29 marca, 2024

MSPStandard

Znajdź wszystkie najnowsze artykuły i oglądaj programy telewizyjne, reportaże i podcasty związane z Polską

Naukowcy twierdzą, że lodowiec Thwaites „Doomsday” złapie „swoje gwoździe”

Naukowcy twierdzą, że lodowiec Thwaites „Doomsday” złapie „swoje gwoździe”

Lodowiec Thwaites, zdolny podnieść poziom morza o kilka stóp, wzdłuż swojej podwodnej podstawy ulega erozji, gdy planeta się ociepla. w nauka Publikując w poniedziałek w Nature Geoscience, naukowcy opisują historyczne wycofanie się lodowca, mając nadzieję, że dowiedzą się z jego przeszłości, co lodowiec prawdopodobnie zrobi w przyszłości.

Odkryli, że w pewnym momencie w ciągu ostatnich dwóch stuleci podstawa lodowca zniknęła z dna morskiego i cofała się w tempie 2,1 kilometra rocznie. To dwa razy więcej niż naukowcy zaobserwowali w ciągu ostatniej dekady.

Ten szybki rozpad mógł nastąpić „jeszcze w połowie XX wieku”, powiedział w komunikacie prasowym Alistair Graham, główny autor badania i geofizyk morski z University of South Florida.

Wskazuje, że Thwaites mają potencjał do szybkiego upadku w niedalekiej przyszłości, gdy wycofają się poza grzbiet na dnie morskim, pomagając ich utrzymać w ryzach.

„Thwaites naprawdę trzyma się dziś swoich gwoździ i powinniśmy spodziewać się dużych zmian w małej skali czasu w przyszłości – nawet z roku na rok – gdy lodowiec cofnie się poza płytką półkę na dnie” – powiedział Robert Larter, geofizyk morski i jeden z autorów badania, uczestnicy British Antarctic Survey, w oświadczeniu.

Statek badawczy US Antarctic Program Nathaniel B Palmer operuje w 2019 roku w pobliżu wschodniego szelfu lodowego w Thwaites.

Lodowiec Thwaites, znajdujący się na Antarktydzie Zachodniej, jest jednym z największych na Ziemi i większym niż stan Floryda. Ale to tylko część pokrywy lodowej Antarktydy Zachodniej, która według NASA zawiera wystarczającą ilość lodu, aby podnieść poziom morza nawet o 16 stóp.

Wraz z nasileniem się kryzysu klimatycznego region ten był uważnie obserwowany ze względu na jego szybkie topnienie i możliwość rozległego niszczenia wybrzeży.

Sam lodowiec Thwaites od dziesięcioleci niepokoi naukowców. Już w 1973 roku naukowcy zastanawiali się, czy grozi mu zawalenie. Po prawie dekadzie odkryli, że – ponieważ lodowiec spoczywa na dnie morskim, a nie na suchym lądzie – ciepłe prądy oceaniczne mogą stopić lodowiec od dołu, destabilizując go od dołu.

Dzięki tym badaniom naukowcy zaczęli Wzywa obszar wokół Thwaites „Słaba podszewka pokrywy lodowej Antarktyki Zachodniej”.
Łódź robocza odzyskuje autonomiczny pojazd Rán w jednym z fiordów Półwyspu Antarktycznego podczas wyprawy na lodowiec Thwaites w 2019 roku.

W XXI wieku naukowcy zaczęli dokumentować gwałtowny upadek Thwaitesa w serii niepokojących badań.

W 2001 roku dane satelitarne wykazały, że linia uziemiająca cofa się o około 1 kilometr rocznie. W 2020 roku naukowcy znaleźli na to dowody Ciepła woda już płynęła u podstawy lodowca i stopić go od dołu.
Zdjęcia satelitarne pokazują, że największa na świecie pokrywa lodowa rozpada się szybciej niż wcześniej sądzono
Następnie w 2021 r. badania wykazały, że szelf lodowy Thwaites, który pomaga stabilizować lodowiec i zapobiega swobodnemu przepływowi lodu do oceanu, Może się rozbić za pięć lat.

„Z danych satelitarnych widzimy te duże pęknięcia rozchodzące się po powierzchni lodowca szelfowego, zasadniczo osłabiające teksturę lodu; trochę jak pęknięcie przedniej szyby” – powiedział CNN Peter Davis, oceanograf z British Antarctic Survey w 2021 r. „Powoli rozprzestrzenia się po szelfie lodowym i ostatecznie rozpadnie się na wiele różnych kawałków”.

READ  SpaceX ujawnia nowe szczegóły dotyczące trzeciego lotu testowego statku Starship

Poniedziałkowe odkrycia, które wskazują, że Thwaites są w stanie oddalić się znacznie szybciej niż ostatnio sądzono, zostały udokumentowane podczas 20-godzinnej misji w ekstremalnych warunkach, które zdefiniowały podwodny obszar wielkości Houston, zgodnie z komunikatem prasowym.

Badania te były „naprawdę jedynym w życiu zadaniem”, powiedział Graham, ale zespół ma nadzieję wkrótce wrócić, aby zebrać próbki dna morskiego, aby móc określić, kiedy nastąpiły wcześniejsze gwałtowne wycofania. Może to pomóc naukowcom przewidzieć przyszłe zmiany w „lodowcu zagłady”, który wcześniej zakładał, że zmiany będą powoli ulegać zmianom – coś, co Graham powiedział, że to badanie obala.

„Tylko małe kopnięcie w pośladki może wywołać dużą reakcję” – powiedział Graham.