Odkryto, że Jörmungandr, masywna jaszczurka morska o długości 7 metrów, która żyła 80 milionów lat temu, jest gatunkiem przejściowym między dwoma znanymi mozazaurami.
Naukowcy niedawno zidentyfikowali nowy Klasyfikować Mozazaury, duże mięsożerne jaszczurki wodne, które żyły w późnej epoce kamienia Okres kredowy okres. Dzięki cechom „przejściowym”, które plasują go pomiędzy dwoma słynnymi mozazaurami, nowy gatunek został nazwany na cześć węża morskiego z mitologii nordyckiej, Jörmungandr, i małego miasteczka Walhalla w Północnej Dakocie, w pobliżu miejsca znalezienia skamieniałości. dokument opisujący Jormungandr Walhallaensis Niedawno ukazał się w Biuletyn Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej.
Cechy porównawcze i kontekst historyczny
„Gdyby smok z Komodo ułożył płetwy i uczynił go naprawdę dużym, mniej więcej tak by to wyglądało” – stwierdziła główna autorka badania, dr Amelia Zietlow. student biologii porównawczej w Richard Gilder Graduate School przy Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej.
Pierwszy mozazaur odkryto ponad 200 lat temu, a słowo mozazaur jest starsze niż słowo dinozaur. Pozostaje jednak wiele pytań na temat tych zwierząt, w tym jak często rozwinęły się u nich płetwy i stały się w pełni wodne – naukowcy uważają, że zdarzyło się to co najmniej trzy razy, a prawdopodobnie cztery lub więcej razy – oraz czy były one bliżej spokrewnione z jaszczurkami monitorującymi lub wężami. Naukowcy wciąż próbują ustalić, w jaki sposób różne grupy mozazaurów są ze sobą powiązane, a nowe badanie dodaje nowy element do tej układanki.
Odkrycie skamieniałości
Skamieniałość, na której opierają się badania, odkryto w 2015 roku, kiedy badacze prowadzący prace wykopaliskowe w północno-wschodniej części Dakoty Północnej natknęli się na imponujący okaz: prawie kompletną czaszkę, szczęki i kręgosłup mózgowy, a także szereg kręgów.
Po szeroko zakrojonej analizie i powierzchownym skanowaniu materiału kopalnego Zietlow i jej współpracownicy odkryli, że zwierzę to jest nowym gatunkiem zawierającym mozaikę cech obserwowanych u dwóch słynnych mozazaurów: Klidastis, mniejsza i bardziej prymitywna forma mozazaura; I Mozazaurwiększa forma, która urosła do prawie 50 stóp długości i żyje obok siebie Tyranozaur rex. Szacuje się, że okaz miał około 24 stóp długości i oprócz płetw i ogona przypominającego rekina miał „wściekłe brwi” spowodowane kostnym wyrostkiem w czaszce oraz nieco krótki ogon, który mógłby być nawet równy. krótszy. Z jej ciała.
Spostrzeżenia ewolucyjne i znaczenie geologiczne
„W miarę jak zwierzęta te ewoluowały w gigantyczne potwory morskie, nieustannie dokonywały zmian” – powiedział Zitlow. „Ta praca przybliża nas o krok do zrozumienia, w jaki sposób wszystkie te różne kształty są ze sobą powiązane”.
Praca to sugeruje Jormungandr To było wprowadzenie do Mozazaur I żył około 80 milionów lat temu.
„Ta skamielina pochodzi z epoki geologicznej w Stanach Zjednoczonych, której tak naprawdę nie rozumiemy” – powiedział współautor Clint Boyd z Służby Geologicznej Północnej Dakoty. „Im dokładniej będziemy w stanie wypełnić geograficzną i czasową oś czasu, tym lepiej będziemy mogli zrozumieć te stworzenia”.
„Historia” – dodał współautor Nathan Van Vranken z Community and Technical College we Wschodniej Wirginii Zachodniej Jormungandr Daje to fascynujący obraz i pomaga w zrozumieniu najbardziej wysuniętych na północ regionów toru wodnego Interior, zwłaszcza w przypadku mozazaurów, a tego typu odkrycia mogą wzbudzić ciekawość naukową.
Odniesienie: „Jörmunganda i Halaensisa„Nowy mozazauryna (Squamata: Mosasauroidea) z formacji Pierre Shale (członek Pembina: środkowy kampan) w Północnej Dakocie”, autor: Amelia R. Zietlow, Clint A. Boyd i Nathan E. Van Vranken, 30 października 2023 r., Biuletyn Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej.
doi: 10.5531/sd.sp.60
„Kawioholik. Fanatyk alkoholu na całe życie. Typowy ekspert podróży. Skłonny do napadów apatii. Internetowy pionier”.
More Stories
Przeżycie ponownego wejścia na orbitę jest głównym celem czwartego lotu testowego statku kosmicznego SpaceX
Everyday Telescope: Czarne dziury łączą się ze sobą od bardzo długiego czasu
Coś dziwnego dzieje się z ogonem ziemskiego pola magnetycznego