Jak Mystic Dan wygrał 150. Derby Kentucky: ludzie i chwile, które uczyniły mistrza

LOUISVILLE, Ky. — Rzecz o wydarzeniu zmieniającym życie, które trwa dwie minuty: każdy ruch, każda decyzja, nawet każde niezdecydowanie ma znaczenie. Tyle że nie tylko ruchy, decyzje i brak decyzji podjęte w ciągu tych dwóch minut mają znaczenie; To życie pełne podzielonych wyborów decyzyjnych, które razem tworzą życie, a w jednym przypadku, w wilgotny sobotni wieczór, historię.

Aby odkryć historię zwycięzcy Kentucky Derby, Mystica Dana, która po torze znalazła się w księdze rekordów, potrzeba czegoś więcej niż tylko przewinięcia do tyłu po torze Churchill Downs. Wiąże się to z decyzją nie rezygnować z randki ponad 30 lat temu i szukaniem informacji o rasie w piwnicy biblioteki uniwersyteckiej wiele lat wcześniej. Wiąże się to z oddaniem klaczy, która w przeciwnym razie przeszłaby na emeryturę, i ojcem, który przekonuje syna, aby zakochał się w wyścigach konnych. Wymaga to, aby jeden jeździec studiował innego jeźdźca jeżdżącego po szynach i partnerstwo pomiędzy grupą ludzi, którzy konkurują z wielkimi nazwiskami, ale celowo nigdy nie chcieli być jednym z nich.

W historycznym 150. biegu tego wyścigu Mystic Dan zapierał dech w piersiach, pokonując drugie miejsce Sierra Leone i trzecie miejsce Forever Young w pierwszym od 1947 r. fotofiniszie na trzech koniach. Finał był tak blisko, że wygrał dopiero dżokej Brian Hernandez Jr. był pewien, co się stało, więc zawodnik zastępujący Mystic Dan zapytał, czy wygrał Kentucky Derby.

Odpowiedź zajęła pięć bolesnych minut, gdy 156 710 widzów odwróciło się od zachwytu, gdy trzy konie zbliżyły się do drutu, i pogrążyło się w niemal oszołomionej ciszy, podczas gdy oni, podobnie jak dżokej, czekali na decyzję.

W końcu na dużej tablicy pojawiło się imię Mystic Dana, fani na trybunach wiwatowali z zachwytu, a zawodnik podzielił się tą wiadomością z Hernandezem. „Zajęło to około dwóch minut, a kiedy w końcu powiedzieli: «Tak, właśnie wygrałem Kentucky Derby», powiedziałem: «Och, wow, to długie dwie minuty.» To były najdłuższe dwie minuty w sporcie – od najszybszych do najdłuższych w historii.

Być może jedyną osobą, która nie była zaskoczona, był trener Ken McPeek. Trener z Kentucky praktycznie upodabniał się do Babe Rutha i przez cały tydzień sprawdzał swoje szanse. W piątek, gdy zasiadał do konferencji prasowej, aby uczcić zwycięzcę Kentucky Oaks, Thorpedo Annę, powiedziano, że następnego dnia może wrócić na kolejną zwycięską konferencję prasową. „Licz na to” – powiedział. Kiedy obietnica została spełniona, McPeek świętował na torze, mocno trzymając córkę Annie za rękę.

Łącząc zwycięską jazdę z jazdą Thorpedo Anny, McPeek został pierwszym trenerem od czasów Bena Jonesa w 1952 roku, który wygrał dublet Kentucky Oaks i Kentucky Derby, a Hernandez był pierwszym dżokejem, który tego dokonał od czasu Calvina Burrella w 2009 roku.

Dobrze, że Hernandez pasuje do Borrella. Z dłuższej perspektywy ten wyścig, który bardziej przypomina „It’s a Wonderful Life” i uwzględnia, jak nawet najbardziej nieistotne decyzje prowadzą do epickiego życia, to właśnie Burrell Hernandez nakręcił filmy, aby się uczyć. Burrell był znany na torze jako Calvin Bow-Real ze względu na swoją miłość i wygodę podczas jazdy po szynach, czyli miejsca, którego wielu rowerzystów wolałoby unikać. Kiedy Mystic Dan zajął trzecie miejsce, Hernandez i McPeak zaczęli rozmawiać o tym, jak mogliby zamienić to, co wielu postrzegało jako wadę, w zaletę. Hernandez odkrył sekretny sos w podsumowaniach podróży Burrella.

W tej chwili, o godzinie 2:03,34, Mystik Dan pokonał dystans 1 ¼ mili, a wyścig został wygrany, ponieważ Hernandez Jr. poprowadził konia do wspaniałej jazdy. Track Phantom podążał wzdłuż poręczy, a kiedy prowadzący koń dał mu pół kroku przestrzeni, przecisnął Mystika Dana przez wąską przestrzeń, która otworzyła się jak pasek światła pod framugą drzwi, trzymając się linii mety, aby wygrać przez nos. Ulubiony Fierce zajął 15. miejsce.

Ale ten wyścig został wygrany na długo przed pojawieniem się Hernandeza na wideo. Został on wygrany około 40 lat temu, kiedy młody McPeek zakopał się w Bibliotece Rolniczej Uniwersytetu Kentucky, aby zdobyć wiedzę na temat rekordów koni BloodHorse i Thoroughbred. Dziadek zabrał go do Keeneland, a McPeek nigdy nie widział siebie robiącego coś innego niż wyścigi konne. Żartuje, że nauka w piwnicy biblioteki prawdopodobnie zaowocowała lepszymi ocenami niż zwykłe zajęcia, ale tylko dlatego, że to napędza jego pasję.

Wszystkie te badania i eksploracje stworzyły coś w rodzaju wyścigu konnego, w którym biorą udział wszyscy ludzie. Woli poruszać każdy aspekt wyścigów konnych i jest bardzo szanowany zarówno jako agent rasy, jak i trener. Stworzył nawet aplikację Horses Now do odtwarzania. Bardzo wierzy w tę branżę, jest lubiany i szanowany wśród rówieśników za swoją lojalność, etykę i chęć utrzymywania prostoty. Wyścigi konne to duży i kosztowny biznes, a właścicielami zwierząt często są konglomeraty, a nie osoby prywatne. McPeak celowo próbował uniknąć tego podejścia. „Myślę, że najbardziej jestem dumny z tego, że nie zrobiliśmy tego w przypadku koni z rancza Calumet” – powiedział, cytując dużą grupę hodowlaną z Lexington. „Zrobiliśmy to z końmi z klasy robotniczej”.

McPeek wyszkolił klacz Mystic Dane, proszę pani, a kiedy zbliżała się ona do emerytury, przekonał Lance’a, Brenta i Charlene Gassaway, aby nie odchodzili od niej na emeryturę, lecz hodowali ją w hodowli Goldencents, uczestniczki Derby w 2013 r. Ich akceptacja wynika z zaufania właścicieli umieszczone w McPeek, ale sięga także do ich wyścigowych korzeni. Konie i ich małe chwile, które doprowadziły ich do młodego konia wyścigowego, który odniósł największe zwycięstwa.

Można argumentować, że Lance Gassaway jest mistycznym Danem futbolu uniwersyteckiego. Oznacza to, że niektóre mogły zostać przeoczone. Rekordzista i członek Hall of Fame nie grał w Arkansas, ale w Arkansas Monticello, gdzie był All-American NAIA dla Bull Weevils. Zainteresował się wyścigami konnymi za namową swojego ojca, Clinta, wspólników w Oaklawn, ich rodzinnym torze. Ich największym i najlepszym strzałem w centrum uwagi był Wells Bayou, który wygrał Derby Luizjany i był celem Kentucky Derby, dopóki nie uderzył koronawirus i nie przeniósł wyścigu na wrzesień.

Clint zmarł prawie rok temu i kiedy Lance siedział na ławie oskarżonych, zadławiło go, gdy przypomniał sobie wpływ, jaki wywarł jego ojciec. „Dla mnie to jest dla niego” – powiedział. „Tato by to uwielbiał. Uwielbiał tę grę”. Jednak kilka lat temu, kiedy Madam miała przejść na emeryturę, Clint zdecydował, że jest za stary, aby zajmować się hodowlą koni. Lance zdecydował się zabrać ze sobą swojego pierwszego kuzyna, Brenta.

Trzydzieści pięć lat temu Brent miał spotkać się ze swoją obecną żoną Charlene na randce w ciemno, ale się spóźnił. A potem później. Okazuje się, że był na torze i nadal na wyścigach. Charlene nie była zachwycona – przynajmniej do czasu, gdy tego wieczoru Brent zadał to pytanie. Kiedy Charlene rzuciła pracę na pełny etat, para zdecydowała się zająć się wyścigami konnymi w pełnym wymiarze godzin, mniej więcej w tym samym czasie, gdy Clint i Lance weszli w tę grę. Kiedy Lance potrzebował nowego partnera hodowlanego i ostatecznie posiadania Mystic Dan, Charlene i Brent mieli doskonały sens.

Lance i Charlene siedzieli obok siebie, wciśnięti pomiędzy McPeeka i Hernandeza, z lekko rozszerzonymi oczami i szczęśliwym oszołomieniem. Zapytany, jak będą świętować, Lance odpowiedział beznamiętnie: „Nie wiem. Nigdy nie wygrałem Derby”.

Nie było też McPeeka. Ale teraz, mając własną Potrójną Koronę – wygrał Preakness w 2020 r. ze Swiss Skydiver i Belmont w 2002 r. z Sarqvą – przynajmniej miał pomysł. „Wrócę do stodoły i uściskam cały personel i całą rodzinę” – powiedział. „Więc mój dom jest szeroko otwarty, jeśli ktoś chce przyjść”.

Mistyczny Dan mógł wygrać Derby w dwie minuty manewrów, ale stworzenie arcydzieła zajęło milion mniejszych minut.

(Zdjęcie dżokeja Briana J. Hernandeza Jr. w Mystic Dan: Rob Carr/Getty Images)