Jim Irsay to bez wątpienia ten, który strzela do Jonathana Taylora

Dyrektor generalny Colts, Chris Ballard, znajduje się w delikatnej sytuacji i zdaje sobie z tego sprawę.

Bez względu na to, co zrobi, aby rozwiązać impas w sprawie uciekającego Jonathana Taylora, Ballard ma związane ręce przez fakt, że ostatecznie to właściciel Jim Irsay decyduje o losach drużyny.

Takie było ogólne wrażenie od chwili, gdy Irsay zaczął kłócić się z Taylorem. Zaczęło się od bojowego tweeta Irsay dotyczącego upadającego rynku i ogólnych wysiłków na rzecz jego poprawy dla mężczyzn na tym stanowisku. Sytuacja szybko przerodziła się w chaos, który obejmował spotkanie Taylora i Irsay w jego autobusie, wniosek biznesowy Taylora wkrótce wyszedł na światło dzienne po tym spotkaniu, a Irsay nalegał na Taylora. Nie podlega obrotowi!i ktoś (najprawdopodobniej Irsay) mówi kilku reporterom, że Colts prawdopodobnie zmieniliby oznaczenie Taylora z fizycznie niezdolnego do występu (co podniosłoby jego pensję) na kontuzję niezwiązaną z piłką nożną (co pozwoliłoby Coltsom usztywnić go ).

Przez cały ten czas Ballard pozostawał w dużej mierze spokojny i pełen honoru, utrzymując w całej lidze reputację, na którą pracował przez całą karierę.

Jeśli istniały jakiekolwiek wątpliwości, że Irsay kierował programem w sprawie Taylora, wątpliwości te zostały rozwiane w środę, kiedy reporterzy naciskali Ballarda na proste pytanie, dlaczego Colts nie przedłużą teraz kontraktu Taylora.

Za pośrednictwem Zacha Keefera z TheAthletic.com Ballard powtarzał: „Płacisz świetnym graczom”. To skłoniło Jamesa Boyda z TheAthletic.com do zadania Ballardowi prostego pytania: „Dlaczego mu w takim razie nie zapłacimy?”

Powiedział Ballard:W zeszłym roku wygraliśmy cztery mecze. Wygraliśmy cztery mecze„.

Najwyraźniej kilka zwycięstw w sezonie, w tym Matt Ryan zasiadający na ławce rezerwowych (prawdopodobnie przez resztę roku), następnie zwolnienie Franka Reicha, a następnie mianowanie niedoświadczonego i żałośnie przereklamowanego trenera tymczasowego, nie umniejsza wielkości Taylora. . Ballard był jednak niepewny, więc przytoczył swój bilans zwycięstw i porażek, zamiast uciekać się do szczerości.

Bezceremonialna odpowiedź była następująca: nie płacimy Taylorowi, ponieważ facet, który wypisuje czeki, nie chce tego zrobić.

W ten sposób Colts radzą sobie ze swoimi świetnymi biegaczami przez ponad 20 lat. Zamiast podpisać z nim drugi kontrakt, sprzedali Marshalla Faulka na pierwsze miejsce w 1994 roku. Wymienili się za Faulka, wybierając Edgerrina Jamesa w pierwszej rundzie. Wypuścili Jamesa z jego debiutanckiego kontraktu, oznaczyli go raz, a następnie pozwolili mu odejść za pośrednictwem bezpłatnej agencji. (Wymienili Jamesa, wybierając Josepha Addai w pierwszej rundzie.)

W przypadku Taylora Irsay chce pozwolić Taylorowi na rozpoczęcie swojej umowy, oznaczyć go raz lub dwa razy, a następnie zatrudnić jego następcę po jego odejściu. Taki jest plan oparty na uprawnieniach przyznanych Irsay na mocy układu zbiorowego.

Taylor próbuje obejść ten plan. Choć powinien był wytrzymać, Colts (a przynajmniej Irsay) wydają się sądzić, że wytrzyma i podają chirurgicznie naprawioną kostkę jako powód, aby nie grać, dopóki nie dostanie kontraktu, którego Irsay nie da.

Ale Ballard nie mógł tego powiedzieć. Musiał powiedzieć coś innego. Zamiast powiedzieć coś w stylu: „No cóż, Taylor nie był świetny w zeszłym roku”, Ballard wskazał na brak doskonałości ze strony zespołu.

Po raz kolejny Ballard jest tym, który, jeśli mu pozwoli, mógłby właściwie rozwiązać ten bałagan. Ale wszystko wskazuje na to, że Irsay chce w pełni wykorzystać warunki CBA, płacić Taylorowi rocznie i iść dalej, nie dając mu dotychczasowego kontraktu.

To jest sedno problemu. W tej chwili jedynym wyjściem z tej sytuacji jest wymiana go przed ostatecznym terminem 31 października lub po oznaczeniu go w 2024 r.

Lepszym rozwiązaniem dla Irsay byłoby pozwolenie Ballardowi na przejęcie władzy, naprawienie stosunków z Taylorem i umożliwienie Ballardowi podpisania kontraktu z Taylorem, którego Irsay odmawia.