Wszechświat mógłby stać się słaby, gdyby światło było zmęczone, a stałe fizyczne uległy zmianie

Kiedy Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba zaczął zbierać dane, dał nam bezprecedensowy widok odległego wszechświata. Słabe galaktyki przesunięte ku czerwieni, które Hubble widział jako plamki światła, okazały się obiektami o strukturze i kształcie. I astronomowie napotkali pewne problemy. To najstarsze galaktyki Wyglądał na bardzo rozwiniętego i bardzo starego Utworzony podczas akceptowanej osi czasu wszechświata. Wywołało to lawinę artykułów śmiało twierdzących, że JWST obalił Wielki Wybuch. Teraz nowy artykuł w Miesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego Twierdzi, że problem nie polega na tym, że galaktyki są tak zaawansowane, ale raczej na tym, że wszechświat jest dwa razy starszy, niż myśleliśmy. Dokładnie 26,7 miliarda lat. To śmiałe twierdzenie, ale czy dane naprawdę to potwierdzają?

Model zaproponowany w artykule zaczyna się od czegoś, co nazywamy zmęczonym światłem. W modelu zmęczonego światła światło z czasem automatycznie traci swoją energię. Więc kiedy fotony przemierzają miliardy lat świetlnych przez wszechświat, są przesunięte ku czerwieni. Zatem światło odległych galaktyk jest przesunięte ku czerwieni nie w wyniku kosmicznej ekspansji, ale w wyniku nieodłącznej czerwieni światła w czasie. Pomysł zmęczonego światła pojawił się, odkąd Edwin Hubble po raz pierwszy zauważył kosmiczną ekspansję jako sposób na utrzymanie idei stabilnego stanu wszechświata. Utracona popularność jak Dowody na kosmiczną ekspansję stały się jasne, Odzyskał popularność, gdy zaczęły pojawiać się notatki Webba.

Od dawna wiemy, że zmęczone światło nie działa samo, więc ten artykuł dodaje nowy zwrot w radzeniu sobie z uniwersalnymi stałymi fizycznymi. Wielkości takie jak prędkość światła, ładunek elektronu czy stała grawitacji wydają się być wbudowane w strukturę wszechświata. Mają wartości, które mają ze względu na sposób, w jaki powstał wszechświat, i ogólnie przyjmuje się, że nie zmieniają się w czasie. Mamy obserwacje geologiczne i astronomiczne, z których wynika, że ​​stałe fizyczne nie zmieniły się od co najmniej kilku miliardów lat.

Ale ten nowy artykuł dowodzi, że jeśli połączysz zanikające światło ze zmieniającymi się stałymi fizycznymi, możesz uzyskać wszechświat, który wydaje się mniejszy niż jest w rzeczywistości. Zasadniczo napięte światło daje kosmiczne przesunięcie ku czerwieni, które obserwujesz, a stopniowe przesuwanie stałych fizycznych oznacza, że ​​te dojrzałe, odległe galaktyki mają nie tylko 100 milionów lat, ale miliardy lat. Dostosowując zmęczone światło i przesuwając stałe fizyczne Tylko tak Aby dopasować dane, otrzymujesz wszechświat mający 26,7 miliarda lat.

Czy model działa? Tak, ale są z tym dwa problemy. Po pierwsze Teorie dysku są słabymi teoriami. Chociaż ten model można dopasować do danych obserwacyjnych, nie ma ku temu materialnej motywacji. Istnieje wiele modeli, które można modyfikować w celu dopasowania do danych, a to nie to samo, co posiadanie solidnego modelu fizycznego. Autor pracy twierdzi, że może istnieć podstawowy mechanizm powodujący, że zmęczone światło i stałe fizyczne przesuwają się we właściwy sposób, ale w modelu wciąż jest wiele manipulacji.

Drugi problem polega na tym, że obserwacje JWST nie wykluczają standardowego wszechświata mającego 13,7 miliarda lat. Galaktyki są znacznie bardziej złożone, niż przewidywały niektóre symulacje komputerowe, ale nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę ograniczenia modeli dużych struktur. Istnieje wiele sposobów, w jakie wczesne galaktyki mogły ewoluować tak szybko, że nie wymagają przepisywania kosmologii.

Ale nawet bez silnej zachęty finansowej do stworzenia tego modelu praca jest nadal opłacalna. To rodzaj papieru, który myśli nieszablonowo i jest to świetny sposób, aby upewnić się, że nie jesteśmy zamknięci w starych paradygmatach tylko dlatego, że do tej pory działały. Jest mało prawdopodobne, aby ten nowy paradygmat obalił standardową kosmologię, ale dopóki idee można przetestować i obalić, tak jak w tym modelu, nie ma nic złego w dodawaniu ich do stosu idei.

odniesienie: Gupta R.;JWST Wczesne obserwacje Wszechświata i kosmologia CDM. ” Miesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego (2023): stadion2032.