Czego możemy się spodziewać po kolejnych sześciu latach rządów Władimira Putina? Rosja jest coraz słabsza i dysfunkcyjna

Nadchodzące weekendowe wybory prezydenckie w Rosji nie obfitują w wiele dramatów. Wszyscy wiemy, że Władimir Putin wygra. Pytanie tylko, czy zdobędzie więcej niż 75% głosów.

Kuszące może być postrzeganie tych wyników jako dowodu siły rosyjskiego reżimu. Niedawne zdobycze rosyjskiego wojska na Ukrainie wydają się jeszcze bardziej to potwierdzać.

Ale moje własne badania – wkrótce opublikowane w czasopiśmie Nadchodząca książka Wyniki wyborów i rosyjskie zdobycze militarne na Ukrainie wydają się maskować bardziej problematyczną rzeczywistość w tym kraju.

System rządów w Rosji jest nie tylko niedemokratyczny, łamiący prawa człowieka i nieprzewidywalny. Jest także coraz bardziej dysfunkcyjna, uwięziona w kręgu złego i słabego zarządzania, którego nikt, niezależnie od tego, jak dużej władzy nie jest w stanie rozwiązać.

Mroczne sztuki konstytucyjne

Słabość wynika z nadmiernej centralizacji władzy w Rosji wokół prezydenta.

Centralizacja ta jest produktem coraz bardziej powszechnej logiki, którą nazywam „Mroczne sztuki konstytucyjneLogika ta ogólnie utrzymuje, że demokrację i ochronę praw najlepiej gwarantuje system konstytucyjny, który koncentruje władzę w rękach jednego wybranego przywódcy.Ten sposób myślenia jest obecny w wielu państwach populistycznych i autorytarnych, takich jak Węgry i Turcja.

Podstawą tego typu reżimu w Rosji jest konstytucja z 1993 r. Została opracowana przez ówczesnego prezydenta Borysa Jelcyna i jego zwolenników (wielu na Zachodzie) jako sposób na demontaż komunizmu i wdrożenie radykalnych reform gospodarczych. Jako taki zawiera szereg przepisów dotyczących praw i gwarancji demokratycznych, a także postanowienia skupiające szeroką władzę w rękach wybranego prezydenta Rosji.

Jelcyn (i jego zachodni zwolennicy) określił ten system jako demokratyczny, ponieważ czyni prezydenta odpowiedzialnym przed ludźmi. Argumentowali także, że przepisy dotyczące praw pozwolą sądom ograniczyć wszelkie nadużycia ze strony państwa centralnego.

Reformatorzy ci mieli nadzieję, że Jelcyn będzie mógł wykorzystać tę skoncentrowaną władzę do budowy demokracji w Rosji. Jednak trzydzieści lat później widzimy, jak użycie „konstytucyjnej czarnej magii” przyniosło spektakularne odwrotne skutki.

Od 2000 roku Putin bezlitośnie wykorzystuje tę władzę centralną do eliminowania jakiejkolwiek kontroli władzy. Przekształcił także wybory, media i sądy ze źródeł odpowiedzialności w mechanizmy kreowania wizerunku silnej władzy prezydenta.

Zbliżające się wybory prezydenckie są tego najświeższym przykładem.

Zła jakość rządów w Rosji

Chociaż ten scentralizowany system pozwolił Putinowi kontrolować politykę, promuje słabe i słabe rządy, zwłaszcza poza Moskwą. Istnieją co najmniej dwa czynniki, które odgrywają rolę.

Po pierwsze, centralne podejmowanie decyzji w Rosji często odbywa się na podstawie niekompletnych lub nieprawidłowych informacji. Przykładem tego jest zakrojona na szeroką skalę rosyjska inwazja na Ukrainę w 2022 roku. Na tej operacji oparto wywiad To się szybko skończy Ukraińcy prawdopodobnie powitają siły rosyjskie.

Po drugie, centralne dyrektywy są delegowane do słabych, nieefektywnych i niedofinansowanych instytucji. Reakcja Rosji na pandemię Covid-19 była katastrofalna, głównie z powodu słabych i niedofinansowanych władz regionalnych. obciążony Z kryzysem tej skali.

Ta dysfunkcja była głównym przesłaniem ruchu politycznego kierowanego przez lidera opozycji Aleksieja Nawalnego. Przed śmiercią w zeszłym miesiącu Nawalny i jego zespół ostro skrytykowali korupcję, słabość i niezdolność rosyjskiego reżimu do naprawy dróg, zapewnienia opieki zdrowotnej oraz odpowiedniego wynagradzania nauczycieli i lekarzy.

Przesłanie było tak potężne, że Nawalny stał się pierwszym politykiem opozycji, który zbudował szeroką koalicję obejmującą wszystkie 11 stref czasowych Rosji.

Ta szeroka koalicja przestraszyła Kreml do tego stopnia, że ​​w sierpniu 2020 r. doprowadziła do otrucia Nawalnego. Choć nie jest jeszcze jasne, jak jego ruch polityczny zareaguje na jego śmierć, ta centralna krytyka rządu pozostaje jednym z jego najmocniejszych przesłań.

Choć w czasie wojny ukraińskiej niemożliwe jest prowadzenie niezależnych sondaży w kwestiach wewnętrznych, Putin i jego administracja wydają się zaniepokojeni tą słabością. W swoim przemówieniu przed parlamentem 29 lutego Putin pośrednio przyznał się do tych problemów. Obiecujący Nowe projekty krajowe mające na celu poprawę infrastruktury, wsparcie rodzin i poprawę jakości życia.

Ale tego rodzaju obietnica nie zostanie zrealizowana. Putin tradycyjnie obiecywał wprowadzenie tego typu zmian w okresie wyborów prezydenckich. Ale jeśli chodzi o ich wdrażanie, rosyjskie pododdziały regionalne często zawodzą Nie ma żadnych zasobów Zróbmy to.

Biorąc pod uwagę, że na wojnę wydaje się obecnie tak dużo pieniędzy, jest mało prawdopodobne, aby najnowsze obietnice miały się różnić.

Czytaj więcej: Aleksiej Nawalny miał wizję demokratycznej Rosji. To przeraziło Władimira Putina do głębi

Coraz bardziej dysfunkcyjna Rosja

W miarę jak Putin zbliża się do rozpoczęcia swojej piątej kadencji prezydenckiej, centralizacja i personalizacja władzy będzie się nasilać.

Zewnętrznie ta centralizacja prawdopodobnie doprowadzi do powstania coraz bardziej nieprzewidywalnej Rosji, na której czele stanie człowiek podejmujący decyzje w oparciu o paranoiczny światopogląd oraz nieprawidłowe lub zmanipulowane informacje. Jak określiła kiedyś Putina była kanclerz Niemiec Angela Merkel, jest on naprawdę…Życie w innym świecie„.

Prawdopodobnie doprowadzi to do większego awanturnictwa i agresji w polityce zagranicznej. Prawdopodobnie wzmocni to surowe represje wobec wszelkich głosów odmiennych także w Rosji.

Prawdopodobnie będziemy także świadkami coraz bardziej dysfunkcjonalnej Rosji, kraju cierpiącego na brak dróg, mieszkań, szkół, opieki zdrowotnej i nie tylko infrastruktura Będzie się nadal pogarszać, zwłaszcza poza Moskwą.

Przeczytaj więcej: Więcej korupcji, podziałów i ostracyzmu: jak Władimir Putin zmienił Rosję na przestrzeni ponad dwóch dekad

To rozciąga się na armię, która pozostała słaby Pomimo swoich niedawnych osiągnięć na polu bitwy. Na przykład Rosja Zbyt scentralizowana struktura dowodzenia Zdziesiątkowało to klasę oficerską i doprowadziło do ciężkich strat w sprzęcie. Choć Rosji udało się przetrwać, opierając się na ogromnych zasobach ludzkich i przemysłowych, te problemy systemowe poważnie wpływają na jej zdolność bojową.

Pomimo eskalacji represji problemy te stanowią szansę dla demokratycznego pretendenta, zwłaszcza gdy Putin nieuchronnie zostanie zastąpiony przez innego przywódcę.

Dysfunkcyjny rząd Rosji stanowi także ważne przypomnienie dla zachodnich mediów, decydentów i komentatorów. Choć nie powinno to być powodem do samozadowolenia, podkreślanie złego zarządzania w Rosji jest ważnym narzędziem walki z wizerunkiem władzy i kontroli, który Kreml starannie kreuje.