Drugi Braves, Michael Harris, prowadzi kolegę z drużyny Spencera Stridera w NL ROY

The Brave wierzyli w Atlantę Michaela Harrisa II Miał potencjał, aby przynajmniej utrzymać się w głównych zawodach po tym, jak zaimponował personelowi front office i trenerowi podczas wiosennych treningów zarówno w 2021, jak i 22.

Wiedzieli przynajmniej, że jest najlepszym defensywnym zawodnikiem w organizacji, a ponieważ środkowi gracze kolegiaty Braves trafiali do 186 do 27 maja, a drużyna poniżej 500, postanowili rzucić kostką.

The Braves wezwali 21-latka z Double-A, mimo że rozegrał tylko 43 mecze powyżej klasy A. Harris nagrodził wiarę Braves jednym z najlepszych debiutanckich sezonów w historii klubu, osiągając 0,297/0,339/0,515 z 19 biegami do domu i 20 skradzionymi bazami, grając jednocześnie świetną obronę.

Harris powiedział: „Czuję, że cały sezon był nierealny. Szedłem dzień po dniu i myślałem, że żyję snem. Ale teraz, gdy sezon się skończył, myślę, że mogę spojrzeć wstecz i pomyśleć o tym, jak szalony był rok i jak szybko poszło”.

Harris pokonał kolegę z drużyny Spencera Strydera aby zdobyć tytuł Debiutanta Roku National League w poniedziałek, z 22 głosami za pierwsze miejsce i 134 punktami do ośmiu głosów za pierwsze miejsce i 103 punktami Stridera. Zawodnik St Louis Cardinals Brendana Donovana W głosowaniu zajął trzecie miejsce.

Harris i Strider są dopiero czwartą parą kolegów z drużyny, która zakończyła głosowanie 1-2 od czasu rozpoczęcia głosowania w 1980 roku, dołączając do drużyny Braves Craiga Kimbrella i Freddiego Freemana W 2011 roku Jerome Walton i Dwight Smith byli Cubs w 1989, a Alvin Davis i Mark Langston byli Mariners w 1984.

Harris jest dziewiątym graczem w historii Braves, który zdobył tytuł Rookie of the Year.

Harris uderzał .305 dla Double-A Mississippi, kiedy Braves go wezwali. Dwa dni później Strider po raz pierwszy wystartował po tym, jak został wyrzucony z bullpen na rozpoczęcie sezonu. Braves uderzyli od razu, wygrywając 15 z rzędu od 1 do 15 czerwca, podczas gdy Harris osiągnął 370 w tym odcinku. The Braves ostatecznie odbili się po 10,5 meczach za Mets pod koniec maja i zdobyli piąty z rzędu tytuł NBL.

„Jest bardzo spokojny i bardzo konsekwentny” – powiedział główny trener Brian Snicker o Harrisie na początku września. „Wszystko. Może cię pokonać na różne sposoby. Rękawicą, rękami, nogami, kijem. To bardzo dobre cechy u gracza, który może zrobić wiele, aby wpłynąć na mecz”.

Ogólne narzędzia Harrisa – jego pomiary Statcast obejmowały ponadprzeciętną zewnętrzną ocenę 92 percentyla w obronie, 95 procent w rankingu prędkości sprintu i 95 procent w sile ramion – pomogły mu osiągnąć sezon 5,3-WAR, co plasuje go dopiero na 34 miejscu w rankingu. Z WOJNĄ 5.0 od początku ery dywizji w 1969 roku.

Zrobił to w zaledwie 114 meczach, najmniej ze wszystkich graczy na liście. Jedynymi debiutantami roku od 2010 roku z najwyższym poziomem wojennym byli Mike’a Troutai José Abreui Aaron Sędzia i Dom Alonso.

„Zdecydowanie miał świetny sezon. Zdecydowanie też mieliśmy podobne liczby”, „Rookie of the Year MLS”. Julio Rodriguez powiedział o Harrisie. „Jest ekscytującym graczem, młodym talentem i nie boi się. Uwielbiam jego grę. „

W połowie sierpnia Braves nagrodzili Harrisa ośmioletnim przedłużeniem kontraktu o wartości 72 milionów dolarów do 2030 roku, z dwoma sezonami opcji klubowych, które mogą sprawić, że będzie wart 102 miliony dolarów w ciągu 10 lat. Nieźle jak na dzieciaka, który dorastał jako fan Braves w Stockbridge w stanie Georgia, 50 mil na południe od Truist Park.

„Tak, nigdy nie myślałem o roku 2030” — powiedział Harris, podpisując umowę. – To daleko. Cieszę się, że mogłem zostać tak długo w Atlancie.

The Braves wybrali dzieciaka z rodzinnego miasta w trzeciej rundzie draftu 2018 — kiedy wiele drużyn uważało Harrisa za miotacza. Zobacz dzielnego zwiadowcę Danę Brown, obecnie dyrektora skautingu, jako zapolowego z siłą i szybkością. Jak Buster Olney napisał na początku tego roku, Braves wezwali Harrisa do uderzenia w Truist Park przed draftem, a on zapełnił ławki na boisku home runami podczas ćwiczeń odbijania.

„Jestem pałkarzem” – powiedział Harris Braves.

Jednak Harris nie osiągnął dużej mocy w nieletnich, trafiając siedem biegów u siebie w klasie 1 w Rzymie w 2021 roku i tylko pięć w tych 43 meczach w Double-A. Po dołączeniu do Braves, trener uderzeń Kevin Setzer zmusił Harrisa do dokonania korekty, opuszczając ręce. Harris natychmiast przyjął zmianę i jego moc wystrzeliła.

Harris spędził pierwsze trzy miesiące, uderzając w dno potężnego składu Atlanty, ale był w pierwszej trójce, przechodząc do ostatniego tygodnia sezonu, kiedy Braves pokonali Mets w decydującej serii, aby zakończyć tytuł dywizji.

„Kiedy dojrzeje i stanie się tym zawodnikiem, wszyscy wiemy, że jest, prawdopodobnie będzie drugi lub trzeci przez długi czas”, powiedział Snicker pod koniec sezonu.

Strider również miał świetny sezon, przechodząc 11-5 z 2,67 ERA i 202 strikeoutami w 131,2 inningsa. Strider został dziesiątym debiutantem od 1969 roku z 200 strikeoutami, pierwszym od Ty Darwish W 2012 roku jego 13,81 strikeoutów na dziewięć narzutów było drugim najwyższym wynikiem w historii miotacza z co najmniej 100 narzutami, ustępując jedynie Gerritowi Cole’owi 13,82 w 2019 roku.

„Wszyscy próbują zidentyfikować określone punkty kontrolne, w które próbują trafić” — powiedział Strider, gdy osiągnął 200 uderzeń. „Nie sądzę, żebym próbował trafić 200 graczy w sezonie. To nie był mój cel. Po prostu wygrywałem mecze, utrzymywałem nas w grach, rzeczy, które mogłem kontrolować i kontrolować”.

Głosowanie może być bliższe, jeśli Strider nie przegapił ostatnich dwóch tygodni z ukośnym stresem. Strider otrzymał również własną nagrodę finansową, kiedy na początku października podpisał sześcioletnie przedłużenie o wartości 75 milionów dolarów, które obejmuje opcję klubową o wartości 22 milionów dolarów na 2029 rok.

Harris i Strider otrzymają również dodatkową premię z puli premii przed arbitrażem uzgodnionej w nowej umowie biznesowej: 750 000 USD dla Harrisa i 500 000 USD dla Strider.