Teleskop Webba rejestruje nowe spojrzenie na „filary stworzenia”

Tak, jest pełen gwiazd i gwiazd.

Dwadzieścia siedem lat temu W 1995 roku Kosmiczny Teleskop Hubble’a olśnił świat Z kosmicznymi krajobrazami zwanymi Filarami Stworzenia. Zdjęcie ujawniło wysokie góry gazu i pyłu w Mgławicy Orzeł, jednej z najbardziej płodnych fabryk gwiazd w Drodze Mlecznej. To była wysoka sztuka z kosmosu i optyczny triumf dla nowo zreformowanego i odrodzonego Hubble’a, który był szpecony rozmytym obiektywem, który uniemożliwiał mu rejestrowanie wyraźniejszych widoków wszechświata.

Teraz Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba, następca Hubble’a, skierował swoje oczy na podczerwień, aby zobaczyć te same pióropusze i zbadać noworodki wciąż w zakurzonych łóżkach. W nowym widoku pióropuszy opublikowanym w środę, wiśniowoczerwone linie i fale to strumienie materiału, które zostały skompresowane z grudek gazu i pyłu – protogwiazd – podczas zapadania się i nagrzewania się ku gwiazdorstwu.

po, po 20 lat i około 10 miliardów dolarów teleskop internetowy Rozpoczęty w Boże Narodzenie dar w zeszłym roku na orbicie wokół Słońca i milion mil od Ziemi. Premiera okazała się niezwykle udana Złożona procedura rozkładania w kosmosie który zakłada teleskop.

Webb został zaprojektowany tak, aby widzieć promieniowanie podczerwone i elektromagnetyczne o długościach fal dłuższych niż światło widzialne – kolory, jakich ludzkie oko nigdy wcześniej nie widziało. Obserwacja wszechświata na tych długościach fal pozwala astronomom zobaczyć odległe galaktyki, które oddalając się od Ziemi przekształcają swoje światło w podczerwień, a także wpatrywać się w obłoki pyłu rozrzucone po korytarzach przestrzeni międzygwiazdowej.

Teleskop sprawdził się. W ciągu ostatnich kilku miesięcy astronomowie byli nim zachwyceni Nowe perspektywy na wszechświat, o których myśleli, że znają: galaktyki i gwiazdy Na skraju czasu, zaledwie kilkaset milionów lat po Wielkim Wybuchu; Przerażające zdjęcia planet takich jak Neptun A Jowisz; delikatne śledztwa Atmosfery planet zewnętrznych Są potencjalnymi kryjówkami dla obcych form życia; Widok szczątków z małej asteroidy zaraz potem Statek kosmiczny DART NASA, ćwiczący obronę planetarnącelowo go zniszczył; i kosmiczne krajobrazy, takie jak Filary Stworzenia lub Kosmiczne zbocza Mgławicy Carinapodkreślając skalę i kruchą dramaturgię cykli tworzenia i niszczenia, które charakteryzują pory roku istnienia w naszej galaktyce.

Mgławica Orzeł znajduje się około 6500 lat świetlnych od Ziemi i znajduje się w konstelacji Węża, od łacińskiego słowa oznaczającego „wąż”. Mgławica, znana również jako Messier 16, to światło gwiazd, które jest ledwo widoczne gołym okiem w pogodne wieczory w lipcu i sierpniu.

Ciesz się tym, póki możesz: za kilka milionów lat mgławica zniknie, wyparowana przez swoje groźne gwiezdne potomstwo jak wysuszona na wietrze szara chmura w letnie popołudnie.

Nowy obraz został wykonany za pomocą kamery internetowej bliskiej podczerwieni, czyli NIRCam. Astronomowie powiedzieli w komunikat prasowy Obserwacje teleskopu pozwolą na lepsze liczenie gwiazd mgławicowych i ich typów, a tym samym udoskonalenie ich modeli i teorii dotyczących formowania się gwiazd, ucieczki z zakurzonych żłobków, umierania i przenoszenia materii w przyszłość. Pył w proch, popiół w popiół.