Nowe, radykalne badanie twierdzi, że Ziemia ma sześć kontynentów, a nie siedem

Zapomnij o tym, czego nauczyłeś się z geografii w szkole podstawowej, Ziemia najwyraźniej nie ma siedmiu kontynentów.

Od dzieciństwa uczono nas, że świat składa się z Afryki, Antarktydy, Azji, Oceanii, Europy, Ameryki Północnej i Ameryki Południowej. Jednak nowe badania sugerują, że tak nie jest.

Nowe badanie opublikowane w czasopiśmie Badania GondwanyPodobno tak naprawdę mamy tylko sześć kontynentów.

To niezwykłe twierdzenie jest wynikiem szczegółowych badań procesów geologicznych, które doprowadziły do ​​rozpadu Europy i Ameryki Północnej, a także ewolucji tych mas lądowych w czasie.

Główny autor artykułu, dr Jordan Fithian z Uniwersytetu w Derby, wyjaśnił: Earth.comDodał, że ustalenia jego zespołu wskazują, że „płyty tektoniczne północnoamerykańska i eurazjatycka nie oddzieliły się jeszcze fizycznie, jak tradycyjnie sądzono, że miało to miejsce 52 miliony lat temu”.

Zamiast tego, powiedział, płyty te w dalszym ciągu się rozszerzają i dlatego nadal znajdują się w procesie rozpadu, a nie są całkowicie oddzielnymi bytami.

Innymi słowy, Amerykę Północną i Europę można uznać za jeden kontynent, a nie dwa oddzielne kontynenty.

W badaniach wysunięto kilka radykalnych teorii na temat powstania Islandii(Odwiedź Islandię)

Badanie opiera się na wulkanicznej wyspie Islandia, która, jak wcześniej sądzono, powstała około 60 milionów lat temu w wyniku środkowoatlantyckiego pasma górskiego.

Uważa się, że ta granica tektoniczna, utworzona przez płyty północnoamerykańską i euroazjatycką, dała początek pióropuszowi gorącego płaszcza, który ostatecznie utworzył wyspę. Earth.com Notatki.

Jednak dokładnie analizując ruchy tektoniczne na kontynencie afrykańskim, Fithianowi i jego współpracownikom udało się podważyć tę teorię i przedstawić radykalnie nowy pomysł.

Twierdzą, że Islandia wraz z pasmem górskim Grenlandii-Islandii i Wysp Owczych (GIFR) zawiera geologiczne fragmenty europejskich i północnoamerykańskich płyt tektonicznych.

Mówią, że sugeruje to, że regiony te nie są odizolowanymi formami terenu, jak wcześniej sądzono, ale raczej połączonymi ze sobą częściami większej struktury kontynentalnej.

Naukowcy ukuli termin „płaskowyż oceaniczny szczeliny” (ROMP), aby opisać tę nową cechę geologiczną, która może mieć fundamentalne implikacje dla tego, jak rozumiemy powstawanie i oddzielanie się kontynentów Ziemi.

W rzeczywistości znaczenie tego odkrycia jest tak wielkie, że magazyn Fithian określił to odkrycie jako równoważne w nauce o Ziemi odnalezieniu zaginionego miasta Atlantydy.

Dzieje się tak dlatego, że on i jego koledzy odkryli „części zaginionego kontynentu zanurzone pod powierzchnią morza i kilometry cienkich strumieni lawy” – mówi.

Naukowcy odkryli, że region Afar w Afryce jest uderzająco podobny do Islandii(eStock)

Co więcej, badacze odkryli uderzające podobieństwa między Islandią a regionem wulkanicznym Afar w Afryce.

Jeśli ich badania okażą się prawidłowe, będzie to oznaczać, że kontynenty europejski i północnoamerykański nadal znajdują się w procesie separacji, a zatem nadal są połączone.

Fithian przyznaje, że ustalenia jego zespołu mogą niektórych zaskoczyć, ale upiera się, że opierają się na dokładnych badaniach.

„Kontrowersyjne jest twierdzenie, że w Wielkim Basenie Pacyfiku znajduje się znaczna ilość skorupy kontynentalnej i że płyty tektoniczne europejska i północnoamerykańska mogły jeszcze nie zostać formalnie rozdzielone” – przyznał, podkreślając, że jego praca potwierdza te hipotezy.

Badania są jednak wciąż na etapie koncepcyjnym, a zespół zamierza przeprowadzić dalsze testy na skałach wulkanicznych na Islandii, aby uzyskać bardziej konkretne dowody na istnienie starożytnej skorupy kontynentalnej.

Wykorzystują także symulacje komputerowe i modelowanie tektoniki płyt, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób powstał ROMP.

Badania te rozpoczęły się po wcześniejszym odkryciu przez Fithiana ukrytego „protokontynentu” położonego pomiędzy Kanadą a Grenlandią.

Ten prymitywny ląd jest mniej więcej wielkości Anglii i leży poniżej Cieśniny Davisa, tuż przy Wyspie Baffina.

Fithian zauważył, że „szczeliny i powstawanie małych kontynentów to zjawiska ciągłe”, które pomagają naukowcom lepiej zrozumieć zachowanie kontynentów i tektonikę płyt.

Wiedza ta może pomóc ekspertom przewidzieć wygląd naszej planety w odległej przyszłości i pomóc określić, gdzie można znaleźć przydatne zasoby.

prenumerata Aby uzyskać nasz bezpłatny cotygodniowy biuletyn Indy100

Jak dołączyć Darmowy kanał indy100 na WhatsApp

Podziel się swoją opinią w naszych demokratycznych wiadomościach. Kliknij ikonę głosowania na górze strony, aby pomóc przenieść ten artykuł w górę rankingów indy100