Fragmenty asteroidy, która zabiła dinozaury, mogły zostać znalezione w miejscu skamieniałości

Greenbelt, MD — Odkryto prymitywne fragmenty sondy, która zabiła dinozaury, twierdzą naukowcy badający miejsce w Północnej Dakocie, które jest kapsułą czasu z tamtego katastrofalnego dnia 66 milionów lat temu.

Naukowcy szacują, że obiekt, który trafił na półwysep Jukatan w dzisiejszym Meksyku, miał około sześciu mil szerokości, ale identyfikacja obiektu pozostała. temat dyskusji. Czy to asteroida czy kometa? Jeśli to asteroida, jakiego rodzaju — lity metal czy sterta kamieni i pyłu utrzymywana razem przez grawitację?

„Jeśli rzeczywiście jesteś w stanie go zidentyfikować, a zamierzamy to zrobić, możesz powiedzieć:„ Cudownie, wiemy, co to było ”- Robert De Palma, paleontolog, który kierował wykopaliskami na tym stanowisku, powiedział w środę podczas wykładu w Goddard Center, NASA Space Flight Center w Greenbelt, Maryland.

Rzecznik Goddard powiedział, że nagranie wideo z rozmowy i późniejszej dyskusji między panem de Palmą a wybitnymi naukowcami NASA zostanie opublikowane w Internecie w ciągu tygodnia lub dwóch. Wiele z tych samych odkryć zostanie omówionych w: Dinozaury: ostatni dzień, dokument BBC z narracją Davida AttenboroughKtóry zostanie wyemitowany w Wielkiej Brytanii w kwietniu. W USA PBS Nova wyemituje wersję dokumentu w przyszłym miesiącu.

Kiedy ciało uderzyło w ziemię, wyrzeźbiło krater o szerokości około 100 mil i głębokości prawie 20 mil, roztopiona skała rozsypała się w powietrzu i ostygła w szklane kule, jedna z wizytówek uderzeń meteorytów. W artykule z 2019 r. pan de Palma i współpracownicy opisują, w jaki sposób padające z nieba granulki zatykają skrzela jesiotra, dusząc je.

Zwykle zewnętrzne strony kulek uderzeniowych zostały zmineralizowane przez miliony lat reakcji chemicznych z wodą. Ale w Tanis niektóre wpadły w żywicę drzewa, która zapewniła ochronną powłokę z bursztynu, czyniąc je tak czystym, jak w dniu, w którym się uformowało.

W najnowszych odkryciach, które nie zostały jeszcze opublikowane w recenzowanym czasopiśmie naukowym, pan de Palma i jego koledzy badacze skupili się na fragmentach nieroztopionej skały w szkle.

„Są tam wszystkie te brudne drobiazgi”, powiedział De Palma, doktorant na University of Manchester w Anglii i adiunkt na Florida Atlantic University. „Każda plamka wyłaniająca się z tego pięknego przezroczystego szkła jest kawałkiem gruzu”.

Odnalezienie kulek pokrytych bursztynem, jak powiedział, jest równoznaczne z wysłaniem kogoś w czasie do dnia uderzenia, „pobraniem próbki, zapakowaniem jej i zachowaniem na razie dla naukowców”.

Większość kawałków skał zawiera wysoki poziom strontu i wapnia, co wskazuje, że były one częścią skorupy wapiennej, w którą uderzył meteoryt.

Pan de Palma powiedział, że kompozycja części wewnątrz dwóch kul jest „zupełnie inna”.

„Nie zostały wzbogacone wapniem i strontem, jak byśmy się spodziewali” – powiedział.

Zamiast tego zawierały wyższy poziom pierwiastków, takich jak żelazo, chrom i nikiel. Ta mineralogia wskazuje na obecność asteroidy, w szczególności typu znanego jako chondryt węglowy.

„Widzenie części przestępcy to po prostu doświadczenie pełne wstrząsów” – powiedział de Palma.

Wynik wspiera odkrycie Zgłoszone w 1998 roku przez Franka Kate, geochemik na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles. Dr Kite powiedział, że znalazł fragment meteorytu w próbce rdzenia wywierconej na Hawajach, ponad 5000 mil od Chicxulub. Dr Kite powiedział, że fragment o średnicy około jednej dziesiątej cala pochodzi z uderzenia, ale inni naukowcy byli sceptyczni, czy jakiekolwiek kawałki meteorytu mogły przetrwać.

„Właściwie jest to zgodne z tym, co powiedział nam Frank Kate lata temu” – powiedział De Palma.

W e-mailu dr Kyte powiedział, że nie można ocenić roszczenia bez spojrzenia na dane. „Osobiście spodziewałbym się, że gdyby w tym pocisku znajdował się jakikolwiek materiał meteorytowy, byłby on niezwykle rzadki i mało prawdopodobny do znalezienia w kolosalnych objętościach innych pocisków w tym miejscu” – powiedział. – Ale może mieli szczęście.

Wygląda również na to, że w niektórych kulkach są bąbelki, powiedział pan de Palma. Ponieważ granulki nie wydają się być popękane, możliwe, że zawierały kawałki powietrza sprzed 66 milionów lat.

Byłoby fascynujące porównać fragmenty Tanis z próbkami zebranymi przez Goddarda z NASA, powiedział Jim Garvin. Misja NASA OSIRIS-REX, statek kosmiczny w drodze na Ziemię Po wizycie w Bennu podobna, ale mniejsza asteroida.

Najnowsze technologie wykorzystywane do badania skał kosmicznych, takie jak Niedawno otworzyłem próbki z misji Apollo 50 lat temuMoże być również stosowany w Tanis. – Będą działać doskonale – powiedział dr Garvin.

W przemówieniu pan de Palma zaprezentował również inne znaleziska skamieniałości, w tym dobrze zachowaną nogę dinozaura, zidentyfikowaną jako roślinożerny tezylozaur. „To zwierzę zostało zachowane w taki sposób, że masz te trójwymiarowe odciski skóry” – powiedział.

Nie ma dowodów na to, że dinozaur został zabity przez drapieżnika lub chorobę. Sugeruje to, że tyranozaur mógł umrzeć w dniu uderzenia meteoru, prawdopodobnie z powodu utonięcia w wodach powodziowych, które zatopiły Tanis.

„To wygląda jak dinozaur z CSI” – powiedział de Palma. Powiedział: „Teraz jako naukowiec nie powiedziałbym: 'Tak, w 100 procentach mamy zwierzę, które zginęło w wypadku kolizji’”. Czy to jest zgodne? tak.”

Neil Landmann, emerytowany kurator Departamentu Paleontologii w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku, odwiedził Tanis w 2019 roku. Zobaczył jedną ze skamieniałości wiosłonosa z kulistymi kulkami w skrzelach i jest przekonany, że miejsce to rzeczywiście uchwyciło dzień katastrofy i jej konsekwencje z pierwszej ręki. „To prawdziwa okazja” – powiedział w wywiadzie telefonicznym.

Pan de Palma pokazał również zdjęcia embrionu latającego gada, który żył w czasach dinozaurów. Badania pokazują, że jajo było tak delikatne, jak u współczesnych gekonów, oraz że wysoki poziom wapnia w kościach i bocznych wymiarach płodu Obsługuj bieżące wyszukiwanie Aby gady mogły latać po wykluciu.

Steve Brusatte, paleontolog z Uniwersytetu w Edynburgu w Szkocji, który był konsultantem przy filmie dokumentalnym BBC, jest również przekonany, że tego dnia ryby zginęły, ale musi jeszcze potwierdzić, że dinozaury i jajo pterozaura były również ofiarami oddziaływanie.

„Jeszcze nie widziałem dowodów na wsad” – powiedział w e-mailu. „To wiarygodna historia, ale nie została jeszcze udowodniona ponad wszelką wątpliwość w recenzowanej literaturze”.

Ale powiedział, że embrion pterozaura jest „niesamowitym odkryciem”. Choć początkowo był sceptyczny, dodał, że po obejrzeniu zdjęć i innych informacji „byłem osłupiały. Dla mnie to może być najważniejsza skamielina z Tanis”.