Recenzja i streszczenie filmu Bodkin (2024).

W miarę jak ci badacze-amatorzy szukają coraz głębiej odpowiedzi, przyciągają uwagę różnych mieszkańców miasta. Niektórzy są fanami programu, inni są bardziej niż wrogo nastawieni do nowych gości. Mimo to Gilbert i Amy są zdeterminowani, aby otrzymać kolejny cios, podczas gdy Dove jest uwikłana w tajemnicę i nie cofnie się przed niczym, aby odkryć ich tożsamość. Cała trójka źle zaczyna, ale w miarę rozwoju serialu zaczyna im zależeć na sobie nawzajem i, co zaskakujące, ich różne metody przesłuchań działają na korzyść grupy.

Już na pierwszy rzut oka trio widać, że Bodkin i jej społeczność skrywają wielkie tajemnice. W ciągu pierwszych kilku dni w mieście dochodzi do paskudnego wypadku, w którym uciekają (na szczęście nie kończy się to śmiercią), a samochód ich kierowcy zostaje podpalony. Urzekający krajobraz miasta, który często zaskakuje Gilberta, skrywa tkane łóżko tajemnic, które każdy członek społeczności pragnie ukryć. Jest to główny punkt sporny w serialu i dobrze pokazuje wady gatunku prawdziwego kryminału.

Serial w pierwszych odcinkach koncentruje się wokół konsekwencji, jakie niesie ze sobą opowiadanie historii o miejscu, z którego się nie pochodzi, i miejscu, którego ludzie nie ufają obcym. Niezależnie od tego, czy jest to podcast, czy film dokumentalny, relacja słuchaczy lub widzów z mediami, z których korzystają, jest pełna rywalizacji. Gilbert od razu mówi Amy, że „najlepsze historie są zawsze tajemnicami”, pokazując nam, że on sam nie rozumie, że historie, które opowiada, należą do prawdziwych ludzi. Z drugiej strony Dove trafnie porównuje podcasty kryminalne do „publicznych powieszeń”, co stawia ją, Gilberta i Amy po przeciwnych stronach pola gry.