Fizyk twierdzi, że Wszechświat nie zawiera ciemnej materii i ma 27 miliardów lat

Skamieniałe fale dźwiękowe na mapach galaktyk we wszechświecie można interpretować jako oznaki Wielkiego Wybuchu, który miał miejsce 13 miliardów lat wcześniej, niż sugerują obecne modele.

W zeszłym roku fizyk teoretyczny Rajendra Gupta z Uniwersytetu w Ottawie w Kanadzie opublikował dość niezwykłą propozycję, jakoby obecnie akceptowany wiek Wszechświata to sztuczka światła, propozycja, która ukrywa jego prawdziwie starożytny stan, jednocześnie uwalniając nas od konieczności wyjaśniania ukryte siły.

Najnowsza analiza Gupty sugeruje, że oscylacje od pierwszych chwil zachowane w wielkoskalowych strukturach kosmicznych potwierdzają jego twierdzenia.

„Wyniki badania potwierdzają, że nasza poprzednia praca nad wiekiem Wszechświata wynoszącym 26,7 miliarda lat pozwoliła nam odkryć, że Wszechświat nie potrzebuje ciemnej materii do istnienia”. On mówi Gupta.

„W standardowej kosmologii mówi się, że przyspieszająca ekspansja Wszechświata jest spowodowana ciemną energią, ale w rzeczywistości jest to spowodowane słabymi siłami natury podczas rozszerzania się, a nie ciemną energią”.

Cofnijmy obecnie przyjęte modele przyspieszającej ekspansji, a okaże się, że próżnia kosmiczna przestałaby być tak pusta około 13,7 miliarda lat temu, kiedy każdy kawałek materii we wszechświecie był ograniczony do objętości, którą można było teraz zmieścić w górnej kieszeni i było miejsce na zapasowy.

Wszystko było w porządku, dopóki pomiary tego, co uważano za świeże galaktyki, nie ujawniły wszechświata, który wydawał się zaskakująco dojrzały jak na masywne obiekty kosmiczne, których nie wyjmowano nawet z pieców od miliarda lat.

To stawia astronomów przed dylematem – albo obecne modele ewolucji galaktyk i czarnych dziur wymagają modyfikacji, albo wszechświat istnieje znacznie dłużej, niż nam się wydaje.

Obecne modele kosmologiczne przyjmują rozsądne założenie, że niektóre siły rządzące interakcjami cząstek pozostały niezmienne przez cały czas. Gupta kwestionuje konkretny przykład tego „stała koniugacji”Zastanawia się, jak może to wpłynąć na rozprzestrzenianie się przestrzeni kosmicznej w bardzo długich okresach czasu.

Wystarczająco trudno jest, aby jakakolwiek nowa hipoteza przetrwała intensywną analizę społeczności naukowej. Ale propozycja Gupty nie jest całkiem nowa, luźno opiera się na pomyśle, który pojawił się prawie sto lat temu.

Pod koniec lat dwudziestych szwajcarski fizyk Fritz Zwicky zastanawiał się, czy czerwone światło odległych obiektów jest wynikiem utraty energii, podobnie jak maratończyk wyczerpany długą podróżą przez eony przestrzeni.

dla niego 'Zmęczone światłoHipoteza ta konkurowała z obecnie akceptowaną teorią, że przesunięta ku czerwieni częstotliwość światła wynika z skumulowanej ekspansji przestrzeni przyciągającej fale świetlne niczym rozciągnięta sprężyna.

Konsekwencje hipotezy zmęczonego światła w wersji Gupty – co jest określane jako zmienne stałe sprzężenia plus zmęczone światło, czyli CCC+TL – wpłyną na ekspansję wszechświata, eliminując tajemnicze siły napędowe ciemnej energii i zrzucając winę na zmienne interakcje pomiędzy znane cząstki. Aby zwiększyć ekspansję przestrzeni.

Aby zastąpić obecne modele CCC+TL, Gupta będzie musiał przekonać kosmologów, że jego model lepiej wyjaśnia to, co ogólnie widzimy. W swojej ostatniej pracy próbuje to zrobić, używając CCC+TL do wyjaśnienia Fluktuacje w rozprzestrzenianiu się materii wizualnej W przestrzeni kosmicznej wywołanej falami dźwiękowymi w nowonarodzonym wszechświecie, starożytna poświata świtu znana jako kosmiczne mikrofalowe tło.

Chociaż z jego analizy wynika, że ​​jego hybrydowa teoria światła może dobrze współgrać z pewnymi cechami ech świetlnych i dźwiękowych pozostających we wszechświecie, stanie się tak tylko wtedy, gdy porzucimy także pogląd, że ciemna materia również istnieje.

Oczywiście brak konieczności wyjaśniania pochodzenia ciemnej materii i ciemnej energii w pewnym sensie ułatwiłby fizykę. To, czy CCC+TL stanie na wysokości zadania wywrócenia kosmologii do góry nogami, będzie zależeć od tego, czy rozwiąże więcej problemów, niż stworzy.

Na razie nasz wszechświat pozostaje młody 13,7 miliarda lat, nawet jeśli ma w swojej szafie kilka szkieletów obcych.

Badanie to zostało opublikowane w Dziennik astrofizyczny.