze. Prawdziwa historia jest taka, że ​​zrobił dokładnie to, co mu kazano, aby wygrać, bez narzekania.

Tym, co martwi teraz McCarthy’ego, jest to, czy jest gotowy do prowadzenia drużyny NFL przez cały rok kalendarzowy. Ma 20 lat, nie ma zbyt wielu prób i nadal notuje niekonsekwencję we wprowadzaniu piłki na boisko. Przydałoby się więcej taśmy w porównaniu do konkurentów oferujących lepszą jakość.

Na szczęście dla McCarthy’ego i każdego oceniającego NFL stan Iowa zapewni właśnie to.

Z punktu widzenia precyzyjnego krycia obrona stanu Iowa jest najlepszą grupą, jaką stan Michigan będzie trenował w tym sezonie. Penn State ma więcej talentów w NFL. Stan Ohio był co najmniej tak dobry (jeśli nie nieco lepszy) jak stan Penn. Ale w Iowa jest inaczej. Nawet bez gwiazdy DB Coopera DeJeana, byk Phila Parkera jest mądry, zdyscyplinowany i potrafi być bardzo oportunistyczny.

McCarthy pokazał w tym sezonie wzrost w wielu obszarach, szczególnie w przypadku kieszeni i trzecich upadków. Czasami zachowywał się niechlujnie, ale jego oczekiwana liczba punktów dodanych (EPA) za próbę przeciwko strefie wzrosła z 0,22 w zeszłym roku do 0,53. Poprawił także swój numer EPA w stosunku do człowieka (z 0,32 do 0,50).

Jego najgorszy dzień w roku miał miejsce w meczu pozakonferencyjnym przeciwko Bowling Green, kiedy McCarthy nie trafił w cel przy ponad 30 procentach swoich rzutów i zdobył trzy gole. Dwa z tych przechwyceń miały miejsce w przypadku Cover 3. Maryland, inny zespół, z którym zmagał się McCarthy, również pokazał Michigan wiele coverów 3.

Tak się składa, że ​​ten reportaż jest specjalnością stanu Iowa. Hawkeyes są także ekspertami w wyglądzie z okładki 2 i z okładki 6. Nawet bez DeJeana, Iowa ma niebezpiecznych DB w postaci Sebastiana Castro i Quinna Schulte. Michigan nie będzie miało w tym meczu zbyt wielu zasłon, niezależnie od tego, jak dobrze będzie rozgrywać piłkę na początku.

Z przodu stan Iowa nie ma takiej mocy, jaką widzieliśmy u niektórych innych zwycięzców dywizji pod wodzą Kirka Ferentza, ale to nie znaczy, że jest to zła grupa. Junior Logan Lee (180 cm, 291 funtów) ma cechy Lucasa Van Nessa jako napastnik z wewnętrzną krawędzią i jest wystarczająco wysoki, aby grać na krawędzi. Aaron Graves (6-4, 293), student drugiego roku, może być najlepszy w grupie pod względem przyszłych zysków.

Dyscyplina pozostaje największą siłą stanu Iowa, chociaż Hawkeyes radzą sobie lepiej niż ktokolwiek inny w kraju — stan Iowa zajmuje pierwsze miejsce w kraju pod względem liczby jardów na ruch dozwolony po kontakcie (2,08). Na tegorocznej mapie głębokości nie ma Jacka Campbella, ale starszy Nick Jackson i jego koledzy z linii obrońcy dobrze wpisują się w tę trasę i bardzo trudno ich oszukać.

Drugim czynnikiem w sobotę będzie zdrowie w kilku obszarach.

Michigan będzie pozbawione najlepszego ofensywnego liniowego przez resztę meczu po tym, jak obrońca Zach Zinter doznał złamania nogi w meczu z Ohio State. Zinter jest prawdopodobnie najlepszym rozgrywającym w kraju, więc jest dla Michigan ogromnym sukcesem, ale też nie katastrofą. Plan rezerwowy Wolverines sprawdził się tutaj w zeszłą sobotę, a linia nadal jest pełna talentów. Carsen Barnhart, były prawy obrońca stanu Michigan, po kontuzji Zintera przeniósł się do obrony. (Tam i tak pasuje lepiej.) Trinity Jones, który w zeszłym roku zapoczątkował zwycięstwo Michigan nad Iowa, wkroczył do akcji prawym wślizgiem i przypomniał ludziom, że jest także potencjalnym graczem.

Zdrowie McCarthy’ego to inna sprawa. W ostatnich tygodniach doznał kontuzji kostki. Chociaż sytuacja wyglądała znacznie lepiej w porównaniu z Buckeyes niż w przypadku Maryland czy Penn State, nadal była potencjalnie nieco niepokojąca.

Największym wyzwaniem stanu Michigan w stanie Ohio był rezerwowy QB Alex Orji, który wszedł do gry, aby zdjąć z talerza McCarthy’ego pakiet QB zaprojektowany przez Michigan. Orji to zawodnik o wzroście 180 cm i wadze 236 funtów, który jako biegacz charakteryzuje się tak ekstremalną kombinacją szybkości i zwinności, że w pewnym momencie sezonu Harbaugh rozważał wykorzystanie go jako odbijającego kopnięcie.

W meczu przeciwko Ohio State stan Michigan zatrudnił Orjiego (który stworzył „Freak List” Bruce’a Feldmana) do prowadzenia serii QB Bash – pakietu do odczytu, którego McCarthy używa od czasu, gdy stan Michigan zaczął umieszczać go w rotacji z McNamarą jako prawdziwym studentem pierwszego roku w 2021 r. .

W rezultacie nic w tej sprawie nie powinno być zaskoczeniem dla Iowa. Jednak ciekawie będzie zobaczyć, czy Michigan pokaże więcej Orjiego w tej grze – i przejdzie do potencjalnego występu w fazie play-off – który wykracza poza serię Bash.

McCarthy odniósł w tym sezonie duży sukces w zakresie dwukierunkowego czytania, a stan Michigan ma w planach wiele innych podobnych koncepcji. Jeśli można ufać Orjiemu, że chociaż trochę rzuci piłkę, Michigan mógłby dodać naprawdę cenny element na tym odcinku i uratować McCarthy’ego część zdrowia.

Droga do zwycięstwa Hawkeyes jest taka sama jak co tydzień: znajdź sposób na zmylenie przeciwnika, niezależnie od tego, co stanie się w ataku.

QB Deacon Hill to ogromny student pierwszego roku w czerwonej koszuli, mierzący 180 cm i ważący 258 funtów, z ogromnym ramieniem. Jednak jeszcze z tego nie skorzystał. Spośród 116 rozgrywających FBS, którzy zaliczyli co najmniej 200 prób, wskaźnik nietrafionych trafień Hilla plasuje się na 116. Zatem jak zwykle to Iowa State będzie zależało na prowadzeniu meczu. Jednak podobnie jak wtedy, gdy na początku tego roku stan Iowa State przegrał z Penn State 31:0, obrona stanu Michigan może sprawić, że sobotni mecz stanie się pośmiewiskiem, jeśli Hawkeyes nie będą w stanie znaleźć sposobu na lekkie prowadzenie piłki.

Dla McCarthy’ego najważniejszym i najuczciwszym pytaniem zadanym przez skautów i oceniających jest to, czy może postawić swoją drużynę na karku, jeśli jego gra nie powiedzie się. Gra w Ohio dostarczyła więcej danych niż gra w Penn State, ale nie była to ogromna ilość.

Według mnie McCarthy to potencjalny rozgrywający, który w tym drafcie powinien znaleźć się w drugiej połowie pierwszej rundy. Może jednak skończyć w połowie drugiej rundy na kilku tablicach, po prostu dlatego, że nie ma wystarczającej ilości potrzebnych danych. Jego talent, przyspieszenie, IQ i konkurencyjność to wszystko, co uwielbiają harcerze.

Atak Iowa jest zły. Każdy to wie. Jednak jego obrona jest znakomita i będzie dla niego kolejnym wspaniałym sprawdzianem gotowości McCarthy’ego do gry w NFL oraz szansą na uzupełnienie swojej kolekcji pierścieni.

(Zdjęcie JJ McCarthy’ego: Keith Gillette/Icon Sportswire za pośrednictwem Getty Images)