Rakieta Delta IV Heavy, której czas minął, znów poleci

To rakieta, która podpala się przed wyruszeniem w przestrzeń kosmiczną. Jest to największa na świecie rakieta napędzana całkowicie ciekłym wodorem – paliwem trudnym w obsłudze, ale satysfakcjonującym pod względem wydajności.

Delta 4 Heavy to od prawie dziesięciu lat najpotężniejsza amerykańska rakieta nośna, a od ponad 20 lat stanowi kamień węgielny amerykańskiego wojskowego programu kosmicznego. Jest to także najdroższy rakieta produkowana komercyjnie na świecie, co wynika nie tylko z jej ogromnej pojemności, ale także ze względu na jej złożoność.

Obecnie ostatnia rakieta Delta IV Heavy należąca do United Launch Alliance ma wystartować w czwartek ze stacji sił kosmicznych Cape Canaveral na Florydzie, niosąc tajny ładunek dla National Reconnaissance Office, agencji szpiegowskiej rządu USA.

„To niesamowity element technologii, mający 23 piętra, pół miliona galonów paliwa i ćwierć miliona funtów ciągu, a do tego jest najbardziej metaliczną rakietą w historii, ponieważ zapala się, zanim poleci w przestrzeń kosmiczną” – powiedział. powiedział. Tori Bruno, prezes i dyrektor generalny ULA. „Jego kluczem do przyszłości jest przejście na emeryturę na Vulcan, która jest tańszą rakietą o lepszych osiągach. Ale to wciąż smutne”.

Delta 45 i ostatnia IV

Jeśli pogoda na to pozwoli, Delta IV Heavy uruchomi swoje trzy napędzane wodorem silniki RS-68A w czwartek o 13:40 EDT (17:40 UTC), otwierając czterogodzinne okno startowe. Trzy rakiety RS-68 zostaną wystrzelone w naprzemiennej sekwencji, co ma na celu zmniejszenie kuli ognia wodorowego, który zapala się wokół podstawy rakiety podczas uruchamiania silnika.

Delta 4 Heavy z pewnością będzie miała dziedzictwo w zakresie wykonywania misji związanych z bezpieczeństwem narodowym, podobnie jak należąca do NASA sonda kosmiczna Orion podczas orbitalnego lotu próbnego w 2014 r. i należąca do NASA sonda Parker Solar Probe w 2018 r., która wykonała misję przelotu przez zewnętrzną atmosferę Słońca.

Jednak kula ognia pozostawi niezatarty ślad w pamięci każdego, kto był świadkiem startu Delta 4 Heavy. Wszystko sprowadza się do wyboru jako paliwa ultrazimnego ciekłego wodoru. Trzy silniki RS-68 spalają wodór z ciekłym tlenem jako utleniaczem.

„Lubimy te paliwa, ponieważ są bardzo wydajne” – powiedział Bruno. „Aby przygotować silniki RS-68 na przepływ przez nie przechłodzonego paliwa, zanim zostaną zapalone, rozpoczynamy jego przepływ.

„Wodór jest lżejszy od powietrza, więc po przepłynięciu przez silnik do rowu płomieniowego unosi się. Kiedy silniki są już pełne i gotowe do pracy, zaczynamy uruchamiać pompy, w rzeczywistości zrzucamy główny ładunek (paliwo), zapalamy go i ten płomień niesie kolumnę wodoru, która przylega do boku wzmacniacza i unosi się.

Rdzenie rakiet Delta IV pokryte są pomarańczową izolacją piankową. Jednym z powodów jest ochrona rakiety przed kulą ognia, co skutkuje „bardzo dramatycznym efektem samozapalonego wzmacniacza”, który w chwili lotu w przestrzeń wygląda jak „pieczona pianka marshmallow”.

Kilka sekund po uruchomieniu silników 12 śrub zabezpieczających eksploduje, uwalniając trzyrdzeniową rakietę z ograniczeń. Ponad 2 miliony funtów ciągu będzie napędzać Delta IV Heavy z platformy startowej na wschód od Cape Canaveral. RS-68 w centralnym rdzeniu zostanie zdławiony, aby zachować ciekły wodór i paliwo wodorowe, natomiast boczne dopalacze rakiety spalą się w niecałe cztery minuty.

Gdy Delta IV odpali boczne dopalacze i wpadnie do Oceanu Atlantyckiego, centralny rdzeń dusi się i płonie przez kolejne półtorej minuty. Kilka chwil później wzmacniacz pierwszego stopnia zostaje wyrzucony, a silnik RL10 górnego stopnia zapala się podczas pierwszego z trzech zapłonów niezbędnych do wyniesienia tajnego ładunku rakiety na orbitę tysiące mil nad Ziemią.

Szansa na odpowiednią pogodę do startu w czwartek wynosi tylko 30 procent. Głównymi problemami są silne wiatry i chmury cumulonimbus. Prognoza pogody poprawia się, co daje możliwość zapasowego startu w piątkowe popołudnie.