Możliwości podczerwieni określają strukturę molekularną wypływu
NASA’S Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba Zdjęcie w wysokiej rozdzielczości Herbiga-Haro 211 (HH 211), dwubiegunowego strumienia podróżującego w przestrzeni międzygwiazdowej z prędkością ponaddźwiękową. Obiekt ten, położony około 1000 lat świetlnych od Ziemi, w gwiazdozbiorze Perseusza, jest jednym z najmniejszych i najbliższych wypływów protogwiazd, co czyni go idealnym celem dla Webba.
Kosmiczny Teleskop Webba rejestruje naddźwiękowy przepływ młodej gwiazdy
Obiekty Herbiga-Haro (HH) to jasne obszary otaczające nowonarodzone gwiazdy, powstałe, gdy wiatry gwiazdowe lub dżety gazu emitowane przez te nowonarodzone gwiazdy tworzą fale uderzeniowe, które z dużą prędkością zderzają się z pobliskim gazem i pyłem. Powyższe zdjęcie HH 211 wykonane przez Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba ukazuje wypływ z protogwiazdy o magnitudzie 0, dziecięcego odpowiednika naszego Słońca, gdy miało nie więcej niż kilkadziesiąt tysięcy lat i posiadało masę zaledwie 8% swojej obecnej masy -dzień niedz. (Ostatecznie wyrośnie na gwiazdę podobną do Słońca.)
Obrazowanie w podczerwieni i dżety gwiazdowe
Obrazowanie w podczerwieni jest szczególnie skuteczne w badaniu nowonarodzonych gwiazd i ich wypływów, ponieważ takie gwiazdy są zawsze nadal osadzone w gazie obłoku molekularnego, w którym powstały. Emisja podczerwieni z wypływów gwiazdy przenika przez nieprzezroczysty gaz i pył, czyniąc obiekt Herbiga-Haro, taki jak HH 211, idealnym do obserwacji za pomocą czułych instrumentów na podczerwień NB. Cząsteczki wzbudzane przez warunki turbulentne, w tym wodór cząsteczkowy, tlenek węgla i tlenek krzemu, emitują światło podczerwone, które Webb może zebrać w celu zmapowania struktury wypływów.
Notatki internetowe
Zdjęcie przedstawia serię wyładowań łukowych zorientowanych na południowy wschód (na dole po lewej) i północny zachód (na górze po prawej), a także wąski prąd dipolowy, który je zasila. Webb ukazuje tę scenę z niespotykaną dotąd szczegółowością – około 5 do 10 razy większa rozdzielczość przestrzenna niż jakiekolwiek poprzednie zdjęcia HH 211. Wewnętrzny przepływ „wibruje” z lustrzaną symetrią po obu stronach centralnej protogwiazdy. Jest to zgodne z obserwacjami prowadzonymi w mniejszych skalach i wskazuje, że protogwiazda może w rzeczywistości być nierozpoznaną jeszcze gwiazdą podwójną.
Dotychczasowe obserwacje i wyniki badań
Poprzednie obserwacje HH 211 za pomocą teleskopów naziemnych ujawniły gigantyczne przedramiona oddalające się od nas (na północny zachód) i zbliżające się do nas (na południowy wschód), a także struktury przypominające wnęki odpowiednio w szoku wodorowym i tlenku węgla, a także zawiązany, oscylujący dipol strumień. W tlenku krzemu. Naukowcy wykorzystali nowe obserwacje Webba do ustalenia, że wypływ z obiektu jest stosunkowo powolny w porównaniu z bardziej rozwiniętymi protogwiazdami o podobnych typach wypływu.
Zespół zmierzył prędkość wewnętrznych struktur wypływowych na około 48–60 mil na sekundę (80–100 kilometrów na sekundę). Jednak różnica prędkości pomiędzy tymi odcinkami wypływu a materiałem wiodącym, z którym się zderzają – falą uderzeniową – jest znacznie mniejsza. Naukowcy doszli do wniosku, że wypływy z młodszych gwiazd, takich jak te w centrum HH 211, składają się głównie z cząsteczek, ponieważ stosunkowo niskie prędkości fali uderzeniowej nie są wystarczająco energetyczne, aby rozbić cząsteczki na prostsze atomy i jony.
O Kosmicznym Teleskopie Jamesa Webba
Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest wiodącym na świecie obserwatorium nauk o kosmosie. Webb rozwiązuje tajemnice naszego Układu Słonecznego, spogląda poza odległe światy wokół innych gwiazd i bada tajemnicze struktury i pochodzenie naszego wszechświata oraz nasze w nim miejsce. WEB to międzynarodowy program prowadzony przez NASA wraz z partnerami Europejską Agencją Kosmiczną (ESA).Europejska Agencja Kosmiczna) i Kanadyjska Agencja Kosmiczna.
„Kawioholik. Fanatyk alkoholu na całe życie. Typowy ekspert podróży. Skłonny do napadów apatii. Internetowy pionier”.
More Stories
SpaceX dociera na orbitę prawie 6000 satelitów Starlink po wystrzeleniu Falcona 9 z Cape Canaveral – lot kosmiczny teraz
Satelita IRCB S73-7 odnaleziony po 25 latach braku śledzenia
Najdłuższy eksperyment laboratoryjny na świecie jest teraz transmitowany na żywo