Ta skamielina przodka wampirzej kałamarnicy nosi imię Biden

„Ma dokładnie ten sam rozmiar, dokładnie ten sam wiek, dokładnie tę samą lokalizację, dokładnie te same proporcje i są one zachowane trochę inaczej” – powiedział dr Kluge.

Dr Clements, który nie był zaangażowany w badania, powiedział, że nowy artykuł w dużej mierze opiera się na metodach analizy wizualnej, a te pytania można rozwiązać za pomocą analiz chemicznych. „Dzięki pełnej gamie technologii z pewnością będziemy mieli więcej wskazówek lub znacznie więcej odpowiedzi” – powiedział, zauważając, że te techniki mogą być drogie.

Kiedy dr Wahl po raz pierwszy zbadał skamieliny, szukał phragmokonu, kamiennej muszli charakterystycznej dla większości skamieniałych głowonogów, która pomaga im kontrolować pływalność. a łodzik phragmocone jest jego zwiniętą skorupą; a kałamarnica To kość kałamarnicy. Dr Wallen powiedział, że skamieniałe komory Phragmokon są podzielone na zmineralizowane płyty, które są bardzo charakterystyczne i ogólnie dobrze zachowane.

Dr Wallen powiedział, że skamielina G. beargulchensis, przechowywana w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej, zachowuje te charakterystyczne liście. Autorzy są zdania, że ​​skoro ta skamielina i S. bideni zachowały się w tym samym miejscu iw tym samym środowisku, obie powinny mieć zachowane smugi. Ale S.Pedeni nie miał śladu tych szczepów, co wskazuje, że stworzenie nigdy nie miało wewnętrznej powłoki.

Dr Wallen spodziewał się również, że zobaczy ślady prymitywnego trytusa, metalowej przeciwwagi, która zapewni wczesnym głowonogom zdolność pływania poziomo. Ale skamielina S. Bedneya nie miała mównicy, co wskazuje, że „oryginalnie nie istniała”, powiedział dr Wallen.

Zamiast tego analiza naukowców wykazała, że ​​​​wewnętrzna skorupa S.Pideni to gladius, trójkątna pozostałość przypominająca muszlę znaleziona w kałamarnicy i wampirzej kałamarnicy. „To naprawdę nie jest coś, czego ktokolwiek spodziewałby się zobaczyć u zwierzęcia w tym wieku” – powiedział dr Wallen. „Wiedzieliśmy, że szukamy wczesnego wampira.”

Dr Kluge zakwestionował ten wniosek, stwierdzając, że kora mózgowa jest zdeformowanym fragmoconem i komorą ciała G.