Rosyjska rakieta nowej generacji ma dziesięć lat i nadal przenosi atrapy ładunku

Pod pewnymi względami flagowy rosyjski program rakietowy nowej generacji – Angara – ma już trzydzieści lat. Rząd rosyjski zatwierdził rozwój rakiety Angara w 1992 roku, wkrótce po upadku Związku Radzieckiego, który doprowadził do długotrwałej stagnacji gospodarczej.

Minęło prawie 10 lat, odkąd Rosja przeprowadziła pierwsze loty testowe samolotu Angara. Cięższa wersja rodziny rakiet Angara – Angara A5 – wkrótce odbędzie swój czwarty lot i podobnie jak w przypadku trzech poprzednich startów, misja ta nie będzie zawierać prawdziwego satelity.

Następny start będzie kamieniem milowym dla programu rakietowego Angara, ponieważ będzie to pierwszy lot Angary z kosmodromu Wostocznyj, najnowszego rosyjskiego miejsca startu, na dalekim wschodzie kraju. Poprzednie rakiety Angara zostały wystrzelone z wojskowego kosmodromu Plesetsk w północnej Rosji.

Wszyscy wystrojeni i nie mający dokąd pójść

Technicy z Wostocznego zatankowali paliwo w górnym stopniu rakiety Angara A5 i wkrótce zainstalują go na pozostałej części rakiety, poinformowała w środę rosyjska agencja kosmiczna Roscosmos. Sonda Angara A5 przeniesie się na platformę startową na kilka dni przed startem, obecnie zaplanowanym na przyszły miesiąc.

Rakieta Angara A5 ma zastąpić rosyjską rakietę nośną Proton, która wykorzystuje toksyczne paliwo i jest wystrzeliwana wyłącznie z kosmodromu Bajkonur w Kazachstanie. Platformy startowe Angara znajdują się na terytorium Rosji. Jeszcze kilka lat temu Proton był konkurentem na światowym rynku lotów komercyjnych, ale rakieta straciła na popularności ze względu na problemy z niezawodnością, presję konkurencyjną ze strony SpaceX i skutki inwazji Rosji na Ukrainę.

Rosyjscy urzędnicy opisali kiedyś Angarę jako następcę Protona na rynku komercyjnym. Obecnie Angara będzie służyć wyłącznie rządowi rosyjskiemu, ale wątpliwe jest, czy rząd będzie miał wystarczający popyt, aby regularnie uzupełniać pojemność ciężkich śrub Angary A5. Według RussianSpaceWeb.comstrona internetowa prowadzona przez weterana rosyjskiego reportera kosmicznego Anatolija Zaka, podała, że ​​rosyjski rząd nie ma żadnego satelity gotowego do lotu na pokładzie rakiety nośnej Angara A5 przybywającej z Wostocznego.

Docelowo Angara A5 mogłaby przejąć odpowiedzialność za wystrzelenie konstelacji dużych satelitów, które wymagają możliwości rakiety protonowej. Ale to niewielka liczba lotów. W ciągu ostatnich dwóch lat Proton został wystrzelony trzy razy, a w rosyjskich zapasach znajduje się około tuzina rakiet nośnych Proton.

Rosja planuje statek kosmiczny nowej generacji, Orel, którego wystrzelenie według urzędników rozpocznie się w 2028 r. na rakiecie Angara A5. Nie ma dowodów na to, że Orel mógłby być gotowy do lotów testowych w ciągu czterech lat. Tak więc, choć rakieta Angara w końcu leci, choć ze słabą prędkością, Rosja nie może na niej umieścić zbyt wielu ładunków.

Problemy gospodarcze Rosji mogą wyjaśniać niektóre opóźnienia, które nękają program Angara od 1992 r., ale rosyjski program kosmiczny od dawna cierpi z powodu chronicznego niedofinansowania, złego zarządzania i korupcji. „Angara” to jedyny rakieta, którą Rosja rozwija od podstaw od lat 80. Rosyjski rząd wybrał do nadzorowania programu „Angara” jedną z najstarszych firm kosmicznych w kraju „Chuniczowa”.

Wreszcie w 2014 r. Rosja przeprowadziła dwa pierwsze loty testowe Angara, jeden z lekką wersją rakiety Angara 1.2 i drugi z wytrzymałą Angara A5, składającą się z pięciu rdzeni rakiety Angara zintegrowanych w jednym rdzeniu. rakieta.

Według Chruniczowa Angara A5 może umieścić na niskiej orbicie okołoziemskiej do 24,5 ton (około 54 000 funtów). Jednorazowa rakieta ma wystarczającą moc, aby wystrzelić moduły stacji kosmicznej lub rozmieścić największe satelity szpiegowskie rosyjskiej armii, ale w 2020 r. każda rakieta Angara A5 będzie kosztować ponad 100 milionów dolarów, czyli znacznie więcej niż Proton.

Od 2014 r. mniejsza rakieta Angara 1.2 wykonała dwa loty, ale w ramach obu misji wyniesiono na orbitę funkcjonalne satelity dla rosyjskiej armii. Większą Angarę A5 wystrzelono trzykrotnie, wszystkie z atrapami ładunku. Ostatni start Angary A5 w 2021 roku nie powiódł się z powodu problemu z górnym stopniem rakiety Persei. Górny stopień Oriona, który ma latać podczas następnej misji Angara A5, to zmodyfikowana wersja Persei, wzorowana na górnym stopniu Block-DM, którego korzenie sięgają lat 60. XX wieku.

Zasadniczo lot Angara A5 umożliwi inżynierom przetestowanie zmian w górnej scenie i umożliwi Rosji uruchomienie drugiej wyrzutni w Wostocznym, która sama w sobie jest pogrążona w korupcji i opóźnieniach. Rakiety Sojuz średniego podnoszenia wystrzeliwane są z Wostocznego od 2016 roku.