Dave Putz, adwokat obrony Waszyngtonu w latach 80., zmarł w wieku 72 lat

Po znakomitej karierze uniwersyteckiej w Purdue, która ostatecznie wylądowała Putza w College Football Hall of Fame, St. nienawiść, która tliła się przez całą jego karierę w Waszyngtonie, który następnie grał kardynała dwa razy w roku jako rywal dla NFC East). Chociaż Butz był technicznie wolnym agentem, który mógł podpisać kontrakt z dowolną, wybraną przez siebie drużyną, ówczesne zasady NFL przewidywały, że drużyna, która podpisała umowę z wolnym agentem, musi zrekompensować swoją byłą drużynę. To nie przeszkadzało trenerowi Waszyngtonu George’owi Allenowi, który w 1975 roku wypłacił Cardinals największe wówczas wynagrodzenie wolnego agenta w historii NFL: wybór w pierwszej rundzie w 1977 i 1978 roku oraz w drugiej rundzie w 1978 roku.

Allen nazwał to „jedną z najlepszych ofert, jakie kiedykolwiek zawarł”, mimo że Putz przyjechał do Waszyngtonu wkrótce po poważnej kontuzji kolana i w ciągu pierwszych trzech sezonów w stolicy rozpoczął tylko 18 z 42 meczów, ale Patz w końcu został niezawodną obecność w interwencji lewonożnych na linii defensywnej Waszyngtonu i rozpoczął wszystkie mecze poza jednym do końca swojej kariery.

Po prostu masywny, mierząc 6 stóp-7, 300 funtów – nosił również korki o rozmiarze 12EEEEEE – Putz w końcu stał się podstawą w Waszyngtonie, gdzie jego hełm co roku pokazuje blizny po wojnie okopowej z napastnikami.

Od 1984: Kiedy Putz zainspirował, góry się poruszyły

Niedługo zaprezentują się również umiejętności Butz-pass-rush. W sezonie strajkowym w 1982 r. Putz zremisował na drugim miejscu z drużyną o 4,5 luzów, gdy Waszyngton wygrał swój pierwszy tytuł Super Bowl, a ich obrona ograniczyła Miami Dolphins do 16 jardów w drugiej połowie Super Bowl XVII. W następnym roku, najlepszym występie Butza, zdobył 11,5 worków w swojej karierze i wygrał nagrody Pro Bowl i All Pro po raz pierwszy w swojej karierze, obalając krytyków, którzy kwestionowali jego rzekomy brak pomocy.

„Jeśli masz na myśli, czy potrafię odbić rozgrywającego lub uderzyć go w środek pleców podczas rzucania piłki, to nie mam z tym żadnego problemu” – powiedział Putz o swoich metodach. „Uderzyć go 300 funtami plus kolejne 30 funtów sprzętu.

„Ponieważ mój problem polega na tym, że jestem masywny. Kiedy już tam dotrę, uderzę go. Ale gdybym musiał uderzyć tego linebackera – i mógłbym wyciągnąć mu nogi spod niego, albo połamać mu nogi czy coś takiego – Nie zrobiłbym tego. I tak bym go uderzył.

„Złamałem kości obojczyka, zwichnąłem niektóre ramiona u niektórych rozgrywających. W jednym medium usłyszałem złamaną kość, kiedy [teammate Karl Lorch] i uderzył go. Próbował wstać, a ja powiedziałem: Trzymaj się nisko; Jesteś ranny. „

Jednak Putz zyskał reputację mrocznego gracza, który był „równo częściowy poważny i wrażliwy”, jak opisał to Gary Pomerantz z The Washington Post w dossier z 1984 roku.

„Jest w pobliżu, ale czasami trudno to powiedzieć” – powiedział Pomerantz Daryl Grant, który zmierzył się z Butzem w obronie Waszyngtonu. „Staram się trzymać od niego z daleka, kiedy nie jestem pewien jego nastroju”.

59 miejsc pracy Potts zajęło jej piąte miejsce w historii Waszyngtonu.

Nikt nie kwestionował wytrzymałości Putza po meczu z New York Jets w 1987 roku. Putz trafił do szpitala z enterowirusem, ale rano w dniu meczu wypisał się ze szpitala Arlington. W wygranym 17-16 zwycięstwie Waszyngtonu zakończył z trzema odbiorami i workiem, mimo że stracił 26 funtów od wirusa.

„było” to Powiedział Po meczu „Pierwszy raz od 15 lat ważyłem poniżej 300”.

Waszyngton wygrał swój drugi Super Bowl w tym sezonie, a Putz miał dwa podupadłe wyniki 42-10 dla Denver Broncos w Super Bowl XXII.

W swoim ostatnim sezonie w 1988 roku Putz zagrał swój 197. mecz dla Waszyngtonu, W tym czasie rekord franczyzy. W wywiadzie dla The Post w czasie, gdy ustanawiał rekord, przypomniał, że był sześć cali od lądowania jednego ze swoich przechwytów w karierze, w 1981 roku przeciwko Chicago Bears.

„Jedyną dobrą rzeczą jest to, że Walter Payton mnie nie złapał”, powiedział Putz o swoim bliskim wyniku, odnosząc się do powrotu legendarnych niedźwiedzi. „Złe jest to, że zrobiło to centrum”.

Putz dostał piłkę meczową w dniu, w którym pobił rekord. Napisano: „Sześć cali to za mało”.