Obecnie pojawia się niezwykle duża grupa plam słonecznych, stwarzających ryzyko potężnych rozbłysków słonecznych

Oszałamiająca grupa gigantycznych plam słonecznych, po raz pierwszy dostrzeżona z Marsa, a obecnie oznaczona jako AR3576, znajduje się obecnie naprzeciwko Ziemi, przyciągając uwagę astronomów, entuzjastów kosmosu i zainteresowanych prognostów pogody kosmicznej.

Gromada, nazywana „plamą słoneczną Marsa”, została po raz pierwszy odkryta przez należący do NASA łazik Perseverance za pomocą kamery MasCam w ostatnim tygodniu stycznia. Od czasu tej początkowej obserwacji plamy słoneczne znacznie się powiększyły i są teraz zwrócone w stronę naszej planety.

Według danych całej gromady plam słonecznych rozciąga się ona na imponującą odległość ponad 150 000 km i składa się z co najmniej czterech ciemnych jąder większych od samej Ziemi. Klimat kosmiczny. Ten ogromny rozmiar, odpowiadający około 12 szerokościom Ziemi, sprawia, że ​​te plamy słoneczne są widoczne z Ziemi za pomocą okularów zaćmieniowych z certyfikatem ISO.

Użyłem dwóch teleskopów, Dwarf II i… Równonoc jednogwiazdowa 2Obydwa są wyposażone w specjalne filtry słoneczne, które pozwalają uchwycić wyraźne i szczegółowe obrazy tych imponujących plam słonecznych.

Plamy słoneczne to chłodniejsze i ciemniejsze obszary na powierzchni Słońca, wyglądające jak duże plamy, powstałe na skutek złożonego pola magnetycznego Słońca. Powstają, gdy silna aktywność magnetyczna spowalnia normalny ruch gorących gazów na Słońcu. Plamy słoneczne występują najczęściej i są najliczniejsze podczas maksimum słonecznego, czyli okresu cyklu słonecznego, w którym aktywność słoneczna, w tym burze magnetyczne i rozbłyski słoneczne, osiąga swój szczyt. Dla nas, na Ziemi, plamy słoneczne mogą wpływać na pogodę kosmiczną, czasami zakłócając sygnały satelitarne i systemy zasilania, a nawet wpływając na komunikację linii lotniczych.

Zdjęcia, które zrobiłem AR3576 są bardzo dobre, ale z pewnością nie mogą się równać z tymi, które zrobiłem Eduardo Schabergeraznakomitego fotografa mieszkającego w Rafaela w Argentynie.

29 stycznia Schaberger otrzymał wiadomość o plamach słonecznych. Teraz zwrócony twarzą w stronę ziemi i przy wreszcie sprzyjającej pogodzie, Schaberger w końcu był w stanie uchwycić AR3576. Ponadto był to dla niego dogodny moment na przeprowadzenie drugiego testu nowego teleskopu, specjalnie zaprojektowanego i zbudowanego w jego mieście do obrazowania plam słonecznych. Ten wyspecjalizowany teleskop Newtona jest wyposażony w zwierciadło główne, które zostało specjalnie pozbawione aluminium, aby uchwycić szczegółowe obrazy plam słonecznych.

„Kiedy celowałem w plamę słoneczną, brakowało mi tchu” – Schaberger powiedział Gizmodo. „Obraz, który zobaczyłem na ekranie laptopa, był niesamowity: duży archipelag ciemnych jąder rozciągający się na około 150 000 kilometrów na powierzchni Słońca. Ponadto wyraźnie widziałem ziarna Słońca i byłem zdumiony mostem świetlnym przecinając jedno z największych centrów tej planety. „To miejsce. Doprawdy, słońce nigdy nie przestaje zadziwiać”.

Ta szczególna grupa plam słonecznych, które mają złożoną strukturę magnetyczną, wraz z innym obszarem, AR3575, wytwarza rozbłyski klasy M, które są umiarkowanymi rozbłyskami słonecznymi, które mogą powodować krótkie przerwy w łączności radiowej. Obecny Notatki Centrum Prognoz Pogody Kosmicznej NOAA zauważa, że ​​w tych dwóch regionach prawdopodobnie w dalszym ciągu będą generować rozbłyski klasy M i istnieje również możliwość wystąpienia tej klasy w nadchodzących dniach.

Jeśli chcesz więcej podróży kosmicznych w swoim życiu, śledź nas X (dawniej Twitter) i niestandardową zakładkę Gizmodo Strona lotów kosmicznych.