Kontrowersyjne prehistoryczne jajo zidentyfikowane jako ostatnia „kaczka śmierci demona”

Odkryto jedyną prawie całkowicie nienaruszoną skorupkę jaja Genyornis. Został zlokalizowany przez N. Spoonera i zebrany przez Gifforda H. Millera z Australii Południowej. Obecność czterech nakłuć na jaju wskazuje, że poprzedził je sączący się pęcherzyk. Źródło: Gifford H. Miller

Naukowcy identyfikują starożytne ptaki stojące za gigantycznymi prehistorycznymi jajami

Trwająca od lat debata naukowa została rozstrzygnięta w Australii na temat tego, które zwierzę jest prawdziwą matką gigantycznego pierwotnego jaja. W niedawnym badaniu naukowcy z Uniwersytet w Kopenhadze Ich globalne odpowiedniki wykazały, że jaja mogą być tylko ostatnimi z rzadkiej serii megafauny znanej jako „demoniczne kaczki śmierci”.

Rozważ mieszkanie obok ptaka, który waży 200 kg, ma 2 metry długości i ma ogromny dziób. Taka była sytuacja, w której pierwsi ludzie osiedlili się w Australii około 65 000 lat temu.

Juniorzy Newtonaostatni członkowie „kaczek satanistycznych”, koegzystowali tam z naszymi przodkami jako gatunek wymarłej już rodziny ptaków kaczopodobnych.

Ilustracja przedstawiająca Genyornisa Newtoniego, na który polowała gigantyczna jaszczurka w Australii około 50 000 lat temu. Źródło: Ilustracja dostarczona przez artystę Petera Trosslera.

Według ostatnich badań przeprowadzonych przez ekspertów z Uniwersytetu Kopenhaskiego i międzynarodowego zespołu kolegów, nielot ptak składa jaja wielkości melona, ​​prawdopodobnie ku uciesze starożytnych ludzi, którzy prawdopodobnie zbierali i spożywali je jako główne źródło białka. Badanie zostało właśnie opublikowane w czasopiśmie Materiały Narodowej Akademii Nauk.

Odkąd eksperci po raz pierwszy odkryli 50 000-letnie kawałki skorupek jaj 40 lat temu, masywne jaja były przedmiotem debaty. Do niedawna nie było wiadomo, czy rzeczywiście jaja należą do rodziny „diabelskich kaczek”, zwanych też dromornithidami.

Od 1981 roku tożsamość ptaka składającego jaja budzi kontrowersje wśród naukowców na całym świecie. Chociaż niektórzy sugerowali Juniorzy NewtonaInni uważają, że pociski z Progora Ptak, wymarły członek grupy gatunków megapodów. Progora Były to „ptaki podobne do kurczaka”, które ważyły ​​tylko pięć do siedmiu kilogramów i miały ogromne stopy.

Według zwolenników skorupek jajek jest za mało Progora Ptak, jak na ptaka wielkości Juniorzy Newtona umieścić je.

„Jednak nasza analiza sekwencji białek z jaj wyraźnie pokazuje, że skorupka jaja nie może pochodzić z megakodu i Progora Jak wyjaśnia Josephine Stiller, adiunkt na Wydziale Biologii Uniwersytetu w Kopenhadze i jedna z badaczek stojących za nowym badaniem.

„Mogą to być tylko Genyornis. W związku z tym wstrzymaliśmy długą i gorącą dyskusję na temat pochodzenia tych oocytów” – dodaje współautor i profesor Uniwersytetu Kopenhaskiego Matthew Collins, którego obszarem badań jest genetyka ewolucyjna.

Po prawej stronie znajduje się jajko emu, a po lewej jajko, które według badaczy pochodzi od demona Kaczka Zagłady, Juniorzy Newtona. Ostatnie jajko waży około 1,5 kilograma, czyli ponad 20 razy więcej niż przeciętne jajo kurze. Źródło: Trevor Worthy

Wybierz analizę białek i bazę danych genów rodzicielskich

Na wydmach Wallaroo i Woodpoint w Australii Południowej naukowcy zbadali białka ze skorupek jaj.

Białka zostały rozbite na małe kawałki przez wybielanie, zanim naukowcy złożyli kawałki we właściwej kolejności i wykorzystali sztuczną inteligencję do zbadania ich struktury. Sekwencje białek dały im zestaw „kodów” genetycznych, które mogli porównać z genami ponad 350 obecnie istniejących gatunków ptaków.

kość udowa z Juniorzy Newtona (Po lewej) A po prawej stronie jest kość klinowa nieco mniejsza niż kopuła. Źródło: Trevor Worthy

„Wykorzystaliśmy nasze dane z projektu B10K, który obecnie zawiera genomy wszystkich głównych linii ptaków, aby zrekonstruować grupę ptaków, do której prawdopodobnie należał wymarły ptak. Stało się całkowicie jasne, że jaja nie zostały złożone przez megakod i dlatego nie należą do ProgoraWyjaśnia Josephine Stiller.

W ten sposób naukowcy rozwiązali zagadkę pochodzenia starożytnych australijskich jaj i dostarczyli nam nowej wiedzy na temat ewolucji.

„Cieszymy się, że przeprowadziliśmy multidyscyplinarne badanie, w którym wykorzystaliśmy analizę sekwencji białek, aby rzucić światło na ewolucję zwierząt” – podsumowuje Matthew Collins.

Jaja były spożywane przez wczesnych ludzi w Australii

Wcześniejsze badania nad odłamkami jaj sugerują, że skorupki były gotowane, a następnie wrzucane do dołów ogniowych. Potwierdzeniem tego jest zwęglenie na powierzchni skorupy jaja, dowodzące, że pierwsi Australijczycy pożarli jaja około 65 000 lat temu.

Fragmenty skorupek jaj ze starożytnego gniazda w Australii Południowej. Masa skorupki zebranej na metr kwadratowy odpowiada około 12 całym jajom. Źródło: Gifford H. Miller

Pierwsi Australijczycy zbierali białka z gniazd, co według hipotezy mogło doprowadzić do wyginięcia jenornis 47 000 lat temu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat tych badań, zobacz Pierwsi Australijczycy zjadali gigantyczne jaja ogromnych nielotów.

Odniesienie: „Ancient Proteins Solve the Genyornis Eggshell Identity Debate” autorstwa Beatrice Demarche, Josephine Stiller, Alicia Greeley, Megan McKee, Yuan Ding, Tom Gilbert, Julia Clarke, Lucas J. Maggie, Joji Zhang, Michael Pons, Matthew James Collins i Gifford Miller, 24 maja 2022 r., Dostępne tutaj. Materiały Narodowej Akademii Nauk.
DOI: 10.1073/pnas.2109326119