Kiedy NASA Double Asteroid Redirection Test (DART) zderzy się z małą planetoidą Demorphos, będzie to nasza pierwsza próba zademonstrowania naszej zdolności do odwracania uwagi od niebezpiecznych nadlatujących asteroid.
Od dziesięcioleci naukowcy na całym świecie oczyść nieboszukać Potencjalnie niebezpieczne asteroidy blisko ziemi. A gdy astronomowie odkrywają pobliską Ziemię, asteroidy W większej liczbie niż kiedykolwiek zwracamy uwagę na to, jak możemy chronić Ziemia Asteroida musi zostać odkryta na kursie kolizyjnym. Jedną z technik jest brutalna siła, przetestowana, Strzałka Zderzy się z szerokimi na 560 stóp (170-metrowymi) Dimorphos o 19:14 EDT (2314 GMT) 26 września.
Demorphos jest członkiem układu podwójnego z inną asteroidą o średnicy 2600 stóp (780 metrów). Didymus, co czyni go idealnym celem pomiaru naszych możliwości odchyleń. Tak zwane DARTefekt kinetyczny„Zmieni to orbitę Demorphosa wokół Didymusa, a ponieważ dwie skały są związane grawitacją, nie ma szans, aby kolizja przypadkowo wypchnęła Demorphosa w przestrzeń kosmiczną.
Związane z: Największe misje asteroid wszech czasów!
Eksperyment reprezentuje zmianę tempa NASA, która do tej pory skupiała nasz statek kosmiczny na nauce. Jednak według Lindleya Johnsona, dyrektora Biura Koordynacji Obrony Planetarnej NASA, misja DART nie oznacza zmiany w polityce myślenia o niebezpiecznych obiektach, ale raczej kontynuację dotychczasowych prac.
„Nasz statut od samego początku dotyczył nie tylko znajdowania asteroid, ale także pracy nad technologią i technikami, które można wykorzystać do odchylenia asteroidy z jej toru uderzenia, jeśli kiedykolwiek ją znajdziemy” – powiedział Space.com. „DART to tylko pierwszy test tego, co postrzegamy jako trwający program”.
Korzenie DART sięgają 20 lat, kiedy naukowcy z Europejskiej Agencji Kosmicznej przyjrzeli się misji sondy kinetycznej o nazwie „Don Quijote” (od nazwiska rycerza ze słynnej hiszpańskiej powieści). Chociaż ta konkretna misja nigdy nie została zrealizowana, w 2011 roku przedstawiciele NASA i Europejskiej Agencji Kosmicznej omówili możliwą wspólną misję aberracyjną o nazwie AIM (Asteroid Impact Mission). Przekształciło się to w dwie niezależne, ale powiązane misje: DART i Europejską Agencję Kosmiczną Misja Heryktóry pojawi się po DART, odwiedzi Didymus i Demorphos w 2026 roku, aby zobaczyć skutki kolizji i przeprowadzić naukowe badanie układu podwójnej planetoidy.
Jeśli DART odniesie sukces, planetolodzy uważają to za po prostu Początek naszych wysiłków Aby dowiedzieć się, jak bronić Ziemi przed niebezpiecznymi asteroidami.
„Z pewnością będziemy chcieli przeprowadzić testy w przyszłości, niezależnie od tego, czy będą to testy przeciwko innemu typowi asteroidy, czy też przetestować inną technologię, taką jak grawitacja” – powiedział Johnson. Ciągnik grawitacyjny polega na zaparkowaniu dużego statku kosmicznego obok asteroidy. Statek kosmiczny, pomimo swoich niewielkich rozmiarów w porównaniu z asteroidą, będzie miał wystarczającą grawitację, aby przyciągnąć asteroidę do siebie. wydanie napęd jonowyTeoretycznie traktor byłby w stanie odciągnąć asteroidę od kursu kolizyjnego Ziemi.
Alternatywnie, ciąg silnika jonowego może odepchnąć małą asteroidę od Ziemi. Albo reflektory słoneczne umieszczone na powierzchni asteroidy mogą wykorzystywać światło słoneczne do odpychania kosmicznych skał.
„Jest wiele pomysłów” – powiedział Johnson.
Jednak podczas gdy te metody odchylania powinny działać w przypadku mniejszych asteroid, odchylanie większych asteroid ma większy wpływ. Według Patricka Michela, naukowca z francuskiego Narodowego Centrum Badań Naukowych (CNRS) i głównego badacza misji HERA, możliwość odchylenia asteroidy o szerokości 1 kilometra byłaby „marzeniem”.
Wątpi jednak, abyśmy mogli odbić tak dużą asteroidę za pomocą tylko zderzacza kinetycznego. „Nie sądzę, że to zadziała, ponieważ jest tak duży” – powiedział Space.com.
Więc co może zadziałać przeciwko większej asteroidzie? „Mamy próg wielkości, w którym musimy wspomnieć „złe słowo”: energia jądrowa” – powiedział Michel. „Do przemieszczenia asteroidy o wielkości kilometra potrzeba by tyle energii, że tylko urządzenie nuklearne mogłoby ją dostarczyć. Dobrą rzeczą jest to, że wiemy o wszystkich obiektach, które mają około kilometra długości i przynajmniej nic nam nie zagraża. na następne stulecie”.
Teoretycznie daje nam to czas, chociaż możliwe jest wykrycie asteroidy na kursie kolizyjnym, biorąc pod uwagę, że do odnalezienia jest jeszcze duża liczba takich kosmicznych skał.
Astronomowie spodziewają się, że po orbicie Ziemi znajduje się około 25 000 dużych obiektów. Spośród tych o średnicy ponad 1 kilometra, które mogłyby zagrozić cywilizacji, odkryto około 97%. W przypadku mniejszych, o średnicy 460 stóp (140 metrów) lub większych, może to być znaczące Szkody regionalne Jeśli uderzy w ziemię, do tej pory znaleziono około 42%. Żadnego nie znaleziono na kursie kolizyjnym z Ziemią, przynajmniej nie w następnym stuleciu.
Naukowcy wciąż prowadzą badania, przy czym wnoszą wkład liczne obserwatoria naziemne i kosmiczne. Teleskopy Pan-STARRS na Hawajach i Catalina Sky Survey w Arizonie zostały sfinansowane przez NASA w celu prowadzenia poszukiwań planetoid bliskich Ziemi. Obserwatorium Vera C Robin W Chile będzie również odgrywać swoją rolę, gdy pod koniec tej dekady rozpocznie działalność naukową. W kosmosie NASA Niway Misja – nowy cel nadany starożytnym statkom kosmicznym na dużą skalę w podczerwieni, poprowadził ładunek, znajdując tysiące asteroid.
Łącznie te poszukiwania obecnie znajdują średnio około 500 dużych obiektów bliskich Ziemi (NEO) każdego roku, Według NASA. Ale z 25 000 podejrzanych asteroid w pobliżu Ziemi, które mają ponad 460 stóp wysokości, tylko około 10 000 wybranych Jak dotąd, co oznacza, że przy obecnym tempie odkrywania, znalezienie ich wszystkich zajmie kolejne 30 lat.
Aby przyspieszyć działania, NASA planuje wystartować Misja NEO Geodeta Nie później niż w 2026 roku. Jako kosmiczny teleskop na podczerwień, NEO Surveyor będzie wyszukiwał i charakteryzował wszystkie asteroidy i niebezpieczne komety większe niż 460 stóp i poruszające się w promieniu 30 milionów mil (50 milionów kilometrów) od Ziemi.
„NEO Surveyor ma na celu znalezienie pozostałych grup asteroid w ciągu 10 lat” – powiedział Johnson.
I chociaż DART jest pierwszą misją, która próbuje odwrócić asteroidę, agencje kosmiczne na całym świecie już odwiedzić asteroidy przez lata. Misja NEARShoemaker NASA odwiedziła i wylądowała na asteroidzie Eros w pobliżu Ziemi w 2001 roku, Hayabusa i JAXA. Hayabusa 2 zwróć próbkę Misje, które odwiedziły asteroidy bliskie Ziemi Itokawa A Ryugu. Agencja NASA Ozyrys Rex Misja obecnie dostarcza próbki do domu z asteroidy benoi oczywiście HERA dołączy do szeregów po uruchomieniu w 2024 roku. Misje te charakteryzują różne typy asteroid znajdujących się w pobliżu Ziemi i określają ich skład i strukturę wewnętrzną, co pomaga określić, jak skuteczne będą misje odchylania.
Na razie jednak wszystkie oczy zwrócone są na DART i jej spotkanie z Didymos i Dimorphos 26 września. Jeśli misja przebiegnie zgodnie z planem – a to wciąż duże „jeśli” – da nam to pewność, że ludzie mają realny sposób na ochronę Ziemi.
Obserwuj Keitha Coopera na Twitterze @21stCenturySETI. Podążaj za nami na Twitterze Umieść tweeta i dalej Facebook.
„Kawioholik. Fanatyk alkoholu na całe życie. Typowy ekspert podróży. Skłonny do napadów apatii. Internetowy pionier”.
More Stories
Jądro Plutona prawdopodobnie powstało w wyniku starożytnego zderzenia
Ten aktywny wulkan na Antarktydzie wyrzuca prawdziwy złoty pył
Należąca do NASA Fermi nie widzi żadnych promieni gamma pobliskiej supernowej