Wojna między Rosją a Ukrainą zagraża bezpieczeństwu żywnościowemu na Bliskim Wschodzie

Wszystko to napędza spiralę inflacji, która dotyka prawie 500 milionów ludzi, zwłaszcza najbiedniejszych i już borykających się z wysokimi stopami bezrobocia i pogarszającymi się perspektywami gospodarczymi.

Kamal Alam, nierezydent z Atlantic Council, powiedział CNBC, że „kluczem do stabilności regionu są inflacja i gospodarka, bardziej niż wolność polityczna”.

Alam przytoczył samospalenie Mohameda Bouaziziego, młodego tunezyjskiego sprzedawcy ulicznego, którego protest wywołał protesty Arabskiej Wiosny w 2011 roku.

„Nawet sprzedawca, który spalił się w Tunezji, zrobił to z ekonomicznego niezadowolenia, a nie (wówczas prezydent Tunezji) Ben Ali” – powiedział. „Można argumentować, że pierwszą i najważniejszą przyczyną niepokojów w świecie arabskim jest zawsze brak mobilności ekonomicznej”.

Według Międzynarodowego Funduszu Walutowego inflacja wzrosła do 14,8% w regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej w 2021 roku. W tym momencie głównym motorem napędowym były rosnące ceny żywności, które odpowiadały za około 60% wzrostu w regionie, z wyłączeniem bogatej w ropę Rady Współpracy Państw Zatoki Perskiej.

To było przed wybuchem wojny na Ukrainie. ONZ twierdzi, że ceny żywności w kwietniu są o 34% wyższe niż rok temu.

„Mamy teraz 45 milionów ludzi w 38 krajach pukających do drzwi głodu” – powiedział CBS David Beasley, dyrektor wykonawczy Światowego Programu Żywnościowego Organizacji Narodów Zjednoczonych w wywiadzie udzielonym w zeszłym tygodniu. „I można zauważyć ogólny wzrost cen żywności, powiedzmy 38-40%, ale w niektórych bardzo trudnych miejscach będzie to 100%, 200%, jak w Syrii”.

Podczas gdy kraje będą szukać alternatywnych źródeł importu ważnej żywności, wysoka globalna inflacja i potencjalne ograniczenia eksportowe sprawiają, że transformacja jest kosztowna. Niedobór wody w regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (MENA) oznacza, że ​​lokalna produkcja rolna jest bardzo ograniczona.

Egipt, najbardziej zaludniony kraj świata arabskiego, importuje 80% swojej pszenicy z Ukrainy i Rosji. Liban, który już cierpi z powodu dławiącego zadłużenia i kryzysu inflacyjnego, importuje 60% swojej pszenicy z dwóch walczących krajów, które dostarczają 80% zboża w Tunezji.

Amer Al-Hussein, ekspert ds. rozwoju gospodarczego i doradca egipskiego MSZ, powiedział, że Egipt „ma wiele do stracenia w wyniku wojny, ponieważ program dopłat do chleba dociera do ponad połowy populacji i stanowi jeden z filarów umowa społeczna, która utrzymuje stabilność w najgęściej zaludnionym kraju arabskim”. Fabryka Inicjatyw Pokonfliktowych na rzecz Pokoju.

Twierdzi, że to może wyjaśniać, dlaczego bogaci sojusznicy Egiptu z Zatoki Perskiej starają się pomóc mu z miliardami dolarów w funduszach dla banku centralnego i innych inwestycjach mających na celu ożywienie gospodarki.

Podczas gdy egipski rząd może nadal pożyczać pieniądze, wyższe stopy procentowe w głównych gospodarkach i słaby apetyt na obligacje rynków wschodzących będą miały ogromny wpływ na kraj „i mogą stać się czynnikiem ryzyka dla państwa i prowadzić do niewypłacalności, która będzie miała katastrofalny wpływ na jego ludności” – dodał El-Hussein.

Tymczasem Al-Hussein powiedział, że Libanowi grozi „wiele ostrzeżeń o zbliżającym się głodzie”. „Obecna sytuacja może wkrótce przerodzić się w protesty i zamieszki, takie jak ta w 2019 roku, ale z bardziej gwałtownymi skutkami, biorąc pod uwagę pogorszenie standardu życia i bezpieczeństwa żywnościowego w kraju”.

Co więcej, same wyższe ceny pszenicy „mogą zwiększyć potrzeby finansowania zewnętrznego (na Bliskim Wschodzie) nawet o 10 miliardów dolarów w 2022 r.” „Niedobory dostaw wynikające z Rosji i Ukrainy mogą zagrozić bezpieczeństwu żywnościowemu, szczególnie w krajach o niskich dochodach, ponieważ mogą one również ucierpieć z powodu możliwości przekierowania pomocy”.

Analitycy twierdzą, że około jedna czwarta ostatnich zbiorów pszenicy na Ukrainie przed inwazją jest nadal dostępna na rynku, ale potrwa to około trzech miesięcy.

Beasley ostrzega Światowy Program Żywnościowy tej jesieni, kiedy skutki wojny naprawdę dotkną Bliski Wschód i Afrykę Północną, w kryzysie, który jego zdaniem może doprowadzić do masowego exodusu.