Roztocza skóry, które nocą znikają z naszych twarzy, powoli łączą się z ludźmi

Jeśli to czytasz, prawdopodobnie nie jesteś sam.

Większość ludzi na Ziemi to siedliska ciem, które spędzają większość swojego krótkiego życia zakopane, do góry nogami, w naszych mieszkach włosowych, a przede wszystkim na twarzy. W rzeczywistości jedynym domem są ludzie demodeks pęcherzykowy. Rodzą się na nas, żywią się nami, kojarzą się z nami i umierają na nas.

Cały ich cykl życiowy kręci się wokół żucia martwych komórek skóry przed kopnięciem malutkiego wiaderka.

To zależy D. folliculorum Nowe badania na ludziach dla ich własnego przetrwania sugerują, że mikroskopijne roztocza są w trakcie ewolucji z zewnętrznego pasożyta w endosymbionta – który łączy wzajemnie korzystne relacje z ich żywicielami (nas).

Innymi słowy, roztocza te stopniowo łączą się z naszymi ciałami, tak że teraz żyją w nas na stałe.

Naukowcy zsekwencjonowali teraz genomy tych wszechobecnych małych potworów, a wyniki pokazują, że ich skupiona na człowieku obecność może spowodować zmiany, których nie obserwuje się u innych gatunków roztoczy.

„Odkryliśmy, że te roztocza mają inny układ genów części ciała niż inne podobne gatunki, ze względu na ich adaptację do życia ukrytego w porach” – powiedział. Biolog bezkręgowców Alejandra Perotti wyjaśnił z University of Reading w Wielkiej Brytanii.

„Te zmiany w ich DNA doprowadziły do ​​pewnych niezwykłych cech i zachowań ciała”.

D. folliculorum Zaobserwowano to w przygotowaniu wodorotlenku potasu dla ludzkiej skóry. (KV Santosh/Flickr, CC BY 2.0)

D. folliculorum Właściwie to cudowne małe stworzenie. Odpady z ludzkiej skóry są jej jedynym źródłem pożywienia i spędza większość swojego dwutygodniowego życia na pogoni za nimi.

Osobniki wyłaniają się tylko w nocy, pod osłoną ciemności, aby bardzo powoli czołgać się po skórze, aby znaleźć partnera i miejmy nadzieję spotkać się przed powrotem do bezpiecznej ciemności mieszka.

Ich maleńkie ciałka mają tylko jedną trzecią milimetra długości, z parą malutkich nóżek i ustami na jednym końcu długiego, przypominającego kiełbasę ciała – dobrze przystosowanego do kopania ludzkich mieszków włosowych, aby dostać się do smacznych etykiet w nich.

Prace nad genomem roztoczy, prowadzone wspólnie przez Marin i genetyka Gilberta Smitha z Bangor University w Wielkiej Brytanii, ujawniły kilka fascynujących cech genetycznych, które kierują tym stylem życia.

Ponieważ ich życie jest takie tętniące życiem — nie mają naturalnych drapieżników, konkurencji ani kontaktu z innymi ćmami — ich genom ogranicza się do podstaw.

Ich nogi są zasilane przez trzy jednokomórkowe mięśnie, a ich ciała zawierają jak najmniej białek, których potrzebują do przeżycia. Jest to najniższa liczba, jaką kiedykolwiek widziano w najszerszej grupie pokrewnych gatunków.

Ten zredukowany genom jest przyczyną niektórych D. folliculorumInne egzotyczne pikadillo też. Na przykład powód, dla którego wychodzi tylko w nocy. Wśród brakujących genów są te odpowiedzialne za ochronę przed promieniami ultrafioletowymi oraz te, które budzą zwierzęta w biały dzień.

Nie są również w stanie wytwarzać hormonu melatoniny Większość żywych istot, z różnymi funkcjami; Melatonina jest ważna u ludzi w regulacji cyklu snu, ale stymuluje ruch i reprodukcję u małych bezkręgowców.

Wydaje się, że to nie przeszkadza D. folliculorum, Jednakże; Potrafi zbierać melatoninę wydzielaną przez skórę gospodarza o zmierzchu.

To nie jest właściwe. (Kowalski i in., centrum handlowe. Biol. Evol. , 2022)

W przeciwieństwie do innych roztoczy, jego narządy rozrodcze są D. folliculorum Poruszali się ku przodowi ich ciał, z penisami samców ciem skierowanymi do przodu i do góry z ich pleców. Oznacza to, że musi ułożyć się pod samicą, ponieważ ona siedzi niepewnie na włosach do kopulacji, co robią przez całą noc, Styl AC/DC (Możliwy).

Jednak pomimo znaczenia krzyżowania, pula potencjalnych genów jest bardzo mała: istnieje bardzo mała szansa na rozszerzenie różnorodności genetycznej. Może to oznaczać, że ćmy są na dobrej drodze do ewolucyjnego ślepego zaułka.

Co ciekawe, zespół odkrył również, że na etapie rozwoju nimfy, między larwą a osobnikiem dorosłym, roztocza mają w swoim ciele największą liczbę komórek. Gdy wkraczają w dorosłość, tracą komórki – pierwszy krok ewolucyjny, jak twierdzą naukowcy, w marszu gatunków stawonogów do symbiotycznego stylu życia.

Można się zastanawiać, jakie są potencjalne korzyści, jakie ludzie mogą czerpać z tych egzotycznych zwierząt; Inna rzecz, którą odkryli naukowcy, może częściowo wskazywać na odpowiedź. Przez lata naukowcy tak myśleli D. folliculorum Nie ma odbytu, a zamiast tego gromadzi odpady w swoim ciele, aby eksplodować, gdy roztocza umrą, powodując w ten sposób problemy skórne.

Strzałka wskazuje odbyt i prawdopodobnie jesteś teraz na jakiejś liście obserwacyjnej. (Uniwersytet Czytania)

Zespół stwierdził, że tak nie jest. Roztocza mają już bardzo małe dziury; Twoja twarz prawdopodobnie nie jest pełna odchodów roztoczy, które zostały wydalone po jego śmierci.

„Mole były obwiniane za tak wiele rzeczy” Zoolog Henk Brigg powiedział: z Bangor University i San Juan National University w Argentynie. „Długi związek z ludźmi może sugerować, że mogą oni również odgrywać niewielką, ale ważną, korzystną rolę, na przykład w utrzymywaniu niepołączonych porów twarzy”.

Wyszukiwanie zostało opublikowane w Biologia molekularna i ewolucja.