Mars ma ogromny zbiornik wody, który mógłby wypełnić ziemskie Morze Czerwone • Earth.com

Ponad półtorej dekady temu misja Mars Express postanowiła odkryć tajemnice powierzchni Marsa, koncentrując się na tajemniczej formacji Medusae Fossae (WRF).

Ten interesujący obiekt geologiczny, początkowo badany pod kątem rozległych złóż, pozostaje przedmiotem spekulacji i ciekawości. Jednak dzisiaj, dzięki nowym badaniom, zasłona skrywająca WRF została wreszcie podniesiona.

Głęboka woda w formacji Medusae Fossae na Marsie

Thomas Watters, z Instytut Smithsona w USA i główny autor zarówno oryginalnych, jak i najnowszych badań, rzuca światło na te najnowsze ustalenia.

„Ponownie zbadaliśmy WRF, korzystając z nowszych danych z Radar ekspresowy MARSIS„Odkryliśmy, że osady są znacznie grubsze, niż sądziliśmy: mają nawet 3,7 km grubości” – mówi Watters.

„Co ciekawe, sygnały radarowe odpowiadają temu, czego spodziewamy się zobaczyć z pokryw lodowych i są podobne do sygnałów, które widzimy z czap polarnych Marsa, o których wiemy, że są bardzo bogate w lód”.

Wystarczająca ilość wody, aby wypełnić Ziemię Morza Czerwonego

Konsekwencje tego odkrycia są głębokie. Jeśli lód w formacji Medusae Fossae się stopi, może pokryć Marsa warstwą wody o grubości… Głębokość 1,5 do 2,7 metra.

Stanowi to największy zbiornik wodny, jaki kiedykolwiek odkryto w tym regionie Marsa, zawierający wystarczającą ilość wody, aby dorównywać rozmiarem Morza Czerwonego na Ziemi.

Formacja Medusae Fossae sama w sobie jest cudem geologicznym, rozciągającym się na setki kilometrów i wznoszącym się na kilka kilometrów.

Leży na skrzyżowaniu marsjańskich wyżyn i nizin i jest potencjalnym głównym źródłem marsjańskiego pyłu i jednym z najbardziej rozległych złóż na planecie.

Poprzednie badania powstawania Medusae Fossae

Wstępne obserwacje wykonane przez Mars Express wykazały lodowaty charakter formacji Medusae Fossae ze względu na jej przejrzystość radarową i niską gęstość.

Jednak alternatywne teorie sugerują, że przyczyną tej formacji może być masowe nagromadzenie pyłu unoszonego przez wiatr, popiołu wulkanicznego lub osadu.

Oto nowe dane radarowe: „Biorąc pod uwagę jego głębokość, gdyby WRF były jedynie gigantyczną stertą pyłu, spodziewalibyśmy się, że ustabilizują się pod własnym ciężarem” – mówi współautorka Andrea Cicchetti z Uniwersytetu Harvarda. Narodowy Instytut Astrofizyki, Włochy.

„Stworzyłoby to coś znacznie gęstszego niż to, co już widzimy na Marsie. Kiedy modelowaliśmy zachowanie różnych materiałów wolnych od lodu, nie było nic, co odtworzyłoby właściwości MFF – potrzebowaliśmy lodu.

Napisanie na nowo historii Marsa

Obecne rozumienie obszar WRF Wskazuje na powstawanie warstw pyłu i lodu, zwieńczonych warstwą ochronną suchego pyłu lub popiołu o grubości setek metrów.

Chociaż Mars wydaje się teraz jałowy, wykazuje oznaki bogatej w wodę przeszłości, w tym pozostałości kanałów rzecznych, starożytne dna oceanów i wyrzeźbione przez wodę doliny.

To odkrycie dużych ilości lodu w pobliżu równika marsjańskiego, podobnego do tego znalezionego pod powierzchnią WRF, wskazuje na radykalnie inną erę klimatyczną w historii planety.

„Ta najnowsza analiza podważa nasze zrozumienie powstawania Medusae Fossae i rodzi tyle samo pytań, co odpowiedzi” – mówi Colin Wilson, naukowiec projektu ESA odpowiedzialny za Mars Express i statek kosmiczny. Sonda kosmiczna ExoMars (TGO) należąca do ESA.

„Jak dawno temu powstały te osady lodu i jak wyglądał wówczas Mars? Jeśli potwierdzi się, że są to lód wodny, te masywne osady zmienią nasze rozumienie historii klimatu Marsa. Jakikolwiek zbiornik starożytnej wody byłby świetnym celem.” Eksploracja przez człowieka lub zautomatyzowana„.

Konsekwencje dla przyszłej eksploracji Marsa

Dla przyszłych misji marsjańskich odkrycie lodu w miejscach równikowych, takich jak formacja Medusae Fossae, będzie bezcenne.

Misje wymagają lądowania w pobliżu równika, z dala od czap polarnych i lodowców na dużych szerokościach geograficznych, a woda jest zasobem o krytycznym znaczeniu.

Jednak Wilson ostrzega: „Osady MYF, zakopane pod rozległymi warstwami pyłu, pozostają na razie nieuchwytne. Jednak każde odkrycie marsjańskiego lodu wzbogaca naszą wiedzę na temat historii hydrologicznej planety i obecnego rozkładu wody”.

Mars Express w dalszym ciągu mapuje lód wodny głęboko pod powierzchnią, podczas gdy sonda TGO Mars Orbiter, wyposażona w instrument FREND, bada wskaźniki wody przypowierzchniowej.

Odkrycie w ramach projektu FREND regionu bogatego w wodór, wskazującego na obecność lodu wodnego, w Valles Marineris na Marsie w 2021 r. oraz trwające mapowanie osadów płytkowodnych uzupełniają tę wiedzę.

„Nasze wspólne wysiłki mające na celu badanie Marsa stopniowo odkrywają tajemnice naszej planetarnej sąsiadki, oferując wgląd w jej przeszłość i potencjał przyszłych eksploracji” – podsumowuje Colin Wilson.

Odkryj tajemnice Marsa

Podsumowując, ostatnie odkrycia Mars Express dotyczące powstawania Medusae Fossae stanowią kamień milowy w naszym rozumieniu Marsa i jego historii klimatycznej.

Odkrycie rozległych złóż lodu, kwestionujące dotychczasowe koncepcje i odkrywające potencjalną skarbnicę zasobów wodnych, wzbogaca naszą wiedzę o Czerwonej Planecie i zmienia perspektywy przyszłych eksploracji.

Odkrycia te przybliżają nas do odkrycia tajemnic Marsa i dają obiecujące perspektywy zarówno odkryć naukowych, jak i perspektyw eksploracji człowieka.

W miarę jak kontynuujemy badania i analizy, każdy fragment danych uzupełnia złożoną mozaikę przeszłości Marsa, dostarczając stale rozwijającej się narracji o tej fascynującej sąsiadującej planecie.

Historia wody na Marsie

Badanie to zostało przeprowadzone już wcześniej Europejska Agencja Kosmiczna.

—–

Podoba Ci się to, co przeczytałem? Zapisz się do naszego newslettera, aby otrzymywać ciekawe artykuły, ekskluzywne treści i najnowsze aktualizacje.

—–

Odwiedź nas w EarthSnap, bezpłatnej aplikacji udostępnionej przez Erica Rallsa i Earth.com. —–