Zespół NASA JPL Voyager aktualizuje oprogramowanie wewnętrzne obu Voyagerów

Nie codziennie zdarza się aktualizacja oprogramowania sprzętowego urządzenia wyprodukowanego w latach 70. XX wieku i rzadko mówi się, że urządzenie przekracza granice naszego Układu Słonecznego. Ale właśnie z tym stoi obecnie zespół JPL odpowiedzialny za misje Voyager 1 i 2. W procesie transmisji Nowe poprawki oprogramowania sprzętowego dla tych niesamowitych osiągnięć inżynierii. Poprawki te powinny rozwiązać nie tylko problemy z systemem nastawienia i kontroli (AACS), które jakiś czas temu przerwały kontakt Voyagera 1 z Ziemią, ale także zapobiec tak szybkiemu zatykaniu się rur wlotowych paliwa.

Voyager 2 to obecnie stanowisko testowe dla tych poprawek, na wypadek gdyby coś poszło nie tak pomimo miesięcy skanowania, testowania i sprawdzania poprawności. Ponieważ Voyager 1 znajduje się najdalej od Ziemi, zawarte w nim dane naukowe są najcenniejsze, ale w idealnym przypadku żaden ze statków kosmicznych nie powinien ulec pogorszeniu po tej sesji konserwacyjnej.

Poprawki AACS stanowią polisę ubezpieczeniową, ponieważ stwierdzono, że pierwotną przyczyną problemu było przejście AACS w nieprawidłowy tryb, ale bez jasnego zrozumienia, jak to się stało. Po wystąpieniu tych zmian powrót do zdrowia powinien być znacznie łatwiejszy. Podobnie zmiany w zastosowaniu silników odrzutowych są stosunkowo niewielkie, ponieważ w większości pozwolą statkowi kosmicznemu na lekkie dryfowanie z ostrości przed uruchomieniem silników, zmniejszając całkowite uwolnienie ciągu, a tym samym gromadzenie się materiału w rurach wlotowych.

Dzięki tym zmianom anteny obu statków kosmicznych powinny pozostać mocno skierowane w stronę błękitnej planety, którą opuściły ponad czterdzieści pięć lat temu, umożliwiając im dotarcie do pełnego półwiecza, zanim ci z nas, którzy wciąż słuchają, będą musieli przekazać swoją ostatnią wiadomość. Do widzenia.