Polski rząd honoruje maharadży za pomoc uchodźcom podczas II wojny światowej

Wśród przedłużającego się konfliktu rosyjsko-ukraińskiego polski rząd uhonorował we wtorek Jamnagara i Kolhapura oraz innych maharadży, którzy udzielali schronienia polskim uchodźcom uciekającym przed inwazją Związku Radzieckiego na Polskę podczas II wojny światowej.

Honorując zaproszenie, rząd Indii wysłał do Polski przedstawicieli dawnej rodziny królewskiej, m.in. Yuvraja Sambhaji Raje z Kolhapur i Sanyokita Raje Chhatrapati oraz przedstawicieli rodziny królewskiej Jamnagar. W warszawskim wydarzeniu uczestniczył także wicepremier Piotr Klinski. Przywołując wspomnienia z życia w Indiach, polscy mieszkańcy pokazywali obrazy hojności indyjskich królów.

W 1939 r. Niemcy zaatakowały Polskę od zachodu i Związek Sowiecki od wschodu. W czasie okupacji władze sowieckie zmusiły setki tysięcy Polaków do migracji w głąb terytorium sowieckiego, w tym na Syberię. Co najmniej 5000 obywateli polskich uciekło z kraju i schroniło się w Kolhapur. Przez wiele lat przebywali we wsi Valiwade pod miastem Kolhapur, gdzie zbudowano małą polskę, ze szkołą, szpitalem, a nawet strażą pożarną.

Podobnie prawie 1000 polskich dzieci trafiło do Gujarat, wiele z nich to sieroty, które straciły rodziców na Syberii. Na początku lat 40. jako ocaleni z II wojny światowej otrzymali schronienie w obozie Balachadi w Jamnagar przez Digvijaysinhji Ranjitsinghji Jadeję, władcę niegdyś książęcego stanu Nawanagar. Maharadża nakazał statkowi zacumować w porcie Rosi w jego prowincji, obiecując, że będzie opiekować się dziećmi jak „babu” (ojciec). Zaaranżował dla nich także kucharzy z Goa.

Przewodniczący Indyjskiej Rady ds. Stosunków Kulturalnych Vinay Sahasraputhe, który przewodniczył indyjskiej delegacji do Warszawy, powiedział ET, że związki Indii z Polską sięgają wielu lat wstecz, a humanitarne wysiłki maharadży z Kolhapur i Jamnagar są nadal pamiętane i podziwiane. Wzięli na siebie odpowiedzialność za swoje życie i bezpieczeństwo. Zbudowano około 140 bloków, w Bombaju powierzono odpowiedzialność firmie budowlanej, a wioska przyjęła ponad 1400 dzieci w szkole. W Kolhapur wielu zostało. Wyjechało na bardziej zielone pastwiska. ożenił się z miejscowymi i nadal miał rodziny. Powiedział w Warszawie: „Rząd Indii jest bardzo wdzięczny Polsce za ułatwienie ostatniej ewakuacji naszych studentów. Premier Narendra Modi przekazuje swoją wdzięczność prezydentowi Dudzie za jego cenną pomoc”.

W 2019 r. ponad sto Polaków, którzy albo urodzili się we wsi Waliwade, albo byli dziećmi, kiedy opuścili obóz, udało się później na miejsce, w którym podobno przebywali uciekinierzy z Sindh.

Źródła rządowe podały, że posunięcie to było próbą wzmocnienia więzi Indii z Polską, której profil dyplomatyczny rośnie od czasu eskalacji konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Polska, kluczowy sojusznik NATO, który dzieli 330-milową granicę z Ukrainą, jest od początku wojny kluczowym celem dla wojsk amerykańskich w Europie Wschodniej. Kraj przyjął setki Ukraińców uciekających przed wojną, a Indie pomogły w ewakuacji studentów medycyny, którzy utknęli w Kijowie i Charkowie, gdy wybuchła wojna.