16 listopada, 2024

MSPStandard

Znajdź wszystkie najnowsze artykuły i oglądaj programy telewizyjne, reportaże i podcasty związane z Polską

Złożona chemia organiczna w kwasie siarkowym i życie na Wenus

Złożona chemia organiczna w kwasie siarkowym i życie na Wenus

Znalezienie życia pozaziemskiego w jakiejkolwiek formie byłoby naprawdę jednym z największych odkryć w historii ludzkości, ale po dziesięcioleciach przeszukiwania powierzchni Marsa i badania innych ciał, takich jak asteroidy, wciąż nie znaleźliśmy żadnych dowodów. Chociaż ogólnie zakładamy, że szukamy form życia opartych na węglu w środowisku bogatym w wodę, takim jak Europa, księżyc Jowisza, co jeśli złożona chemia organiczna doskonale radzi sobie z kwasem siarkowym (H?2Więc4) jako rozpuszczalnik zamiast tlenku wodoru (H2S)? Takie jest założenie grupy niedawnych badań, w których uczestniczył A Niedawno opublikowany artykuł naukowy W Astrobiologia przez [Maxwell D. Seager] A jego współpracownicy uwiarygadniają ten pomysł.

Poprzednie badania wykazały, że chemia organiczna w stężonym kwasie siarkowym jest możliwa i że zasady DNA – w tym adenozyna, cytozyna, guanina, tymina i uracyl tworzące DNA – są również stabilne w tym środowisku, podobnym do tych występujących w obłokach kwiatowych . Na wysokości, na której ciśnienie atmosferyczne wynosi w przybliżeniu jedną atmosferę. W tym nowym artykuleDwadzieścia aminokwasów poddano działaniu kwasu siarkowego o stężeniu zwykle spotykanym na Wenus, wynoszącym 98% i 81%, a pozostałą część stanowiła woda. Spośród nich 11 nie uległo zmianie po 4 tygodniach, a 9 reagowało na swoich łańcuchach bocznych, tak jak w czystej wodzie. Jedynie tryptofan okazał się niestabilny, ale jak zauważają naukowcy, nie wszystkie aminokwasy są również stabilne w wodzie.

Ograniczenia tych badań polegają oczywiście na tym, że przeprowadzono je w warunkach laboratoryjnych, przy użyciu stężonego, niezanieczyszczonego kwasu siarkowego, a nie chmur zawierających pierwiastki śladowe z innych gazów – takich jak dwutlenek węgla.2 – oraz ciągłe bombardowanie meteorytami, które, jak się okazało, często są wypełnione takimi aminokwasami. Przyszłe badania wezmą te zmienne pod uwagę, mimo że naukowcy nie mogą się doczekać danych z nadchodzących misji na Wenus, wyposażonych w lepsze czujniki, które będą w stanie dojrzeć chemię organiczną w działaniu.

READ  Potężna eksplozja słoneczna za sześć lat „Utknięcie w korku”: fizyk odkrywa, że ​​słaby wiatr słoneczny powoduje opóźnienia