Były zawodnik Warriors, trener i dyrektor generalny Al Attles zmarł w wieku 87 lat

Al Attles, członek Galerii Sław, który trenował mistrza NBA Warriors w 1975 roku i spędził w tej organizacji ponad sześćdziesiąt lat jako zawodnik, dyrektor generalny, a ostatnio ambasador drużyny, zmarł w wieku 87 lat.

W środę Warriors ogłosili, że Attles zmarł we wtorek w swoim domu w rejonie Zatoki San Francisco w otoczeniu rodziny.

Nazywani „Niszczycielem” ze względu na swój fizyczny styl gry, Warriors byli jego miłością i jedyną drużyną po drużynie, która wybrała go wówczas w Filadelfii w piątej rundzie draftu w 1960 roku. Oznacza to najdłuższy staż w jednym zespole na jedną osobę w historii ligi. Dwumetrowy obrońca notował średnio 8,9 punktu, 3,5 asyst i 3,5 zbiórek w 711 meczach dla Warriors przez 11 sezonów, a jego koszulka z numerem 16 została wycofana przez zespół.

„Alvin pozostawił po sobie głębokie dziedzictwo w koszykówce i społeczności Bay Area, ale przede wszystkim jako człowiek rodzinny i humanitarny” – napisali Warriors w oświadczeniu. „Opłakujemy jego stratę wraz z jego żoną Wilhelminą, synem Alvinem i wszystkimi który go znał i kochał.”

Attles, jeden z pierwszych czarnoskórych trenerów w NBA, był świadkiem wielu najwspanialszych meczów różnych epok. Brał udział w meczu Wilta Chamberlaina o 100 punktów dla Philadelphia Warriors w Hershey w Pensylwanii 2 marca 1962 roku, kiedy Attles zdobył 17 punktów w ośmiu próbach.

Był także trenerem Hall of Famer Ricka Barry’ego w dniu, w którym zdobył 64 punkty przeciwko Portland 26 marca 1974 r., i obserwował, jak Klay Thompson zdobył 60 punktów w ciągu trzech kwartałów w grudniu 2016 r.

„Moje serce jest dziś smutne z powodu straty mojego mentora i przyjaciela. Al był moim współlokatorem podczas mojego pierwszego sezonu w lidze. Nauczył mnie cennych lekcji bycia profesjonalistą, których nie można nauczyć się na boisku” – powiedział Barry w – oświadczenie wydane przez Warriors. „Później, jako nasz trener w sezonie mistrzowskim 1975, uosabiał przywództwo, spójność i doskonałe zdolności strategiczne, które umożliwiły nam odniesienie sukcesu na najwyższym poziomie”.

Attles był trenerem Warriors od 1970 do 1983 roku, prowadząc ich do mistrzostw NBA w 1975 roku dzięki zwycięstwu w czterech meczach nad Washington Bullets. Liczba jego zwycięstw trenerskich to 557, co jest największą liczbą w historii zespołu. Później przez trzy sezony pełnił funkcję dyrektora generalnego i zajmował stanowiska w biurze jako wiceprezes i doradca.

Został zapisany w Basketball Hall of Fame Naismith Memorial jako część Class of 2019. Atlis został wcześniej uhonorowany przez Hall of Fame nagrodą Johna R. Kennedy’ego. Boone za całokształt twórczości w 2014 roku.

„Większość świetnych organizacji z długą historią ma jednego zawodnika, którego wszyscy kojarzą z tą drużyną” – powiedział trener Warriors Steve Kerr. „Al Attles jest dla nas takim gościem. Dla wielu pokoleń fanów Warriors jest twarzą naszego zespołu. Jesteśmy szczęście, że go mam.”

Atles nie mógł się równać ze wszystkimi niesamowitymi występami, które tak bardzo lubił oglądać z bliska. Inne czasy w koszykówce, inne wyzwania. Podkreślił, że jest wiele wyjątkowych osiągnięć, które należy uczcić i docenić.

„Widziałem mecz, który zakończył się zdobyciem 100 punktów” – powiedział Atles ze swojego miejsca podczas późnej przerwy w wielkim wieczorze Thompsona. „Rick był świetnym graczem i zależało mu na zwycięstwie. Aby zdobyć tyle punktów, ile zdobył, musisz mieć pomoc ze strony kolegów z drużyny. Staram się patrzeć na nich indywidualnie, ponieważ gdy zaczniesz porównywać, zawsze znajdzie się ktoś, kto Nr 2. Przyznajmy mu uznanie.”

Attles żartował, że przekazał wszystkie te punkty Chamberlainowi. Miał sześć asyst, a J. Rodgers 20 z 39 asyst zespołu w wygranym 169-147 meczu z New York Knicks.

„Myślę, że to 50. Nie wiem. Co się stało? Wygraliśmy mecz. Tylko to się liczy” – powiedział Atles, śmiejąc się ze swojej rekordowej liczby asyst.

„Ponieważ grałem z Wiltem, ludzie zawsze mnie pytają: «Co myślisz o zdobyciu przez Wilta 100 punktów?». Mówię: «Przyznaj mu uznanie za to, co wtedy zrobił. To jak porównywanie jabłek z pomarańczami. To jedno i drugie dobre jabłka. Chodzi o to, co lubisz. Byłem blisko.” „Bardzo dużo od Wilta, ale musisz cieszyć się z tego, co zrobił tamtego wieczoru. Podoba mi się każdy świetny występ”.

Po opuszczeniu większości sezonu 2018-19 – kiedy jego uśmiechnięta twarz była niezawodnie obecna na dawnej Oracle Arena drużyny – Attles wrócił na czwarty mecz finałów NBA 2019 przeciwko Toronto Raptors, aby cieszyć się wiwatami i świętowaniem.

To nie było to samo, gdy Atlisa nie było.

Były rozgrywający Clifford Ray uważał Atlusa za „ojca nas wszystkich” i zauważył, że czarni gracze NBA często czuli się bardziej komfortowo, ucząc się pod okiem trenera ze względu na podobne pochodzenie kulturowe.

„Uczynił wszystko łatwym i prostym i nie przytłoczył nas dużą ilością kwestii technicznych i papierkowej roboty. Całość była bardzo zorganizowana. Wiedzieliśmy, co robimy” – powiedział Ray.

Urodzony 7 listopada 1936 r. w Newark w stanie New Jersey Atles był laureatem nagrody Chuck Daly za całokształt twórczości przyznawanej przez National Basketball Coaches Association za rok 2017. W 1993 r. został wprowadzony do Bay Area Sports Hall of Fame.

„Alvin stał się synonimem Warriors po tym, jak poświęcił całe swoje życie organizacji, począwszy od naszych ostatnich sezonów w Filadelfii” – powiedział właściciel Warriors, Joe Lacob, w oświadczeniu po ogłoszeniu wprowadzenia Attlesa do Hall of Fame. „Rozkwitł w każdej roli i odpowiedzialności przez ostatnie 60 lat.” Od zawodnika, przez trenera, po dyrektora generalnego, a ostatnio jako ambasadora, robił to z niesamowitą klasą i pokorą.

Associated Press przyczyniła się do powstania tego raportu.