Atari 400 Mini to miły kawałek historii gier wideo

Teraz, gdy trend na mini konsole objął już większość dużych konsol Nintendo, Sega i Sony, zaczynamy wkraczać w bardziej niszowe obszary. Atari 400 Mini nie jest reedycją najpopularniejszej konsoli firmy (którą byłaby 2600). Nie jest pełna nazwisk domowych. Ale to także część tego, co czyni tę grę tak interesującą – ten mały gadżet to miły i zabawny sposób na poznanie bardzo specyficznego i kształtującego obszaru historii gier wideo.

Podobnie jak jego współcześni, 400 mini Jest to miniaturowa wersja oryginału. Oznacza to małe, beżowe plastikowe pudełko z lat 70. XX wieku, z klawiaturą i gniazdem na wkłady, które pełni wyłącznie funkcję dekoracyjną. Doceniam, jak stara wygląda ta rzecz. Nawet dołączone kable HDMI i zasilające są w kolorze beżowym. Posiada pięć portów USB (cztery z przodu i jeden z tyłu), port HDMI i port USB-C do zasilania. Z tyłu znajduje się pojedynczy funkcjonalny przycisk zasilania oraz mała czerwona lampka informująca, że ​​urządzenie jest włączone. Dostajesz także klasyczny joystick Atari, który jest wyposażony w gniazdo USB i kilka dodatkowych przycisków, w tym przycisk na ramieniu i klikalne kółko wokół drążka.

Jest to urządzenie typu plug and play, więc konfiguracja jest bardzo prosta. Nie łączy się z Internetem, a ustawienia wizualne są dość standardowe. Dostępne są dwie opcje: tryb 4:3 wyświetla gry w ich oryginalnych proporcjach, natomiast tryb Pixel Perfect wyświetla piksele w kwadratach. Masz również możliwość dodania wirtualnych linii skanowania, aby naśladować wrażenia z gry na monitorze CRT. Poza tym nie ma w tym nic wielkiego. Możesz przewijać gry w kolejności alfabetycznej, mają one nawet miejsca na zapisywanie na poziomie konsoli, dzięki czemu możesz w dowolnym momencie wstrzymać i zapisać swoje postępy. Wszystko działa w miarę sprawnie, choć zajęło mi trochę czasu zanim udało mi się poruszać po menu za pomocą dużego joysticka.

Najważniejszą częścią są same gry. 400 Mini ma 25 wbudowanych gier z ery 8-bitowego Atari. Zawiera oczekiwane tytuły, takie jak Asteroidy I skolopendraa także nieco bardziej niejasne wersje, takie jak strzelanka o tematyce morskiej Falisty granat I Unosząca się pufa, gra Jeffa Mintera o koszeniu trawy za pomocą skradzionej kosiarki. Symulacja jest solidna i byłem zaskoczony, jak dobrze niektóre z tych gier działały. Nigdy nie grałem Kryształowe zamki Wcześniej – platformówka, w której niedźwiedź próbuje uciec z szeregu magicznych labiryntów – ale ostatecznie spędziłem godziny grając w nią z moją ośmioletnią córką, przesuwając joystick tam i z powrotem. Podobnie kosmiczny symulator Gwiezdni Najeźdźcy II Po tylu latach nadal jest to niesamowicie ekscytujące i bardzo się ucieszyłem, że to odkryłem Piłka powietrznalabirynt fantasy, w którym grasz jako odbijający bąbelki.

To dobrze dobrana lista, na której znalazłem w zasadzie wszystko – z wyjątkiem prostych rzeczy Koszykówka -Nadal grywalny według współczesnych standardów. Zestaw świetnie radzi sobie z możliwościami tego urządzenia. W przeciwieństwie do większości podobnych minikontrolerów, 400 Mini oferuje możliwość rozbudowy. Różne porty USB umożliwiają podłączenie różnych kontrolerów i klawiatur, a nawet można podłączyć dysk flash, aby załadować gry. Otwiera to wiele możliwości, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak silna jest scena homebrew na Atari.

Ta możliwość rozbudowy urządzenia jest również istotna, ponieważ 400 Mini jest zaskakująco konkurencyjny. Znalezienie sposobu na granie w gry Atari nie jest obecnie takie trudne. Firma wypuściła w ubiegłym roku wersję 2600, która odtwarza zarówno starsze, jak i premium wkładki Atari50 Kolekcja nie tylko zawiera rozszerzoną listę gier, ale także dodaje kontekst historyczny dzięki interaktywnemu formatowi dokumentalnemu. Mając to na uwadze, minikonsola za 119 dolarów może być trudna do sprzedania. Ale konstrukcja godna półki na książki w połączeniu z jej elastycznością może popchnąć ją do granic możliwości – pod warunkiem, że masz ochotę na kilka rzeczy Jeźdźcy Gwiazd.