Deszcz meteorów Orionidów osiągnie swój szczyt w tym tygodniu

CNN
–

Jeden z najbardziej oczekiwanych pokazów świetlnych natury ma osiągnąć swój punkt kulminacyjny w tym tygodniu, gdy kosmiczne śmieci i smugi pyłu ze słynnej komety Halley rozprzestrzenią się na nocnym niebie.

Oczekuje się, że deszcz meteorów Orionids osiągnie szczyt o godzinie 14:00 czasu wschodniego w piątek, 21 października, ale najlepiej jest to zauważyć wcześnie w tej strefie czasowej, między północą a świtem. Oglądane prawidłowo, z dala od jasnych świateł i obszarów zanieczyszczonych światłem, widzowie mogą spodziewać się w tym czasie zobaczyć około 10 do 20 meteorów na godzinę, zgodnie z ZiemiaNiebo.

Ze swoim zenitem księżyc zbliży się do słabnącego półksiężyca i nie będzie wystarczająco jasny, by przesłonić widok meteorów. Jednak Bill Cook, szef Biura ds. Środowiska Meteorytycznego NASA, sugeruje, aby patrzeć w dowolne miejsce na nocnym niebie z dala od księżyca, aby lepiej obserwować kule ognia.

„Twoje oczy potrzebują około 45 minut, aby przystosować się do ciemności, stając się bardziej wrażliwymi i widząc bardziej precyzyjnie. Jeśli spojrzysz na swój jasny telefon, światło uliczne lub księżyc, zniszczysz tę noktowizor” – powiedział Cook.

NASA zaleca wyjście co najmniej 30 minut, zanim zobaczysz meteoryaby dostosować się do nocnego nieba.

„Obserwowanie deszczu meteorytów to coś, co wymaga czasu. Powinieneś zaplanować spędzenie kilku godzin na zewnątrz – to nie jest 15-minutowa przygoda” – dodał Cook.

Deszcz meteorów oficjalnie rozpoczął się 26 września i potrwa do około 22 listopada, więc obserwatorzy nieba nadal będą mogli zobaczyć Orionidy po szczycie.

Orionidy promieniują na zewnątrz z konstelacji Oriona Łowcy – konkretnie punktu w pobliżu Miecza Oriona, w pobliżu wielkiej czerwonej gwiazdy Betelgeuse – ale nie musisz znać położenia tego punktu, aby zobaczyć meteoryty; Pojawią się na całym niebie.

Do monitorowania deszczy meteorów nie jest potrzebny żaden specjalny sprzęt, a Orionidy można zobaczyć z każdego regionu świata, jeśli pozwala na to pogoda.

Początki Orionidów

Choć nazwa deszczu pochodzi od jego najbliższej konstelacji, same meteory to odłamki pyłu pozostawione przez kometę Halleya, gdy krąży ona wokół Słońca. Podróż trwa około 76 lat.

Kiedy orbita Ziemi przecina się ze ścieżką orbity komety, napotykamy Orionidy. Na początku maja widzimy te same cząstki w innym punkcie orbity komety, ale tam nosi ona nazwę deszcz meteorów Eta Aquariids.

„Zdarza się to mniej więcej raz w życiu człowieka (kometa Halleya jest widoczna z Ziemi); raz na 76 lat, więc każdy ma szansę zobaczyć kometę Halleya”. „Dla tych, którzy nie widzieli Komety Halleya, jeśli nie chcesz czekać na jej powrót, możesz przynajmniej wyjść i zobaczyć Orionidów.”

Kometa Halleya była tu ostatnia w 1986 roku i powróci w 2061 roku, ale Orionidy przybywają co roku. Meteoryty wydają się być jasne i szybko poruszające się i często pozostawiają statyczne ślady, które mogą świecić na niebie przez kilka sekund po przejściu. Według Cooke’a, jedynymi innymi deszczami meteorów, które wytwarzają jaśniejsze kule ognia, są Perseidy i Geminidy.

W latach od 2006 do 2009 tempo meteorytów prawie się potroiło, wzrastając z 20 na godzinę do 40, a czasami do 70 na godzinę. Cook powiedział, że było to nieoczekiwane zachowanie, które wynikało z przyciągania Jowisza.

– Deszcz meteorów może cię zaskoczyć – dodał. „Prognoza na ten rok dotyczy normalnego zachowania Orionidów, ale nigdy nie wiadomo”.

Inne wydarzenia kosmiczne w tym roku

Według danych, w pozostałej części 2022 roku można zobaczyć jeszcze pięć deszczów meteorów Przewodnik po deszczu meteorytów EarthSky 2022:

• 5 listopada: na południe od Torres

• 12 listopada: Północne Taurydy

• 18 listopada: Leonidy

• 14 grudnia: Bliźnięta

• 22 grudnia: Ursydzi

Są jeszcze dwie pełnie księżyca Stary kalendarz rolnika na rok 2022:

• 8 listopada: Beaver Moon

• 7 grudnia: Zimny ​​księżyc

W tym roku będą jeszcze dwa zaćmienia – jedno słoneczne i jedno księżycowe.

Częściowe zaćmienie Słońca 25 października będzie widoczne dla mieszkańców Grenlandii, Islandii, większości Europy, północno-wschodniej Afryki oraz zachodniej i środkowej Azji. Całkowite zaćmienie Księżyca 8 listopada można zobaczyć w Azji, Australii, Oceanie Spokojnym, Ameryce Południowej i zachodniej części Ameryki Północnej.