Starożytna skamielina, która od dziesięcioleci intryguje naukowców, w końcu ujawnia swoją prawdziwą tożsamość: ScienceAlert

W ciągu 90 lat od jego odkrycia nigdy nie znaleźliśmy niczego podobnego do starożytnej permskiej skamieliny odkrytej we włoskich Alpach.

to jest nazwane Tridentinozaur anticusOdkopano go w 1931 roku i uważa się go za naprawdę niezwykłe znalezisko. Pochodzą z 280 milionów lat temu, przed dinozaurami, i uważa się, że reprezentują jedną z najstarszych skamieniałości jaszczurek, jakie kiedykolwiek znaleziono.

Jeszcze bardziej zdumiewające jest to, że jego zachowanie było wyjątkowe: odcisk ciała zwierzęcia przedstawiony w zachowanej tkance miękkiej.

Cóż, teraz wiemy, dlaczego nie znaleźliśmy drugiej takiej skamieliny: ta tkanka miękka, według nowej, żmudnej analizy, wcale nie jest tkanką miękką. To farba.

Odkrycia dokonał zespół kierowany przez paleontolog Valentinę Rossi z University College Cork, która odkryła niszczycielski podstęp podczas badania niezwykłych szczątków.

„Na pierwszy rzut oka muszę przyznać, że skamielina wyglądała nieco dziwnie” – Rossi mówi ScienceAlert.

„Inni koledzy powiedzieli mi, że mieli taką samą reakcję. Jednak skamieniałości są zawsze trochę dziwne, więc kontynuowałem badania i po przeanalizowaniu drobnych próbek czegoś, co wyglądało na plan ciała (a zatem i skórę), zdałem sobie sprawę, że nic nie ma sensu”. „Analizy molekularne wykazały, że nie otrzymaliśmy zwęglonej tkanki miękkiej, ale czarną farbę”.

Tridentinozaur On był Coś w rodzaju skamieniałej gwiazdy Przez długi czas. Tkanki miękkie rzadko są zachowane. Zwykle rozkłada się, zanim długie procesy fosylizacji pozwolą na zarejestrowanie jego odcisku.

Zachowany może nam powiedzieć wiele o zwierzęciu, do którego należy, na przykład o kolorze i fakturze skóry, a nawet o rozmieszczeniu anatomii i narządów wewnętrznych.

Naukowcy opracowali teorie na temat działania tkanek miękkich Tridentinozaur Zostały zakonserwowane, ale nikt szczegółowo nie zbadał skóry. Dlatego Rossi i jej koledzy postanowili przyjrzeć się bliżej.

Wstępne badanie ultrafioletowe ujawniło warstwę na całej skamieniałości. W przeszłości było to standardem w celu zachowania drobnych struktur i nadal jest czasami wykonywane w przypadku szczególnie delikatnych okazów. Bardziej szczegółowej analizy wymaga jednak to, co znajdowało się pod farbą.

Zespół zastosował kombinację Skaningowa mikroskopia elektronowa połączona ze spektroskopią dyspersyjną energii, Mikrodyfrakcja rentgenowskaI Ramana I Osłabione całkowite odbicie – transformata Fouriera promieniowania podczerwonego Spektroskopia w celu analizy czarnej substancji, która prawdopodobnie jest zwęgloną skórą.

Porównali swoje wyniki z wieloma materiałami. Próbka nie zawierała materiału organicznego, ale syntetycznego czarnego pigmentu kostnego Często można go zobaczyć na obrazach historycznych.

Odkrycie to było zupełnie nieoczekiwane, a badacze wpadli w skrajną panikę. Ale jest srebrna podszewka.

„Myślę, że mogę szczerze powiedzieć, że wszyscy byliśmy w szoku i smutku, ale zdaliśmy sobie sprawę, że to wgląd w historię paleontologii” – wspomina Rossi. „Dziś możemy polegać na potężnych technologiach, które pozwalają nam patrzeć w skamieniałościach.” „Na poziomie molekularnym nie byłoby to możliwe nawet 10 lat temu”.

Ponadto, chociaż „skóra” może być fałszywa, części skamieniałości są prawdziwe. Kości tylnych nóg, na których narysowana jest skóra, są prawdziwe, zwłaszcza kość udowa. Zbadanie tych kości pod powłoką byłoby trudne, choć pomocne byłoby obrazowanie 3D.

Oznacza to, że badacze mogą pracować nad zrozumieniem rzeczywistości Tridentinozaurnawet porównując je z innymi skamieniałościami, które wcześniej mogły zostać odrzucone jako zbyt różne, aby reprezentowały ten sam gatunek lub rodzaj.

Paleontolodzy mogą również ponownie odwiedzić miejsce, w którym znaleziono skamieniałość, w poszukiwaniu nowych okazów, być może w lepszym stanie zachowania.

Być może badania wykazały TridentinozaurGłówny sekret – ale pozostaje jeden rażący sekret.

„Nie wiemy, kto to zrobił i nie wiemy dlaczego” – mówi Rossi.

„Uważamy, że skoro widoczna jest część kości, a także małe strupy kostne, ktoś pomyślał o odkopaniu miejsc, w których według nich mogą znajdować się inne kości. Do dekoracji okazu mogła zostać użyta farba”.

Jednak prawdopodobnie nigdy nie otrzymamy odpowiedzi na to pytanie.

Badanie zostało opublikowane w Paleontologia.