Kontuzja Sama Kerra przyćmiła triumfalny start Australii w mundialu

Utknięcie bez głównego bohatera jest bardzo trudne. Biuro w USA nie było takie samo w przypadku finału serii po odejściu Steve’a Carella. W Queen tak wyraźnie chodziło o Freddiego Mercury’ego, że jej występ z zastępczym wokalistą musiał być opisany jako „Queen + Paul Rodgers”, a mimo to nie wydawało się to właściwe.

W podobnej sytuacji znalazła się Australia, która była współgospodarzem Mistrzostw Świata 2023. Odkąd cztery lata temu podjęto decyzję o przyznaniu tego turnieju Australii i Nowej Zelandii, wszyscy wiedzieli, że w tym mundialu chodzi o Sama Kerra. Spaceruje po Sydney w tym tygodniu i najwyraźniej jest dosłowną dziewczyną z plakatu.

Głębiej

To jest Sam Kerr, australijska ikona sportu

Ale w turnieju już zniszczonym przez nieobecność innych kluczowych graczy z powodu kontuzji – Viviane Miedema, Beth Mead i Amandine Henry, by wymienić tylko kilku – pojawiła się największa jak dotąd historia. Kerr został wykluczony z wczorajszego treningu Australii z powodu kontuzji łydki. Nie wiemy, jak bardzo jest to niebezpieczne, ale trener Australii Tony Gustafsson zasugerował, że jest to niebezpieczne. – Nie ma cię na dwa mecze – powiedział. – To trochę mówi ci o jego klasie. Ale tak naprawdę Gustafsson miał na myśli to, że Kerr zdecydowanie wypadł z gry na dwa mecze, a potem zostanie oceniona kontuzja. Możemy mówić o więcej niż dwóch meczach.

(Zdjęcie: Cameron Spencer/Getty Images)

Australia ogłosiła, że ​​​​Kerr odpadł zaledwie dwie minuty przed tym, jak zespół miał ujawnić swoje karty, mimo że wiedział o jej nieobecności z dużym wyprzedzeniem. Dręcząca kontuzja biodra Kerr wybuchła na początku wczorajszej sesji treningowej, ale zeszłej nocy zorganizowała konferencję prasową w Australii, nie wspominając o swoim problemie. Nie bierz tego ani pokera Gustavssona.

„Mam nadzieję, że uszanujecie i zrozumiecie, dlaczego nie mogę o tym mówić otwarcie” – powiedział później Gustafsson.

„W tamtym momencie nie wiedzieliśmy na 100 procent, co to było. Wczoraj wieczorem mieliśmy spotkanie o 21:30 i wtedy dotarła do nas smutna wiadomość. (Pauza) Sam był dużą częścią planu gry Irlandii, więc nie chcieliśmy z tego rezygnować wcześniej. Tego dnia nie graliśmy w żadne gry umysłowe. Ale chcieliśmy poczekać do ostatniej chwili”.

I tak zamiast być kapitanem swojego kraju w największym meczu w historii futbolu australijskiego, była chroniona. Nazwany jako zastępca, aby pozwolić jej usiąść na ławce i pozostać blisko drużyny, Kerr nadal pełni funkcję kapitana.

Steve Catley powiedział później: „Myślę, że był to prawdopodobnie jeden z najsmutniejszych momentów w mojej karierze”. „Sam jest jedną z najlepszych zawodniczek na świecie. Jest naszym duchowym przywódcą. Wiele znaczy dla tej drużyny. Więc jej odejście dzień wcześniej niż w takim momencie było dość okropne. Ale myślę, że jako zespół dodała coś dla nas; to dodało trochę dodatkowego ognia.

Kerr, która płakała, gdy przed meczem grano hymn Australii na stadionie Australia, była już obecna na ławce rezerwowych, ale na boisku bardzo jej brakowało. Częścią błyskotliwości Kerr jest jej zdolność przekształcania pełnych nadziei piłek w dośrodkowania określone przez jej ruch i szybkość. Ułatwia życie swoim kolegom z drużyny.

Bez tego Caitlin Foord poprowadziłaby linię, ale ona nie jest tym samym typem faceta. Mary Fowler pracowała z tyłu, dobrze łącząc zagrania, ale nie grała w klasyczne gry Kerra. Jak później stwierdził Gustafsson, Kerr jest również kluczowy dla sposobu, w jaki Australia broniła stałych fragmentów gry i groziła Irlandii serią rzutów rożnych.

„Sam Kerr jest prawdopodobnie najlepszym napastnikiem na świecie” – przyznała później trenerka Irlandii Vera Bowe. „Ale Australia ma tak wielu silnych, szybko atakujących graczy, że nasz styl gry nie zmienił się z tego powodu. Sposób, w jaki grali, ustawiliśmy nas na to. I myślę, że (wykastrowaliśmy) ich tak, jak chcieli się spóźnić. Ani razu się nie spóźnili. To ogromny komplement dla naszego zespołu. Nasz plan gry zadziałał idealnie”.

Ale w planie gry pomogła oczywiście nieobecność Kerra. Bez tego Australia miała tylko dwa biegi z posiadaniem piłki.

Pierwszym było sprowadzenie bocznych obrońców, Catleya i Eli Carpentera, i skłonienie ich do zagrania jeden-dwa, co czasami działało dość dobrze, ale także skutkowało nietrafionymi podaniami, odbiciami i pozwoliło Irlandii na przełamanie.

Co do drugiego, jest to związane z uderzaniem pomocników i pomocników na długie podania pełne nadziei dla obu skrzydeł. To było mniej skuteczne.

Ale to właśnie ten drugi sposób ataku ostatecznie się opłacił. Rzeczywiście, piłka Hayley Ruso, Kyra Cooney-Cross, została odbita, ale Marisa Sheva z Irlandii wpadła do tyłu i straciła rzut karny, który Catley wykorzystał z niezwykłym opanowaniem. To była jedyna różnica między tymi zespołami.

(Zdjęcie: Cameron Spencer/Getty Images)

Australia, prawdę mówiąc, nie stworzyła niczego innego. To był typowy występ dla kraju-gospodarza w dniu otwarcia; Nerwy trochę go pokonały, przyznał później Catley. „Wiedzieliśmy, że będą trudne chwile” – powiedziała. „To była największa okazja w naszej karierze i spodziewaliśmy się, że odpuścimy, i pokonaliśmy to”.

Ale pytanie nie brzmiało, czy Australia wygrała ten mecz. Pytanie brzmi, czy mogą zdobyć mistrzostwo, a bez Kerra prawdopodobieństwo sukcesu u siebie jest znacznie zmniejszone. Do następnego meczu z Australią pozostał tydzień, po którym ich postępy zostaną ponownie ocenione. Nie ma gwarancji, że będzie gotowa do ostatniego meczu grupowego z Kanadą, ani nie ma gwarancji, że zagra ponownie w tym turnieju.

Głębiej

Przewodnik po Australii na Mistrzostwach Świata Kobiet: Czy Sam Kerr uczyni ten turniej swoim własnym?

Ale Gustafsson podkreśla, że ​​Kiir nadal ma duży wpływ w tej dziedzinie. „Sposób, w jaki zareagowała na treningu… Wszyscy wiedzieli, że to może być coś, ale zawodnicy byli w stanie skoncentrować się na treningu. Tu nie chodzi o mnie, tu chodzi o drużynę, która gra jutro” – powiedział Sam. I powiedziała to samo dzisiaj. A to, że zrobiła to w tym druzgocącym momencie, wiele mówi o niej jako kapitanie.

Catley, który zastąpił ją w roli kapitana i wykonawcy rzutów karnych, zgodził się. Jest na każdym spotkaniu. Jest tam przez połowę czasu, rozmawiając ze wszystkimi. Prowadzi pogawędkę przed meczem. Jest Sam. I nadal jest z nami.

(Zdjęcie na banerze autorstwa Maddie Meyer — FIFA/FIFA za pośrednictwem Getty Images)