Wewnętrzny rdzeń Ziemi: najnowsza tajemnica zmieniająca ewolucję

Co się dzieje? Jednym z pomysłów jest to, że dwie gigantyczne potęgi walczą o kontrolę nad rdzeniem świata. Ziemskie pole magnetyczne, generowane przez wirujące prądy żelaza w płynnym jądrze zewnętrznym, przyciąga rdzeń wewnętrzny, powodując jego obrót. Pchnięciu temu przeciwstawia się płaszcz, warstwa śluzu nad zewnętrznym jądrem i pod skorupą ziemską, oraz ogromne pole grawitacyjne, które utrzymuje jądro wewnętrzne i spowalnia jego rotację.

Badając podstawowe subdukcyjne fale sejsmiczne rejestrowane od lat 60. XX wieku do dnia dzisiejszego, dr Song Wei Yang, inny sejsmolog z Uniwersytetu Pekińskiego i współautor badania, zakłada, że ​​to masowe przeciąganie liny powoduje obrót wewnętrznego jądra do tyłu. I tam iz powrotem w cyklu około 70 lat.

We wczesnych latach siedemdziesiątych dla osoby stojącej na powierzchni Ziemi wewnętrzny rdzeń się nie obracał. Od tego czasu wewnętrzny rdzeń stopniowo obracał się szybciej w kierunku wschodnim, ostatecznie wyprzedzając prędkość obrotową powierzchni Ziemi. Następnie rotacja wewnętrznego jądra zwolniła, aż wydawało się, że zatrzymała się w pewnym momencie między 2009 a 2011 rokiem.

Jądro wewnętrzne stopniowo obraca się teraz w kierunku zachodnim względem powierzchni Ziemi. Prawdopodobnie przyspieszy, a następnie ponownie zwolni, uderzając w kolejny pozorny zastój w latach 40. i kończąc swój ostatni obrót wschód-zachód.

Ten 70-letni rytm, jeśli istnieje, może mieć wymierny wpływ na części Ziemi. głębsze jelita. Ale mogą być w stanie wytworzyć stosunkowo niewielkie zakłócenia w pobliżu powierzchni – być może powodując niewielkie przesunięcia pola magnetycznego planety lub nawet bardzo nieznaczną modyfikację długości dnia, co jest znane jako Zwiększa się i maleje o ułamek milisekundy co sześć lat.

To tylko jeden z kilku konkurencyjnych modeli, które wyjaśniają podróż nieregularnych fal do jądra. Możliwe jest również, że obecna jest głębsza warstwa Ziemi oscylować. I odwrotnie, żelazne jądro Ziemi może mieć powierzchnię metamorficzną, skręcającą wszelkie przenikające go fale sejsmiczne. „Bez względu na to, który model lubisz, są pewne dane, z którymi się nie zgadzasz” – powiedział dr Vidal.

Ze względu na niedostępność tego odwiecznego świata mógł na zawsze uniknąć interpretacji. „Z pewnością jest możliwe, że nigdy się tego nie dowiemy” – powiedział dr Vidal. Dodał jednak: „Jestem optymistą. Pewnego dnia kawałki ułożą się na swoim miejscu”.