Co by się stało, gdyby Bachmut wpadł w ręce Rosjan?

Nic dziwnego, że po siedmiu miesiącach walk o przemysłowe miasto Bachmut we wschodnim Doniecku na Ukrainie ani Ukraina, ani Rosja nie chcą skapitulować w sprawie jego obrony – ani go zdobyć.

Ale teraz coraz bardziej wydawało się, że Rosja, dzięki ogromnemu ciężarowi siły roboczej wydatkowanej na nieustanne walki tam, zwłaszcza przez moskiewskie siły najemne Grupy Wagnera, może zdobyć przewagę.

W środę Jewgienij Prigożyn, Dowódca rosyjskich sił najemnych walczących w Bakhmut (miasto, które Rosja nazywa „Artemowsk”) powiedział, że Wagner w pełni kontroluje wschodnią część, zgodnie z opublikowanymi oświadczeniami. Według rosyjskiej państwowej agencji informacyjnej TASS.

Chociaż jej siły wydawały się podatne na okrążenie, Ukraina zobowiązała się w poniedziałek do kontynuowania obrony miasta i wysłania posiłków, wbrew oczekiwaniom, że taktyczne wycofanie się jest nieuchronne.

Zarówno Rosja, jak i Ukraina rzuciły masy personelu, próbując odpowiednio schwytać i bronić Bachmuta, i każda z nich twierdziła, że ​​codziennie zadawała swoim siłom setki ofiar.

Oprócz zadośćuczynienia za te ofiary jakimś zwycięstwem pod Bachmutem, istnieje kilka innych powodów, dla których obie strony mają powody, by kontynuować walkę do samego końca, od symbolicznych po militarne korzyści.

Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski powiedział, że decyzja o obronie Bachmuta pokazała, że ​​żadne miejsce na Ukrainie nie będzie „opuszczone”, co jest ważnym psychologicznym i symbolicznym przesłaniem dla ukraińskich bojowników, że ich obrona kraju po roku walk jest ważna.

Jednak zalety walk w Bakhmut – mieście liczącym około 70 000 mieszkańców, znanym z przedwojennego przemysłu wydobywczego soli – zostały zakwestionowane, a analitycy wojskowi i urzędnicy zauważyli, że nawet jeśli Bakhmut padł w ręce Rosjan, wygrał. Nie zmienia to znacząco przebiegu wojny.

„Myślę, że ma ona większą wartość symboliczną niż strategiczną i operacyjną” — powiedział dziennikarzom sekretarz obrony USA Lloyd Austin, zapytany o znaczenie bitwy o Bachmuta.

Dodał: „Upadek Bachmuta niekoniecznie oznacza, że ​​Rosjanie zmienili przebieg tej bitwy”, wskazując, że nie spodziewał się, kiedy Bachmut może wpaść w ręce sił rosyjskich.

Ukraińscy urzędnicy twierdzą, że miasto jest obecnie w dużej mierze zrujnowane, co zmniejsza jakąkolwiek wartość, jaką mogłoby mieć dla Rosji, podczas gdy dla Kijowa jest częścią Ukrainy. „Myślę, że chodzi bardziej o wartość symboliczną niż rzeczywistą wartość strategiczną” – powiedział CNBC Jurij Sak, doradca Ministerstwa Obrony Ukrainy.

„To nie jest duże miasto… Teraz jest ruiną, zostało zniszczone. W podziemnych schronach mieszka kilka tysięcy ludzi, ale to opustoszałe miasto, a tam są tylko ciągłe bombardowania artyleryjskie i walki ulica-ulica. Strategicznie, ja pomyśl teraz dla obu stron, to coś więcej niż symbol, dlatego nazywamy to „fortecą” Bakhmuta.

Prywatna firma wojskowa Wagnera ma pretensje do Bakhmuta, ponieważ chce wzmocnić swoją wiarygodność na Kremlu i rosyjskim Ministerstwie Obrony (z którym Prigożyn miał publiczną sprzeczkę), a także na rosyjskich blogach publicznych i wojskowych.

Michael Clarke, były dyrektor generalny brytyjskiego think tanku RUSI ds. obrony i bezpieczeństwa, zgodził się we wtorek, że „Bachmut nie ma ogromnej wartości strategicznej”, ale zauważył, że zarówno Rosja, jak i Ukraina przywiązują do miasta szczególne znaczenie symboliczne.

„Od siedmiu miesięcy Grupa Wagnera… uczyniła Bakhmuta celem pokazania, że ​​mogą zająć stanowisko, gdy reszta armii rosyjskiej przegrywa. Stało się to więc ogromną kwestią symboliczną” – powiedział Clarke w radiu BBC. Dodał, że nie wierzy, aby upadek Bachmuta był nieunikniony, ale powiedział, że jest „prawdopodobny”.

„Ukraińcy są teraz w sytuacji, w której muszą zdecydować, czy będą żyć z symbolicznym problemem poddania się, czy też stracą więcej sił, aby go bronić”.

Kluczową kwestią jest to, czy Ukraina będzie w stanie nadal zaopatrywać swoje siły w Bachmucie. Ministerstwo Obrony Wielkiej Brytanii poinformowało we wtorek, że rosyjski nalot zniszczył most na jedynej utwardzonej trasie zaopatrzeniowej do Bachmutu, która wciąż znajduje się pod kontrolą Ukrainy, zauważając w aktualizacji wywiadu, że „błotniste warunki prawdopodobnie utrudnią ukraińskie wysiłki w zakresie zaopatrzenia, ponieważ coraz częściej uciekają się oni do użycia Nieutwardzone ścieżki.

Południowo-zachodni Bakhmut nadal oferuje Ukrainie na razie trasę do i z Bakhmut, ale kiedy ta trasa zostanie odcięta, „będą musieli odejść” – powiedział Clark.

Rosja nie wzięła pod uwagę faktu, że postrzegała zdobycie Bachmuta jako sposób na odcięcie ukraińskich szlaków zaopatrzeniowych w szerszy obwód doniecki, który jest głównym celem wojskowym Rosji. Bakhmut służy Ukrainie jako węzeł transportowy zaopatrujący jej siły w regionie, chociaż ukraińscy urzędnicy starali się bagatelizować wpływ upadku Bakhmuta na działania wojenne.

Ukraina obawia się jednak, że Rosja wykorzysta to miasto jako odskocznię do innych miast wschodniej Ukrainy, umacniając okupację wojskową regionu.

We wtorek Zełenski ostrzegł, że siły rosyjskie otworzą „ścieżkę” do głównych miast wschodniej Ukrainy, jeśli zajmą Bachmuta.

„To dla nas taktyka” – powiedział Zełenski CNN, podkreślając, że przywódcy wojskowi Kijowa są zjednoczeni w przedłużaniu obrony miasta. „Rozumiemy, że za Bachmutem mogą jechać dalej. Mogą jechać do Kramatorska, mogą jechać do Słowiańska, to będzie dla Rosjan otwarta droga za Bachmutem do innych miast na Ukrainie, w kierunku Doniecka. Dlatego nasi ludzie tam stoją”.

Obawy Ukrainy, że schwytanie Bachmuta umożliwi Rosjanom dalszy postęp, nie były powszechnie podzielane. Analitycy twierdzą, że podczas bitwy pod Bachmutem Rosja wyczerpała tak dużo siły roboczej, że mogła pozwolić im umrzeć.

Eksperci z think tanku Institute for the Study of War zauważają, że Bakhmut nie jest „samoistnie ważny pod względem operacyjnym lub strategicznym”, ale zauważają, że dla Rosji schwytanie Bakhmuta jest „konieczne, ale niewystarczające do dalszych rosyjskich postępów” w regionie Doniecka .

Siły rosyjskie poniosły już tak ciężkie straty w walce o miasto, że ich ofensywa prawdopodobnie osiągnie szczyt po jego zdobyciu – jeśli nie wcześniej.Utrata Bachmuta nie jest więc dla Ukrainy poważnym operacyjnym ani strategicznym problemem, ponieważ wezyr ma Uwaga Austin i in.

Ukraina twierdzi, że jest jeszcze jeden powód do walki w Bakhmut, jeśli w operacji zostaną wykorzystane najlepsze rosyjskie jednostki bojowe.

— poinformowało w poniedziałek Ministerstwo Obrony Że dowódca ukraińskich wojsk lądowych płk Ołeksandr Serski po raz kolejny odwiedził jednostki broniące Bachmuta i stwierdził, że „nieprzyjaciel rzucił do walki dodatkowe siły Wagnera”, a siły ukraińskie „zadały nieprzyjacielowi znaczne straty i zniszczyły dużą ilość sprzęt, zepchnął do walki najlepsze jednostki ataku Wagnera i zmniejszył potencjał ofensywny wroga”.

A analitycy obrony zauważają, że sam założyciel Wagnera, Prigożyn, wydaje się teraz zaniepokojony tym, że bitwa o Bachmuta, jak to ujęli analitycy ISW, „poważnie osłabia najlepsze siły Grupy Wagnera, pozbawiając Rosję niektórych z jej najbardziej skutecznych i trudnych do zastąpienia sił. „

„Wydaje się, że finansista Grupy Wagnera Jewgienij Prigożyn obawia się, że jego siły zostaną wydane właśnie w ten sposób. Prigożyn złożył szereg oświadczeń w dniach 5 i 6 marca, wskazując, że obawia się, że rosyjskie Ministerstwo Obrony prowadzi bitwę pod Bachmutem, aby koniec. Walczy z myśliwcem Wagnera i naraża swoje siły na zniszczenie”.

Dla Ukrainy poważne pogorszenie lub zniszczenie elitarnej siły bojowej Wagnera miałoby pozytywne konsekwencje poza polem bitwy, powiedział ISW, zauważając, że znaczenie Prigożyna i rosnąca pozycja w rosyjskiej sferze publicznej doprowadziły do ​​szerszego rozprzestrzenienia się militaryzmu i ideologii Wagnera w całej Rosji. .

„Poważne nadszarpnięcie autorytetu i reputacji Prigożyna w Rosji byłoby znaczącym osiągnięciem w świetle długoterminowych perspektyw przywrócenia zdrowego rozsądku w Rosji. Jest to cel, który służy interesom amerykańskim, jak również na Ukrainie, i podnosi stawkę w bitwie ze strony Bachmuta” poza kwestiami inżynierii terenu i przestrzeni bojowej”.