Recenzja Spacemana w serwisie Netflix: Powolne i smutne science-fiction

Naprawdę trudno jest utożsamić się z obcymi stworzeniami, bo są takie dziwne. Osoby, które osiągają najwyższe wyniki, mają odmienną kulturę, biologię i systemy wierzeń, które odróżniają ich od ludzi i dlatego są trudne do zrozumienia. Obcy w filmie Netflix astronauta Jeden z niedawnych przykładów: gigantyczny pająk z wijącymi się pazurami, niepokojącymi ludzkimi ustami, kojącym głosem Paula Dano i zdolnością do nieliniowego doświadczania czasu. Jednak z tym dziwnym stworzeniem można się bardzo utożsamić. Jest ciekawy, spostrzegawczy i skłonny do pocieszania, aby złagodzić stres. To na pewno przerażające, ale w pewnym sensie mi się to podoba. A ponieważ Adam Sandler jest wyjątkowo powściągliwy w roli wypalonego astronauty, jego obecność tworzy smutny, anonimowy science-fiction.

Film wyreżyserował Johan Renck i powstał na podstawie powieści Czeski kosmonauta Jaroslav Kalvar, astronauta Fabuła skupia się na czeskim astronautze Jakubie (Sandler), który wyrusza na samotną misję mającą na celu zbadanie dziwnego zjawiska zwanego Obłokiem Chopra, gdzieś w pobliżu Jowisza. Jacob ma niewiele osób, z którymi może porozmawiać — jego przełożony Peter (Kunal Nayyar) zawsze ma go pod ręką, aby wszystko było na dobrej drodze, a dzięki urządzeniu wyglądającemu jak lata 80. może rozmawiać na czacie wideo ze swoją żoną Lenką (Carey Mulligan) gabinet gier – ale jest odizolowany fizycznie. Sytuacja się pogarsza, a rozmowy z Lenką stają się coraz rzadsze. Prowadzi to do spędzania dużej ilości czasu samotnie w ciszy przestrzeni i refleksji.

I nagle nie był już sam. Za wcześnie astronauta, Do Jacoba dołącza tajemniczy kosmita, któremu ostatecznie nadano imię Hanus (Dano). Gigantyczny pająk jest zafascynowany ludźmi i spędza nieograniczoną ilość czasu na poznawaniu naszej historii, języka i zwyczajów. Jednak Jacob szczególnie go pociąga: jako podróżujący samotnie Hanus czuje pociąg do samotnego kosmonauty. Kiedy Jacob otrząsa się z szoku wywołanego przez gigantycznego gadającego pająka, który nagle pojawia się w jego pustym świecie, obaj szybko się łączą.

Hanos ma zdolność widzenia myśli i wspomnień Jacoba i wykorzystuje tę zdolność do odkrywania jego przeszłości, ale przede wszystkim do zrozumienia jego pogarszających się relacji z Linką. To trochę Wieczne słońce nieskazitelnego umysłuz tą różnicą, że Hanus przyjmuje rolę podobną do terapeuty: ze swojej bezstronnej perspektywy jest w stanie wykorzystać szczegóły z życia Jacoba, aby dowiedzieć się, jak i dlaczego sprawy potoczyły się tak, a nie inaczej, a następnie być brutalnie szczerym w swoich ustaleniach . astronauta Historia zaczyna się jako słodka, ale dziwaczna opowieść o przyjaciołach, ale ostatecznie zamienia się w surową eksplorację samotności i pogodzenie się z naszymi osobistymi niepowodzeniami.

Ponieważ większość filmu rozgrywa się z udziałem dwóch postaci znajdujących się w małym statku kosmicznym, występy są głównym powodem, dla którego film wypadł tak dobrze. Sandler na pierwszy rzut oka wydaje się trochę dziwny – ma w pewnym sensie czeski akcent, ale też go nie ma – ale pokazuje tu nową stronę siebie, taką, która nie jest kompletnym idiotą ani kłębkiem zszarganych nerwów. Jest cichy i powściągliwy, a jego wygląd wygląda na zmęczonego człowieka cierpiącego zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Tymczasem Dano jest na przemian zimny i ciepły, z ciekawym punktem widzenia (na przykład jego rasa nie czuje się winna), który czasami staje się sentymentalny. (Okazuje się, że Nutella smakuje bardzo podobnie do niektórych larw z jego rodzinnego świata.) Ta dwójka dobrze się bawi: Jacob chce ignorować prawdę, a Hanus nie może przestać jej wydobywać na powierzchnię.

Ostatecznie historia powraca do podstawowej tajemnicy science fiction i astronauta Bardzo dobrze radzi sobie z łączeniem tych wątków w sposób, który wydaje się naturalny i kończy się pełną nadziei nutą, bez przechodzenia w stereotypowe szczęśliwe zakończenie. To smutne, to prawda, ale działa oczyszczająco – i niemal sprawia, że ​​masz ochotę przytulić gadającego pająka. Nawet jeśli Hanos nigdy nie miał na to ochoty.

astronauta Teraz jest transmitowany strumieniowo w serwisie Netflix.