Oceny w NHL: Henrique pomaga drużynie Oilers ustawić napastników na fazę play-off

Edmonton Oilers zdobywają: Napastnik Adam Henrique, napastnik Sam Carrick, wybór w siódmej rundzie draftu Ducks 2024, bramkarz Ty Taylor.

Anaheim Ducks dostają: Wybór Oilers w pierwszej rundzie draftu na rok 2024, wybór Oilers w piątej rundzie draftu na rok 2025, który zajmie czwarte miejsce, jeśli Oilers zdobędą Puchar Stanleya (zachowuje również 50 procent pensji Henrique i Carricka).

Tampa Bay Lightning otrzymuje: Oilers pick w czwartej rundzie wyborów w 2024 r. (zatrzymają 25 procent pensji Henrique i Carricka).

Eryk Duhaczek: W przypadku Henrique Oilers dostali najlepszą dostępną opcję środkowego po tym, jak Elias Lindholm (z Vancouver z Calgary) i Sean Monahan (z Montrealu do Winnipeg) byli poza składem – a następnie dodali dużą premię w postaci Sama Carricka, który zwodniczo jest dobry dodatek. Dodanie Henrique pozwala im przenieść Ryana McLeoda na skrzydło, gdzie lepiej nadaje się do gry, i zapewnia taką samą głębię środka, jaką Nick Bjugstad zapewnił Oilers w zeszłym roku w ramach wypożyczenia.

Aby dolary zadziałały, ponieważ Henrique ma aż 5,825 miliona dolarów na wygasającym kontrakcie, Oilers musieli sprowadzić trzeci zespół (Tampa Bay Lightning) – znowu w ten sam sposób, w jaki zastosowali ostatni sposób, aby pozyskać Bjustada rok . Za grosze max.

Pod pewnymi względami Henrique ma wiele takich samych cech jak Monahan. Dobrze radzi sobie w kręgu wznowień (52,9 proc.). Jest weteranem, który ma wszechstronność, dzięki której może grać jako pomocnik lub skrzydłowy, w zależności od tego, gdzie zespół potrzebuje więcej. Potrafi zabijać rzuty karne – jego pięć przestojów w tym sezonie to zaledwie dwie straty do prowadzenia w lidze i może być obecny w drugiej drużynie grającej w przewadze.

W tym roku w Anaheim, ponieważ drużyna Ducks chciała rozwijać zarówno Leo Karlssona, jak i Masona McTavisha jako środkowych, Henrique grał głównie na lewym skrzydle, ale potrafi płynnie przechodzić z jednej pozycji na drugą bez większych trudności. Możesz sobie wyobrazić scenariusz, w którym Henrique gra na trzeciej linii z byłym kolegą z drużyny Ducks, Corrym Perrym, co może być irytującym i wymagającym pojedynkiem dla każdego przeciwnika.

Kilka tygodni temu szczegółowo rozmawiałem z Henrique o ostatecznym terminie wymiany, jak na ironię, pewnego ranka, kiedy grali z Oilers, w budynku był obecny dyrektor generalny Edmonton, Ken Holland. Tak więc Holland miał okazję zobaczyć tego wieczoru z pierwszej ręki, co może zaoferować Henrique. I oczywiście Holland ma relacje z dyrektorem generalnym Ducks Patem Verbeekiem, które sięgają jego czasów w Detroit.

Tutaj możesz przeczytać przemyślenia Henrique. Opowiadał o możliwości transferu (wydawał się jednocześnie gotowy i chętny), o tym, jak z biegiem czasu w NHL stał się lepszym graczem we wznowieniach i jak awansując w rankingach jako środkowy, łatwiej jest przejść do gry . Na żądanie inna pozycja z przodu.

W przeważającej części Henrique oferuje pełen profesjonalizm. Nietrudno wyobrazić sobie scenariusz, w którym Henrique odgrywa kluczową rolę w przedłużonej serii Oilers i fazie play-off, a następnie ponownie podpisuje kontrakt z Ducks jako UFA po 1 lipca. Miał na sobie wypisane „Materiały Kapitana”.

Często największym problemem, z jakim boryka się nowy gracz w związku z zatrudnieniem w określonym terminie, jest szybkie przystosowanie się do nowego miasta, nowej organizacji i nowego systemu. A w przypadku Henrique to przejście powinno przebiegać tak płynnie, jak to tylko możliwe.

Głównym powodem, dla którego transfer Henrique zajął tak dużo czasu, był jego kontrakt (im dłużej zespół czeka, tym więcej miejsca na transfer jest w kadrze). Lindholm i Monahan były znacznie tańsze. Nawet przy utrzymaniu dolara potrzeba było pewnych manewrów, aby dolar odniósł sukces.

Jednak Edmonton od czasu zmiany trenera stał się legalnym pretendentem. Carrick dodaje głębi w środku pola i gra ze zwodniczymi umiejętnościami. W każdym meczu dostajesz od niego trudne 12 i pół minuty. Idealną formacją z przodu byłby prawy skrzydłowy z czołowej szóstki tabeli, co stawiałoby go na równi z Leonem Draisaitlem. Być może nadal nad tym pracujemy.

Jeśli chodzi o kaczki, są w porządku. Edmonton poświęca swój wybór w pierwszej rundzie wyborów w 2024 r., a także warunkowy wybór w piątej rundzie wyborów w 2025 r., który zostanie awansowany na czwarte miejsce, jeśli Oilers zdobędą Puchar Stanleya. Pula potencjalnych klientów Edmonton, poza Dylanem Hollowayem i Filipem Brobergiem, jest nieco niewielka i dlatego transakcja przebiegła tak, a nie inaczej. Niektóre dotychczasowe transakcje wydawały się nieco jednostronne. Wydaje się to w miarę wyrównane.

Stopień olejarki: B
Kaczki rzędowe: B
Stopień błyskawicy: B

Sheeny Goldman: Oilers mają jeszcze sporo do poprawy w ataku, obronie i bramce. Oznacza to, że zespołu tak naprawdę nie stać na zajmowanie jednej pozycji. Dobra wiadomość jest taka, że ​​biorąc pod uwagę moc gwiazd na szczycie składu, zespół nie ma potencjału, aby przełamywać grę w ataku. To sprawia, że ​​Adam Henrique idealnie pasuje.

Na tym etapie swojej kariery Henrique jest bardziej kierowcą liniowym niż kierowcą. To dobrze, bo to wszystko, czego Nafciarze potrzebują w tym momencie. Na wykresie głębokości przed zespołem znajdują się Connor McDavid, Leon Draisaitl, Zach Hyman i Ryan Nugent-Hopkins. W każdym razie jest bardzo silną opcją, która może uzupełnić ich czołową dziewiątkę. Henrique tak naprawdę nie wyróżnia się tylko w jednym obszarze, ale zamiast tego wszędzie dodaje solidną skuteczność. Dodaje do składu pewną elastyczność dzięki umiejętności gry na środku lub skrzydle.

Daje to Oilers kolejną opcję w środkowej szóstce, jeśli/kiedy Draisaitl wskoczy na skrzydło McDavida. Kiedy obaj gracze grają na pozycji środkowych obrońców, może on z łatwością przejść na skrzydłowego, plasując się w czołowej szóstce tabeli. Fakt, że był w stanie uzyskiwać bardzo spójne wyniki w słabym zespole, jest obiecujący dla Edmontona, ponieważ będzie miał wokół siebie wielu wspierających duetów i rozwijających umiejętności. Wnosi więc możliwość zwiększenia głębi punktacji i dodania do tego kolejnego zabójstwa karnego.

Sam Carrick wzmacnia sześć najniższych pozycji w drużynie, zmniejszając ryzyko, że zespół będzie musiał wystawić 11 napastników i siedmiu obrońców, tak jak miało to miejsce w zeszłym roku. Edmontonowi nie zaszkodzi czasami przejść na 11F/7D, ale posiadanie czterech niezawodnych linii, na których można przede wszystkim polegać, to najlepszy sposób na zachowanie najlepszych talentów podczas długiej fazy play-off.

Pozycje są w tym roku po wysokich cenach, więc koszt nabycia nie jest tutaj zaskoczeniem. Czy jest trochę ostry? z pewnością. Jednak Oilers powinni już teraz skupić się na poprawie swoich perspektyw (szczególnie przed kolejnymi kontraktami z Draisaitlem i McDavidem), więc wybory w drafcie są cenniejsze jako aktywa handlowe. Konieczność przejmowania zaledwie 25 procent trafień Henrique to coś, za co warto zapłacić, skoro są teraz inne obszary, na których muszą skupić swoją uwagę.

Jeśli chodzi o Ducks, wszystko zostało potwierdzone – oczekujący wybór w pierwszej rundzie UFA to dobra rzecz. Wartość wyboru może być bliższa wczesnej drugiej rundzie, ale to dobrze, szczególnie biorąc pod uwagę możliwość przekształcenia piątej rundy w czwartą.

Doprowadzenie Tampa Bay do remisu i zdobycie picku w czwartej rundzie to także ich zwycięstwo, biorąc pod uwagę, jak niewiele opcji mają po tych kilku ostatnich terminach. Zespół ma wystarczająco dużo miejsca do pracy, a Michaił Sergaczow ma kontrakt w LTIR. Ten czwarty gracz może nie wydawać się zbyt duży, ale jest kolejnym atutem, który warto wydać, aby poszerzyć okno.

Stopień olejarki: A-
Kaczki rzędowe: B+
Stopień błyskawicy: A

(Zdjęcie Adama Henrique: Jimmy Sabow/USA Today)