Schultz: Zrzut pensji Hawksa dla Johna Collinsa to żenująca kulminacja ostatnich trzech lat

Po tygodniach prób stłumienia narracji, że mieli zamiar rzucić swoją wypłatę, aby pozbyć się podatku od luksusu NBA i że John Collins nie pasował do ich przyszłości, Falcons porzucili wypłatę i Johna Collinsa. Idź i wydedukuj.

Będą różne poziomy świetnych spinów na temat tego, co wydarzyło się w poniedziałek, ale przynajmniej ta franczyza w końcu uznaje rzeczywistość jego działań, a Collins może kontynuować próbę naprawienia swojej kariery.

„Nareszcie wolny” — napisał wujek i powiernik Collinsa, Chris Pruden.

Zanim przejdziemy do ekonomicznych konsekwencji pierwszego dużego ruchu Atlanty w tym okresie poza sezonem i tego, co możemy założyć w przyszłości, słowo o Collinsie. Kończył najgorszy sezon w karierze od czasu, gdy został pełnoetatowym graczem – 13,1 punktu na mecz, 29,2 procent rzutów za 3 punkty – i stał się celem dla wielu fanów i niektórych w mediach, częściowo z powodu trwającego dramatu komercyjnego terminów. Jego produkcja nie wzrosła do poziomu jego pięcioletniego kontraktu o wartości 125 milionów dolarów.

Ale było o tym trochę rewizjonistycznej historii. Zaledwie kilka lat temu Collins był chwalony za bycie konsekwentnym graczem ofensywnym 20-i-10 i świetną grą z Trae Youngiem, a także za to, że był jednym z najbardziej lubianych i szanowanych graczy halowych. Kiedy w recepcji zmieniły się odczucia co do miejsca, w którym Collins pasowałby do przyszłości zespołu, w ciągu następnych kilku lat wielokrotnie próbowano go wymienić, ale jego wartość spadła, a potencjalny zwrot z aktywów został uznany za nie do zaakceptowania, zarówno poprzez zarządzanie, jak i własność.

To był kolosalny błąd w obliczeniach. Ponieważ Collins, który był niewątpliwie wszystkim zmęczony i miał zmniejszoną rolę w ataku w zeszłym sezonie, miał fatalny rok, a jego wartość nadal się rozpadała, jak koszulka z trzema rękawami z zepsutej toaletki.

Collins wita nowy początek. Fakt, że nie pojawił się na rozmowach kwalifikacyjnych następnego dnia po porażce z Celtics na koniec sezonu, był wystarczającą ilustracją tego, jak bardzo był rozczarowany Atlantą i chciał iść dalej. Trudno nie darzyć go odrobiną sympatii.

To była kulminacja plotek, że ostatnie trzy sezony były żenujące. Pomyśl o tym. Hawks wymienili Collinsa – wciąż utalentowanego, silnego w obronie i młodego w wieku 25 lat – na 37-letniego Rudy’ego Gaya (którego być może nie trzymają) i drugiego wyboru w drafcie. Jeśli chodzi o to, jak cenni są Falcons w wyborach drugiej rundy, wymienili pięć z nich – pięć! – do twojego przyjaciela.

To był śmietnik godny wszelkich skrajności: DUMP. Dziś są słabszą drużyną. Na dyrektorze generalnym Landry Fields i tym nowym biurze głównym wywierana jest presja, aby ulepszyć grafik przy jednoczesnym uzyskaniu elastyczności listy płac. Jak przyznał sportowiec Po szkicu: „To trochę potrwa”. Poprawa będzie zależała od treningu Quinna Snydera.

Z perspektywy finansowej łatwo zrozumieć, dlaczego handel Collinsem był właściwym wyborem. Jego pensja w wysokości 25,34 miliona dolarów za lata 2023-24 – w porównaniu do 6,479 miliona dolarów, które był winien gejowi – jest nieoficjalna i wyciąga zespół z piekła podatków od luksusu. Collins był winien co najmniej 51,92 miliona dolarów w ciągu następnych dwóch sezonów i 78,5 miliona dolarów, jeśli skorzysta z opcji gracza w 2025 roku.

Nie ma finansowego sensu przekraczanie progu podatku od luksusu w wysokości 165 milionów dolarów, jeśli decydenci nie wierzą, że klub będzie walczył o tytuł. Coś, czego nie zobaczysz ani nie usłyszysz w żadnej kampanii marketingowej Hawks 2023-24: Hawks nie spodziewają się walczyć o mistrzostwo w następnym sezonie.

To nie jest zgrywanie. Ale się zresetował. Nawet po złagodzeniu presji podatkowej będą nadal rozważać opcje wymiany z co najmniej dwoma weteranami w rotacji: rozgrywającym Clintem Capelą i napastnikiem DeAndre Hunterem. Handel Collins zapewni im również roczne zwolnienie z handlu w wysokości 25 milionów dolarów. Nikt nie powinien zakładać, że zostaną użyte.

Jeśli szukasz trochę więcej pewności co do tego, co Sokoły myślą o następnym sezonie, oto przewaga na początek:

• Nic dziwnego, ale bramkarz Dejounte Murray prawie na pewno nigdzie się nie wybiera. Kilka zespołów kontaktowało się w sprawie jego dostępności, ale od tygodni pojawiają się oznaki, że Fields i Snyder bardzo go lubią. Jest również bardzo mało prawdopodobne, że Hawks otrzymają w zamian wystarczającą ilość aktywów, aby dorównać temu, z czego zrezygnowali zeszłego lata (w tym dwa niechronione wybory w pierwszej rundzie draftu).

Wszyscy trzej wybrani w drafcie – Kobe Bufkin, Muhammad Joy i Seth Lundy – powiedzieli w poniedziałek, że Murray skontaktował się z nimi natychmiast po drafcie z gratulacjami i radami. Nikt nie był zaskoczony, a już najmniej z Fields. „Odczytałem to jako ogromną cechę charakteru dla Digonte Murray” – powiedział w poniedziałek.

Zapytany, czy te cechy wpłynęły na to, czy zatrzymać Murraya, Fields powiedział: „Chcę tutaj Dejounte. To jest facet, który ma wiele rzeczy, z którymi staramy się budować więcej. Patrzę na to i idę, to jest to, co zawsze robił , nawet od dnia, w którym nim handlowaliśmy… Powiedziałem (zespołom), że jest facetem, z którym chcemy kontynuować budowanie. Ryzyko: Murray prawdopodobnie nie podpisze przedłużenia przed przetestowaniem rynku wolnych agentów.

• Odejście Collinsa prawdopodobnie oznacza więcej minut dla Jalena Johnsona i AJ Griffina, w oczekiwaniu na inne zmiany w składzie. Pasuje to do planu zrzucenia części pensji podczas formowania młodszych, tańszych graczy w zwartą zwycięską drużynę.

Zwycięstwo w następnym sezonie zależy w dużej mierze od tego, jak dobrze Young, Murray i inni przystosują Snydera i jego system w pierwszym pełnym sezonie menedżera. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, może dojść do krótkotrwałego sukcesu. Ale żeby było jasne, nikt nie powinien postrzegać wyjścia Collinsa jako dodawania z odejmowaniem. To tylko odejmowanie.

(Zdjęcie: Todd Kirkland/Getty Images)