Indeksy S&P 500 i Dow Jones notują rekordowe poziomy w związku z ciągłymi wzrostami cen akcji

Lu Wang z Bloomberg przedstawił dziś rano wspaniałą historię, w której opisał wyzwania stojące przed aktywnymi menedżerami w środowisku, w którym kilka gigantycznych firm podnosi indeks do rekordowych poziomów.

Podstawowym problemem jest podstawowa matematyka – akcje „wielkiej siódemki” stanowią około 30% masy S&P 500, inwestorom nie wolno trzymać tych akcji przy takim procencie, a indeks referencyjny nie jest w stanie dotrzymać kroku indeksowi referencyjnemu. Teraz oczywiście zarządzający funduszami wspólnego inwestowania mogą inwestować w fundusze ETF śledzące indeks S&P 500. Ale to nie dlatego inwestorzy płacą zwiększone opłaty pobierane przez aktywne fundusze.

Konkretnie w tym przypadku tak Ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 rktóry reguluje zakres działalności zarządzanych funduszy akcyjnych.

Jak napisał w zeszłym roku Robbie Greengold z Morningstar, prawo „sugeruje, że alokacja 5% lub więcej na jeden papier wartościowy jest niewygodnie duża; aby osiągnąć status zdywersyfikowany, fundusz wspólnego inwestowania musi ograniczyć łączny udział w tych pozycjach do 25% wszystkich swoich udziałów. ” Początki.”

Prawo wyraźnie stwierdza w artykule 5, że:

Zasadniczo fundusz powinien być w większości płynny, mieć szerokie inwestycje i pozostać w większości pasywny, jeśli chodzi o zarządzanie spółkami, w które dokonano inwestycji. Ta ostatnia część przedstawia kolejny istotny problem dla społeczności aktywnych zarządzających funduszami.

Większość inwestorów korzystających z funduszy inwestycyjnych do lokowania kapitału prawdopodobnie nie chce zostać aktywnymi inwestorami. Ale jeśli tak, zasady te zapobiegają temu potencjalnemu problemowi strategicznemu. To po prostu kolejny przypadek, w którym świat inwestycji staje się zdradliwym miejscem dla zbieraczy akcji.