Indonezyjski satelita komunikacyjny wystrzelony przez rakietę SpaceX – Spaceflight Now

W Dzień Ojca rakieta SpaceX Falcon 9 wystrzeliła z Cape Canaveral na orbitę satelitę komunikacyjnego zbudowanego w Europie, będącego centralnym elementem projektu o wartości prawie 550 milionów dolarów, mającego na celu zapewnienie usług internetowych na obszarach wiejskich Indonezji.

Ważący 4,6 tony (10 100 funtów) statek kosmiczny, znany jako SATRIA, wystartował ze szczytu rakiety SpaceX Falcon 9 z platformy 40 na Cape Canaveral Space Force Station o godzinie 18:21 EDT (2221 UTC) w niedzielę.

Falcon 9 zapalił dziewięć silników napędzanych naftą Merlin w ostatnich sekundach odliczania, a następnie otworzył zaciski, aby umożliwić 229-stopowej (70 m) rakiecie wzniesienie się z dala od planszy 40. Kilka chwil później Falcon 9 odleciał na kursie na wschód od przylądka Canaveral osiągnął szczyt na słonecznym niebie późnym popołudniem.

Pierwszy stopień rakiety wielokrotnego użytku wrócił na Ziemię, aby wylądować na bezzałogowym statku oddalonym o 420 mil (680 kilometrów) na Oceanie Atlantyckim. Górny stopień Falcona 9 dwukrotnie uruchomił silnik, aby umieścić statek kosmiczny SATRIA na „wysoce zsynchronizowanej” eliptycznej orbicie transferowej dziesiątki tysięcy mil nad Ziemią. Falcon 9 osiągnął maksymalną prędkość 21 725 mil na godzinę (34 963 km / h) z końcowym impulsem z silnika górnego stopnia, zgodnie z widokiem telemetrycznym na transmisji internetowej na żywo z misji ze SpaceX.

Górny stopień statku kosmicznego SATRIA rozłożył się około 37 minut po starcie. Zespoły naziemne były w gotowości do odbioru pierwszych sygnałów ze statku kosmicznego Satria, który włączał panele słoneczne, aby naładować akumulatory, a następnie używał elektrycznych silników odrzutowych do manewrowania na kołowej orbicie geostacjonarnej nad równikiem.

Umieszczenie satelity Satria na pozycji orbitalnej na 146 stopniach długości geograficznej wschodniej, gdzie jego prędkość jest proporcjonalna do prędkości obrotu Ziemi, zajmie silnikom jonowym kilka miesięcy, zapewniając statkowi kosmicznemu stały obszar pokrycia geograficznego w regionie Azji i Pacyfiku. . Satelita otworzy trzy reflektory anteny i aktywuje swój ładunek komunikacyjny, który składa się ze 116 wiązek punktowych pasma Ka.

Satelita SATRIA będzie zapewniał łącza o przepustowości około 150 Gb/s przez cały czas, kiedy zostanie oddany do użytku w okolicach listopada.

SATRIA, co oznacza satelitę Republiki Indonezji, będzie obsługiwana przez Satelit Nusantara Tiga, spółkę zależną indonezyjskiej firmy satelitarnej PT Pasifik Satelit Nusantara, czyli PSN.

W ciągu 15 lat SATRIA będzie świadczyć usługi internetowe dla wiejskich szpitali, szkół i budynków rządowych, koncentrując się na obszarach, gdzie naziemne łącza światłowodowe nie są dostępne. Indonezja, czwarty najbardziej zaludniony kraj na świecie, ma prawie 6000 zamieszkałych wysp, co jeszcze bardziej utrudnia budowę krajowej infrastruktury łączności internetowej.

„Są obszary, które wciąż są puste” – powiedział Dani Janwar Ismawan, dyrektor infrastruktury w Indonezyjskiej Agencji ds. Komunikacji i Dostępu do Informacji. „Ta technologia satelitarna to sieć telekomunikacyjna ostateczności. Po co korzystać z satelity? Ponieważ nie można użyć technologii światłowodowej lub naziemnej technologii mikrofalowej.”

Satria została zbudowana przez Thales Alenia Space w Cannes we Francji, a następnie w zeszłym miesiącu poleciał statkiem do Cape Canaveral, aby rozpocząć ostateczne przygotowania do startu. Satelita jest oparty na projekcie statku kosmicznego Thales Spacebus Neo, najnowszego autobusu firmy, który zadebiutował w 2020 roku.

Nowy satelita nie będzie świadczył usług internetowych bezpośrednio dla użytkowników indywidualnych. Zamiast tego projekt, wspierany przez rząd Indonezji, wesprze edukację, ośrodki zdrowia i tysiące publicznych punktów dostępu Wi-Fi, w których obywatele mogą łączyć się z Internetem za pomocą komputerów i smartfonów.

„Na przykład w biurze wioski umieściliśmy tam Wi-Fi” – powiedział Osman Kansung, dyrektor generalny ds. informacji publicznej i komunikacji w Indonezji. „Myślę, że korzyści są pośrednio naliczane społeczeństwu, ponieważ SATRIA 1 jest częścią cyfrowej transformacji, która w ostatecznym rozrachunku będzie miała również wpływ na dobrostan ludzi”.

Projekt SATRIA kosztował około 550 milionów dolarów, czyli około 8 bilionów IDR, w tym wydatki na budowę satelity, usługi startowe, ubezpieczenie i infrastrukturę naziemną. Kontrakt Thalesa obejmował również budowę dwóch centrów sterowania satelitami oraz stacji telemetrycznych.

„Dzięki przepustowości 150 Gb/s, ponad trzykrotnie przekraczającej obecnie używane krajowe przepustowości, wierzymy, że SATRIA może być odpowiedzią na przepaść cyfrową, która wciąż istnieje w Indonezji” — powiedział Uday Rahman Adewosu, dyrektor PSN. .

SATRIA jest drugim z serii satelitów PSN zapewniających lepszą łączność z Indonezją. Satelita Nusantara Satu, czyli Nusantara 1, wystrzelony w 2019 roku na rakiecie SpaceX Falcon 9, oraz Nusantara Lima, czyli Nusantara 5, mają zostać wystrzelone jeszcze w tym roku na statku Falcon 9, aby zwiększyć przepustowość łącza szerokopasmowego zapewnianego przez SATRIA, zwaną także Nusantara 3 .

Szerokopasmowe satelity Nusantara firmy PSN konkurują w geostacjonarności z łącznością dla indonezyjskich użytkowników zapewnianą przez sieć internetową Starlink firmy SpaceX na niskiej orbicie okołoziemskiej, dzięki umowie między SpaceX a indonezyjskim operatorem telekomunikacyjnym PT Telkom.

Pierwszy satelita komunikacyjny Indonezji, Palapa A1, został wystrzelony w 1976 roku z misją świadczenia usług telewizyjnych.

Pracując w centrum kontroli startu i lądowania SpaceX na południe od Cape Canaveral Space Force Station, inżynierowie nadzorowali odliczanie do niedzielnego startu misji SATRIA. Rakieta Falcon 9 została wypełniona milionem funtów nafty i ciekłego tlenu w ciągu ostatnich 35 minut przed startem.

Po tym, jak zespoły sprawdziły, czy parametry techniczne i pogoda były „zielone” do startu, dziewięć głównych silników Merlin 1D na pierwszym stopniu uruchomiło zapłon wspomagający za pomocą płynu zapłonowego zwanego trietyloglinem / trietyloboranem lub TEA-TEB. Gdy silniki zostały doładowane do pełnych obrotów, zaciski hydrauliczne otworzyły się, uwalniając Falcona 9 do wznoszenia się w przestrzeń kosmiczną.

Dziewięć głównych silników wytwarzało 1,7 miliona funtów ciągu przez ponad dwie i pół minuty, wyrzucając Falcona 9 i Satrię w górne warstwy atmosfery. Następnie stopień wspomagający zamknął się i oddzielił od górnego stopnia Falcona 9, aby rozpocząć kontrolowane zejście w kierunku drona SpaceX „A Shortfall of Gravitas” zaparkowanego na Oceanie Atlantyckim.

Wzmacniacz, oznaczony jako B1067, wysunął ultradźwiękowe tytanowe żebra grilla i wykorzystał silniki z zimnym gazem azotowym do kontrolowania jego kierunku, a następnie ponownie uruchomił trzy z dziewięciu głównych silników, aby wykonać manewr hamowania trwający około 30 sekund podczas ponownego wejścia. Ostatnie spalenie przyziemienia przy użyciu tylko centralnego silnika spowolniło rakietę, aby wylądować na statku bezzałogowym około ośmiu i pół minuty przed rozpoczęciem misji.

Statek ratunkowy SpaceX był również na miejscu na Oceanie Atlantyckim, aby odzyskać ładunek rakiety Falcon 9 po tym, jak ząbkowany dziób półstożka zanurzył się w morzu. Ładunek został wyrzucony z rakiety po około trzech i pół minuty lotu, krótko po uruchomieniu silnika górnego stopnia Falcona 9.

Rakieta Falcon 9 dwukrotnie uruchomiła silnik górnego stopnia, aby wprowadzić statek kosmiczny SATRIA na hipereliptyczną synchroniczną orbitę transferową. Separacja SATRIA od górnego stopnia Falcona 9 została potwierdzona w czasie T+ plus 36 minut i 47 sekund.

rakieta: Sokół 9 (B1067.12)

Ładowność: Satelita komunikacyjny SATRIA

Uruchom witrynę: SLC-40, stacja kosmiczna Cape Canaveral, Floryda

Data obiadu: 18 czerwca 2023 r

okno uruchamiania: 18:04-21:02 EDT (2204-0102 UTC)

Prognoza pogody: 60-75% akceptowalnego prawdopodobieństwa pogody; Głównymi problemami są chmury cumulonimbus, kowadła i pola elektryczne

Regeneracja po doładowaniu: Bezzałogowy statek „Brak grawitacji” na Oceanie Atlantyckim

START NA AZYMUT: wschód

orbita docelowa: Supersynchroniczna orbita transferowa

Oś czasu uruchomienia:

• T+00:00: start
• T + 01:14: maksymalne ciśnienie powietrza (maks. Q)
• T + 02:33: Wyłączenie głównego silnika (MECO) pierwszy stopień
• T + 02:37: Faza separacji
• T + 02:44: Drugi stopień zapłonu silnika
• T+03:30: Wyluzuj
• T + 06:33: pierwszy stopień zapłonu palnika wejściowego (trzy silniki)
• T + 06:54: Kończy się spalanie wejścia pierwszego stopnia
• T + 08:10: Wyłączenie silnika drugiego stopnia (SECO 1)
• T + 08:28: 1. stopień zapłonu (pojedynczy silnik)
• T + 08:39: Zejście pierwszego stopnia
• T + 27:40: Ponowne uruchomienie silnika drugiego stopnia
• T + 28:36: Wyłączenie silnika drugiego stopnia (SECO 2)
• T + 36:47: SATRIA rozpada się

Statystyki misji:

• 233. start Falcona 9 od 2010 roku
• Rodzina 244 Falcon pojawia się na rynku od 2006 roku
• Dwunasty start rakiety Falcon 9 Booster B1067
• Lot 173 zmodyfikowanego wzmacniacza Falcon 9
• SpaceX startuje jako 196. z Florida Space Coast
• Start 129 Falcona 9 z peronu 40
• 184. start ogółem z 40. planszy
• Drugi start PSN SpaceX
• 39. start Falcona 9 w 2023 roku
• Czterdziesty drugi start SpaceX w 2023 roku
• Próba 30. startu orbitalnego z Przylądka Canaveral w 2023 r

Napisz do autora.

Śledź Stephena Clarka na Twitterze: @pracownik.