Naukowcy odkrywają 14 pułapek ewolucyjnych, które zagrażają przyszłości ludzkości

Nowe badanie ujawnia, że ​​ludzkości grozi wpadnięcie w 14 ewolucyjnych ślepych zaułków, zwanych „pułapkami ewolucyjnymi”, począwszy od zmiany klimatu po sztuczną inteligencję. Badania, które skupiają się na antropocenie, podkreślają potrzebę globalnej współpracy i aktywnej transformacji społecznej, aby uniknąć tych pułapek.

Deviant AI nie jest tym, czym musisz się (jeszcze) martwić najbardziej.

Po raz pierwszy naukowcy zastosowali koncepcję pułapek ewolucyjnych na społeczeństwach ludzkich jako całości. Odkryli, że ludzkości grozi wpadnięcie w 14 ewolucyjnych ślepych zaułków, począwszy od punktów krytycznych globalnego klimatu po wypaczoną sztuczną inteligencję, zanieczyszczenia chemiczne i przyspieszające choroby zakaźne.

Antropocen: sukcesy i wyzwania

Ewolucja ludzkości była historią niezwykłego sukcesu. Jednak antropocen – proponowana epoka geologiczna ukształtowana przez nas, ludzi – wykazuje coraz więcej pęknięć. Liczne kryzysy globalne, m.in COVID-19 Pandemie, zmiany klimatyczne, brak bezpieczeństwa żywnościowego, kryzysy finansowe i konflikty zaczęły pojawiać się jednocześnie, tworząc zjawisko, które naukowcy nazywają kryzysem wielokrotnym.

(a) Dynamika systemu związana z trzema głównymi zestawami pułapek antropocenu, pułapek globalnych, pułapek technologicznych i
Pułapki strukturalne (w tym pułapki czasu i pułapki komunikacyjne). Dwie wzmocnione pętle sprzężenia zwrotnego są oznaczone za pomocą R, a interakcje między dynamiką w zbiorach punktów przecięcia są oznaczone kolorowymi indeksami górnymi (kolor węzła przyczynowego) i liniowanymi strzałkami.
(b) Mapa cieplna interakcji między skutkami 14 proponowanych pułapek antropoceńskich.
Źródło: Transakcje filozoficzne Towarzystwa Królewskiego ur

Ludzka twórczość i niezamierzone konsekwencje

„Ludzie są niesamowicie kreatywni Klasyfikować. Potrafimy wprowadzać innowacje, dostosowywać się do wielu okoliczności i współpracować na zaskakująco szeroką skalę. Jednak te możliwości okazują się mieć niezamierzone konsekwencje. „Mówiąc najprościej, można powiedzieć, że gatunek ludzki odniósł zbyt duży sukces i pod pewnymi względami zbyt mądry, aby zapewnić sobie własne dobro” – mówi Peter Søgård Jørgensen, badacz w Sztokholmskim Centrum Odporności na Uniwersytecie w Sztokholmie i Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk Nauki. Program Science Global Economic Dynamics and Biosfere oraz Laboratorium Antropocenu.

Głównym autorem badania jest Peter Søgaard Jørgensen. Jest pracownikiem naukowym w Stockholm Resilience Centre na Uniwersytecie w Sztokholmie oraz w Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk w ramach Global Economic Dynamics, Biosphere Program i Anthropocene Laboratory.
Źródło: Sztokholmskie Centrum Odporności

Historyczne studium pułapek ewolucyjnych

Jest głównym autorem nowego przełomowego badania opublikowanego dzisiaj w ramach szerszej oceny w czasopiśmie Transakcje filozoficzne Towarzystwa Królewskiego b. Ocena łączy spostrzeżenia z szerokiego zakresu różnych dyscyplin naukowych z zakresu nauk przyrodniczych, społecznych i humanistycznych, aby zrozumieć, w jaki sposób ewoluował antropocen i w jaki sposób globalny zrównoważony rozwój może nadal ewoluować w przyszłości.

Zidentyfikuj i zrozum pułapki ewolucyjne

Nowe badanie pokazuje, jak ludzkość może wpaść w „pułapki ewolucyjne” — ślepe zaułki, które powstają w wyniku początkowo udanych innowacji. W ramach pierwszego badania określającego zakres zidentyfikowali 14 takich czynników, w tym uproszczenie rolnictwa, wzrost gospodarczy nieprzynoszący korzyści ani ludziom, ani środowisku, niestabilność globalnej współpracy, klimatyczne punkty krytyczne i sztuczna inteligencja (pełna lista czynników) pułapki, patrz tabela na dole).

Pułapki ewolucyjne w świecie zwierząt i społeczeństwach ludzkich

„Pułapki ewolucyjne to koncepcja dobrze znana w świecie zwierząt. Tak jak wiele owadów przyciąga światło, co we współczesnym świecie jest reakcją ewolucyjną, która może je zabić, tak ludzkość jest narażona na ryzyko, że zareaguje na nowe zjawiska w szkodliwy sposób” – wyjaśnia. Petera Søgaarda Jørgensena.

Przykładem tej pułapki jest uproszczenie systemów rolniczych. Poleganie na kilku wysokowydajnych uprawach, takich jak pszenica, ryż, kukurydza i soja, oznaczało, że w ciągu ostatniego stulecia wyprodukowane kalorie dramatycznie wzrosły. Oznacza to jednak również, że system żywnościowy stał się bardzo podatny na zmiany środowiskowe, takie jak ekstremalne zjawiska pogodowe lub nowe choroby.

Niebezpieczeństwo i wzajemne powiązania pułapek

Spośród 14 pułapek ewolucyjnych 12 jest w stanie zaawansowanym, co oznacza, że ​​ludzkość wkrótce utknie w punkcie, z którego bardzo trudno będzie się wydostać. Co więcej, w 10 z 14 społeczeństw społeczeństwa nadal podążają w złym kierunku. Niepokojące jest to, że te pułapki ewolucyjne mają tendencję do wzajemnego wzmacniania się. Jeśli społeczeństwa utkną w ślepym zaułku, prawdopodobnie utkną także w inny sposób. Dwa obecnie mniej zaawansowane ślepe zaułki to niezależność technologiczna – sztuczna inteligencja i robotyka – oraz utrata kapitału społecznego w wyniku transformacji cyfrowej.

Lan Wang Erlandsson jest współautorem i badaczem w Stockholm Resilience Centre na Uniwersytecie w Sztokholmie oraz w Laboratorium Antropocenu Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk. Źródło: Sztokholmskie Centrum Odporności

W nowej ocenie sprawdza się również, dlaczego społeczności tak usilnie starają się wyrwać z tych pułapek.

Globalne wyzwania i potrzeba współpracy

„Siły ewolucyjne, które stworzyły antropocen, nie działają dobrze na poziomie globalnym. W obecnych systemach globalnych problemy społeczne i środowiskowe narastają w miejscach, które wydają się odległe od społeczeństw, które mogą im zapobiec „, mówi współautor Lan Wang Erlandsson, badacz w Sztokholmskim Centrum Odporności i Antropocenu przy Uniwersytecie Sztokholmskim w Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk: „Sprostanie tym wyzwaniom często wymaga globalnej współpracy na skalę, do której wiele sił ewolucyjnych nie jest dobrze dopasowanych.” Laboratorium.

Wezwanie do działania na rzecz ludzkości

Naukowcy twierdzą, że nie oznacza to, że ludzkość jest skazana na porażkę. Musimy jednak zacząć aktywnie przekształcać nasze społeczeństwa. Do tej pory antropocen był w dużej mierze nieświadomym produktem ubocznym innych procesów ewolucyjnych.

„Nadszedł czas, aby ludzie rozpoznali nową rzeczywistość i wspólnie jako gatunek ruszyli tam, gdzie chcemy. Mamy do tego siłę i już widzimy oznaki takich posunięć. Nasza kreatywność, zdolność do innowacji i współpracy zapewniają nam idealne rozwiązanie narzędzia do skutecznego projektowania naszej przyszłości „Możemy wyjść ze ślepych zaułków. To normalne, ale aby to osiągnąć, musimy wzmocnić potencjał zbiorowej ludzkiej agencji i zaprojektować otoczenie, w którym może się ona rozwijać” – wyjaśnia Peter Søgaard Jørgensen.

Kontynuuje: „Prostą rzeczą, którą każdy może zrobić, to bardziej zaangażować się w przyrodę i społeczeństwo, jednocześnie uznając pozytywne i negatywne globalne konsekwencje naszych lokalnych działań. Nie ma nic lepszego niż wystawienie się na to, co wymaga ochrony. „

Odniesienie: „Ewolucja wielu kryzysów: pułapki antropocenowe stanowią wyzwanie dla globalnego zrównoważonego rozwoju”, Peter Søgaard Jørgensen, Rafe E. V. Janssen, Daniel Avila Ortega, Lan Wang Erlandsson, Jonathan F. Donges, Henrik Österblom, Per Olsson, Magnus Nyström, Steven J. Leyde, Thomas Hahn, Karl Falk, Gary D. Peterson i Anne-Sophie Crippen, 1 stycznia 2024 r., Transakcje filozoficzne Towarzystwa Królewskiego b.
doi: 10.1098/rstb.2022.0261