Netanjahu staje w obliczu bitwy w Izraelu po opuszczeniu rządu przez partię Gantza

Pan Gantz dołączył do rządu w październiku ubiegłego roku, aby promować poczucie jedności w czasie kryzysu. Połączył siły ze swoim politycznym rywalem, panem Netanjahu, pomimo głębokiej nieufności między nimi i historii zdrady. Ostatni raz Gantz dołączył do rządu wraz z Netanjahu w 2020 r., który również zakończył się źle, gdy Netanjahu złamał porozumienie o podziale władzy.

Wpływy pana Gantza i pana Eisenkota, których syn, żołnierz, zginął w grudniu podczas walk w Gazie, osłabły w ostatnich miesiącach, co skłoniło wielu Izraelczyków do zastanowienia się, dlaczego nie opuścili rządu nadzwyczajnego i nie przystąpili wcześniej do opozycji . . Gantz wezwał do przedterminowych wyborów jesienią tego roku.

Pozostali oficjalni partnerzy Netanjahu w rządzie wojennym to jego minister obrony Yoav Galant, rywal z konserwatywnej partii Likud, którego Netanjahu próbował wydalić w zeszłym roku. Oraz Ron Dermer, doświadczony powiernik Netanjahu, który ma więcej doświadczenia dyplomatycznego niż politycznego. Nie jest jasne, czy rząd wojenny będzie kontynuował swoją pracę.

W odrębnym, szerszym rządzie bezpieczeństwa zasiada dwóch przywódców partii ultranacjonalistycznej: Itamar Ben Gvir, minister bezpieczeństwa narodowego, i Bezalel Smotrich, minister finansów. Obaj chcą przesiedlenia Gazy z Izraelczykami.

Zarówno Ben Gvir, jak i Smotrich przysięgli obalenie rządu Netanjahu, jeśli zastosuje się on do izraelskiej propozycji porozumienia obejmującego rozejm i wymianę zakładników palestyńskich więźniów, jak wyjaśnił prezydent Biden w porozumieniu tydzień temu, co faktycznie zakończyłoby wojnę.

Analitycy twierdzą, że przed rządem Netanjahu stoją obecnie co najmniej dwa potencjalne wyzwania.

Pierwsza to możliwość osiągnięcia porozumienia z Hamasem. Urzędnicy izraelscy i amerykańscy mówią, że czekają na oficjalną odpowiedź Hamasu na propozycję rozejmu. Pozytywna reakcja może zmusić Netanjahu do zaprzestania zaciemniania i wyboru między osiągnięciem porozumienia a utrzymaniem rządu.

Kolejnym wyzwaniem jest głęboko polaryzująca kwestia ogólnych zwolnień ze służby wojskowej dla ultraortodoksyjnych mężczyzn zapisujących się do seminariów.

Zwolnienia dla ultraortodoksyjnych Żydów od dawna są kwestią sporną w izraelskim społeczeństwie, ale tolerancja dla tej obowiązującej od kilkudziesięciu lat polityki zaczęła słabnąć w kraju, w którym większość 18-latków jest powoływana do wojska na lata obowiązkowej służby wojskowej, a nawet więcej więc w okresie służby wojskowej. Ta wojna. Ta sama grupa rezerwistów jest wielokrotnie powoływana na dłuższe okresy służby w Gazie, gdy kampania wkracza w dziewiąty miesiąc i nie ma jasnego planu – twierdzą eksperci – dokąd zmierza.

Oczekiwano, że w poniedziałek wieczorem lub wczesnym wtorkiem izraelski parlament będzie głosował nad ustawą o poborze, która zasadniczo zachowałaby system zwolnień dla ultraortodoksyjnych Żydów. Chociaż Netanjahu nalega, aby udobruchać swoich ultraortodoksyjnych partnerów koalicyjnych, część członków konserwatywnej partii Likud – w tym minister obrony Gallant – sprzeciwia się temu, zwłaszcza podczas wojny, gdy kraj potrzebuje większej liczby żołnierzy. .

Plesner powiedział, że w kwestii rekrutacji Netanjahu stoi przed dylematem. Dodał: „Istnieje nieodłączny konflikt pomiędzy jego bazą polityczną a najważniejszym sojuszem ze skrajnymi partiami ortodoksyjnymi”.

Jeżeli projekt ustawy zostanie przyjęty w pierwszym czytaniu, trafi do komisji przed drugim i trzecim, ostatecznym głosowaniem. Ale nawet jeśli projekt uchwały odniesie porażkę, stwierdził Plesner – sam były poseł z nieistniejącej już partii centrowej – niekoniecznie będzie to oznaczać rozwiązanie parlamentu lub upadek rządu.

Krytycy Netanjahu zarzucają mu przedłużanie wojny w celu uniknięcia wyborów i odpowiedzialności publicznej za niepowodzenia rządu i militarne, które doprowadziły do ​​ataku z 7 października.

Naśladując zadeklarowany przez Netanjahu cel wojenny, jakim jest „absolutne zwycięstwo” nad Hamasem, co zdaniem wielu ekspertów jest pomysłem niejasnym i nieosiągalnym, pan Gantz w niedzielnym przemówieniu dotyczącym rezygnacji oświadczył, że „prawdziwym zwycięstwem” będzie wspólne zwycięstwo militarne i dyplomatyczne inicjatywa.

Powiedział: „Prawdziwe zwycięstwo oznacza zmianę priorytetów narodowych, poszerzenie kręgu służb i tych, którzy służą, oraz zapewnienie Izraelowi zdolności do stawienia czoła wyzwaniom, przed którymi stoi”.

Dodał: „Niestety Netanjahu uniemożliwia nam osiągnięcie prawdziwego zwycięstwa”.