W Oceanie Indyjskim jest gigantyczna dziura grawitacyjna i być może w końcu wiemy, dlaczego: ScienceAlert

Przyciąganie grawitacyjne jest stałe na Ziemi, ale nasza planeta nie jest jednostajnie kulista. Jest pokryty blokami i wychodniami, a geologia o różnej gęstości zakopuje się w pobliskich blokach z różnym stopniem siły na pofałdowanej mapie zwanej geodą.

Głęboko w Oceanie Indyjskim ten opór słabnie do najniższego punktu, pozostawiając coś, co uważa się za gigantyczną dziurę w pióropuszu o wielkości około trzech milionów kilometrów kwadratowych, w której dno morskie zapada się na rozległym obszarze. depresja.

Jedna z najgłębszych anomalii grawitacyjnych na Ziemi, o jej istnieniu mówiono już od jakiegoś czasu. Przeglądy statków i pomiary satelitarne dawno temu ujawniły, że poziom mórz u wybrzeży subkontynentu indyjskiego spadł z powodu przeciągania liny między niższą grawitacją Oceanu Indyjskiego a otaczającym go „wzrostem” grawitacji.

Nigdy nie było jasne, co spowodowało tę względną słabość. Dwóch badaczy z Indyjskiego Instytutu Naukowego uważa, że ​​mają lepsze pojęcie o tym, jakiego rodzaju zjawiska planetarne mogą być zaangażowane.

„wszystkie te [past] Badania dotyczyły współczesnych anomalii i nie dotyczyły tego, jak pojawiła się ta niska geoida”. Wyjaśnić w opublikowanym artykule, który opisuje ich nową hipotezę roboczą.

Uważają, że odpowiedź leży ponad 1000 kilometrów (621 mil) pod skorupą ziemską, gdzie zimne, gęste pozostałości starożytnego oceanu wpadały doCmentarz BalataPod Afryką około 30 milionów lat temu poruszyła się gorąca stopiona skała.

Ale ich odkrycia, oparte na modelach komputerowych, raczej nie rozstrzygną gorącej debaty na temat pochodzenia niższych geod – przynajmniej dopóki nie zostanie zebranych więcej danych.

W 2018 roku statek naukowców z Indyjskiego Narodowego Centrum Badań Polarnych i Oceanicznych Podane do publikacji Seria sejsmometrów wzdłuż dna morskiego w strefie deformacji w celu zmapowania obszaru.

Ponieważ znajduje się tak daleko od brzegu, wcześniej zebrano niewiele danych sejsmicznych na tym obszarze. Wyniki ankiety z 2018 roku wskazane istnienie Pióropusze gorącej stopionej skały wznoszą się pod Oceanem Indyjskim i w jakiś sposób przyczyniają się do jego wielkiego wgłębienia.

Potrzebna była jednak dłuższa perspektywa, aby zrekonstruować depresję w jej wczesnych stadiach. Tak więc Pal i Josh śledzą formowanie się masywnej geody, modelując, jak płyty tektoniczne poruszają się po powierzchni Ziemi. Gorący i lepki płaszcz w ciągu ostatnich 140 milionów lat.

W tamtym czasie był to A Indyjska płyta tektoniczna Właśnie zaczyna oddzielać się od superkontynentu Gondwany, aby rozpocząć swój marsz na północ. Wraz z postępem płyty indyjskiej nadano nazwę starożytnemu dnu oceanu Morze Tetydy Zatopiła się w płaszczu Ziemi, a Ocean Indyjski otworzył się za nią.

Pal i Ghosh przeprowadzili symulacje przy użyciu kilkunastu modeli komputerowych ruchu płyt i ruchów płaszcza, porównując przewidywany przez te modele kształt depresji oceanicznej z obserwacjami samego wgniecenia.

Wszystkie modele, które odtworzyły nisko położone geody na Oceanie Indyjskim w ich obecnym kształcie, mają jedną wspólną cechę: pióropusze gorącej magmy o małej gęstości wystrzeliwują pod dno. Te pióropusze, w połączeniu z charakterystyczną strukturą płaszcza, stworzyły zagłębienie geoidy; Jeśli wzniosą się wystarczająco wysoko, kolego i boże Zgadywać.

Krótko mówiąc, nasze wyniki wskazują, że jest to zgodne z [shape and amplitude of the] W przypadku obserwowanych niższych geod pióropusze powinny mieć wystarczającą pływalność, aby osiągnąć głębokość środkowego płaszcza” – powiedziała para. On pisze.

Pierwszy z tych pióropuszy pojawił się około 20 milionów lat temu, na południe od niskiej geody Oceanu Indyjskiego i około 10 milionów lat po tym, jak starożytne Morze Tethys zatopiło się w dolnym płaszczu. Kolumny są również rozłożone poniżej litosfera I pędził w kierunku Półwyspu Indyjskiego, a upadek się nasilił.

border frame=”0″allow=”akcelerometr; automatyczny start; Zapis do schowka. nośniki kodowane żyroskopowo; Obrazek w obrazku; udostępnianie w sieci „allowfullscreen>”.

Biorąc pod uwagę, że ich wyniki są zgodne z Elementami Ghosha Wcześniejsze prace modelarskie Od 2017 roku duet donosi, że upwelling pióropusza został wypchnięty w górę po tym, jak dno morskie Tethys zatopiło się w dolnym płaszczu, zakłócając słynny „African Point”.

Jednak niektórzy badacze nie byli zaangażowani w prace NieprzekonanyMówi nowy Świat Nie ma jeszcze wyraźnych dowodów sejsmicznych, że symulowane pióropusze faktycznie istnieją pod Oceanem Indyjskim.

Takie dane mogą się niedługo pojawić, a pośpiechu tak naprawdę nie ma – geoda niska jest Oczekuje się, że będzie kontynuowany Już od milionów lat.

Badanie zostało opublikowane w Listy z badań geofizycznych.